دلیل وجود حسادت!!

بر مردم به خاطر نعمتی که خدا از فضل خویش به آنان ارزانی داشته، حسد می⁪برند.

نساء/ 54

همیشه هستند آدم⁪هایی که چیزهایی بیشتر از ما داشته باشند و همیشه دلیلی وجود دارد که باعث حسادت ما بشود.

وقتی حسود می⁪شویم. بدجنس هم می⁪شویم و دلمان می⁪خواهد چیزهای بهتری را که یک نفر دیگر دارد. از او بگیرند و به ما بدهند. ولی چون چنین چیزی اصلاً شدنی نیست.

ما از آن آدم بدمان می⁪آید. شاید هم متنفر بشویم و دلمان را پر می⁪کنیم از نفرین و دعاهای بد. آن وقت هی لجمان می⁪گیرد؛ هی حرص می⁪خوریم و هی عذاب می⁪کشیم. شاید این هم از کلک⁪های شیطان است که آدم را به جان خودش می⁪اندازد. انگار آدم با دست خودش، خودش را آتش می⁪زند.

خدایا! پاک کنت را بردار و هر جای دلم ذره⁪ای حسودی دیدی، زود پاکش کن.

وقتی حسودی می⁪کنیم کبریت می⁪زنیم به روحمان. می⁪سوزیم تا همه زحمت⁪هایی را که برای ساختن آن کشیده⁪ایم، دود بشود و برود هوا. واقعاً که... مگر ما با خودمان دشمنیم!

مگر همه چیز مال تو نیست؟ مگر همه آدم⁪ها بنده⁪های تو نیستند؟ مگر تو همه را دوست نداری و با همه بخشنده نیستی؟ پس چرا ما گاهی به بخشندگی⁪های تو حسودی می⁪کنیم؟

این خیلی بد است. اینکه تحمل نداریم هیچ کس، هیچ چیزی بهتر و بیشتر از ما داشته باشد. خدایا! نگذار این⁪جور باشد. پاک کنت را بردار و هر جای دلم ذره⁪ای حسودی دیدی، زود پاکش کن.

چرا بعضی⁪ها چشم دیدن خوشبختی دیگران را ندارند؟ چرا در ضرب⁪المثل⁪ها گفته⁪اند: «حسود هرگز نیاسود.»

آیا تو هم بعضی وقت⁪ها حسود می⁪شوی؟

اقتباس از نامه⁪های خط خطی

تنضیم خرازی