ماهی یعنی تنهایی

و ذوالنون (یونس) را به یاد بیاور، آن⁪گاه که خشمناک از میان قوم خود رفت و پنداشت که هرگز بر او تنگ نمی⁪گیریم. سپس در تاریکی⁪ها صدا زد: «هیچ خدایی جز تو نیست، تو منزه هستی و من از ستمکارانم.»

ما دعایش را مستجاب کردیم و او را از اندوه نجات بخشیدیم و مومنان را اینچنین نجات می⁪دهیم.

انبیاء/ 88- 87

قصه⁪ یونس را می⁪خوانم و تعجب می⁪کنم. آدم⁪ها واقعاً عجیبند. حتی وقتی پیامبرند، باز هم عجیبند باورم نمی⁪شود. یعنی یونس با تو قهر کرد؟ یعنی از تو دلخور شد و رفت؟ از تو فرار کرد؟ رفت کجا؟ با آن کشتی کجا می⁪خواست برود؟ جایی که تو نباشی؟ شاید یادش رفته بود که تو همه جا هستی، چه در کشتی، چه در دریا و چه در شکم ماهی. یونس از پیامبران بود. چون به آن کشتی پر از مردم گریخت، قرعه زدند و او قرعه را باخت. ماهی او را بلعید و او خود را سرزنش می⁪کرد. پس اگر از گروه تسبیح گویان نبود، تا روز قیامت در شکم ماهی می⁪ماند. پس او را که بیمار بود به خشکی افکندیم و بر فراز سرش بوته کدویی رویانیدیم و او را به سوی صد هزار نفر یا بیشتر فرستادیم. صافات/ 147- 139

شاید ماهی یعنی تنهایی؛ یک تنهایی سیاه و وحشتناک. اما در همین تنهایی است کهیونس دوباره یاد تو می⁪افتد و دوباره به نور و ساحل و روشنایی می⁪رسد.

اگر یونس به اشتباهش پی نمی⁪برد، اگر عذرخواهی نمی⁪کرد و تو او را نمی⁪بخشیدی، باید تا ابد در شکم ماهی می⁪ماند.

قصه یونس، قصه همه آدم⁪هاست. شاید خیلی از آدم⁪ها تا ابد در شکم ماهی می⁪مانند و هیچ وقت هم نمی⁪فهمند که دارند در شکم سیاه یک ماهی، ته ته یک اقیانوس تاریک زندگی می⁪کنند.

خدایا! مواظبم باش و نگذار چشم⁪هایم به سیاهی اقیانوس و تاریکی شکم ماهی عادت کند.

به ماجرای یونس و ماهی فکر کن، به تجربه سخت و عجیب یونس. به نظر تو خدا با این داستان چه چیزی را می⁪خواهد به ما یاد بدهد؟

آیا تو هم تا به حال مثل یونس با خدا قهر کرده⁪ای؟ و آیا تا به حال توی شکم سیاه ماهی افتاده⁪ای؟

عرفان نظر آهاری

تنظیم: بخش کودک و نوجوان