دلایل توقیتی بودن مستند ظهور
دلایل توقیتی بودن مستند ظهور
نقد و بررسی مستند ظهور بسیار نزدیک است(16)
دهمین ایراد اساسی که برای مستند «ظهور بسیار نزدیک است» مطرح شد، «افتادن در دام توقیت» بود. در قسمت پیشین یکی از دلایل توقیتی بودن این مستند، یعنی «توقیتی بودن برآیند حاصل از فیلم» اشاره شد. در این قسمت، دو دلیل دیگر مطرح خواهد شد
نقاط ضعف مستند ظهور بسیار نزدیک است(2)
مهمترین منبع روایی نشانه ظهور(6)
تحلیل‌های غلط در مستند ظهور(7)
منابع اصلی نشانه‌شناسی ظهور (9)
روایات مستند ظهور میان رد و قبول (10)
احادیث جعلی در مستند ظهور (11)
علت تحریف کنندگان روایات ظهور (12)
نشانه های متصل و منفصل ظهور (13)
1ـ توقیتی بودن برآیند حاصل از فیلم.
2ـ سخنان آشکار در توقیت
مسیر هر مجموعه ای را اهداف از پیش تعیین شده آن روشن می سازد و روند کلی آن را ترسیم می نماید. گفتیم که این مستند از یک سو به دلیل در پیش رو قرار دادن هدفی انحرافی، به دام پرتگاه توقیت افتاده است و از سوی دیگر به خاطر پایبندی به مسایل دینی، در این دامِ خودساخته، دست و پا می زند.
گویا که سازندگان این مستند از یک سو سعی دارند از افتادن در دام توقیت بپرهیزند و از سوی دیگر با هدفی که از پیش تعیین کرده اند، بالاجبار به این پرتگاه خطرناک کشیده شده اند. «پیدا کردن مصداق های نشانه های ظهور در دوران کنونی» آن هم به سبک افراطی که در این مجموعه پی گرفته شده است، هدفی است انحرافی که خواسته یا ناخواسته انسان را به دام توقیت می کشاند. بنابراین روشن است که نتیجه برآمده از چنین هدفی انحراف از مسیر اهل بیت است و به تعیین وقت برای ظهور منتهی می گردد.
اما آنچه که در اینجا باید گفت این است که هدف انحرافی این فیلم تنها در نتیجه و برآیند آن جلوه نکرده است و گاه به صورت بیانی صریح و واضح، هویدا شده است. البته بدیهی است که چنین هدف و مسیری خود را در نقطه ای حساس بروز خواهد داد و به ناگاه تمام آنچه در دل دارد، نمایان خواهد کرد.
در لحظات پایانی فیلم به این جمله برمی خوریم که گویا نتیجه عریان و آشکار فیلم از زبان سازندگان آن است. مجریان برنامه در زمان 1:12:15 می گوید:
«خورشید امامت در حال طلوع است و چه سعادتمند مردمی هستیم ما که توفیق درک این لحظات درخشان تاریخ بشریت را یافته ایم. بیایید به شکرانه این نعمت عظیم الهی با جهاد علمی و ایمانی سهمی در برپایی حکومت صالحان داشته باشیم. اخبار شگفت انگیز و شادی بخش بسیاری در راه است. به امید زیارت جمال زیبای یوسف فاطمه در آینده ای بسیار نزدیک.»
سوال ما این است که آیا این جملات، محدود کردن دوران ظهور به عصر کنونی نیست و آیا چنین کاری تعیین وقتی آشکار برای ظهور به حساب نمی آید؟ آیا در این جملات، رنگ و بویی از احتمال هم قابل رویت است؟
این جملات که در واپسین لحظات فیلم به عنوان نتیجه و ثمره این مجموعه عنوان شده است، به خوبی نشان دهنده روند کلی فیلم و هدف سازندگان آن است. هدفی که نه رنگ و بویی از احتمال دارد و نه پرهیز از توقیت در آن دیده می شود.
3ـ سخنان ملازم توقیت
جملات مختلف در بردارنده مفاهیم گوناگونی هستند که با استفاده از پل کلمات، خود را به جان مخاطبانشان می رسانند. اما باید دانست که همه این مفاهیم به صورت مستقیم و بی پرده (دلالت مطابقی) انتقال نمی یابند و گاه به صورت پیوست و الصاق (دلالت التزامی) به مخاطب ارائه می گردند. به بیان دیگر برخی از سخنان، نتایجی را به همراه دارند که ممکن است به وضوح در آن جملات، بیان نشده باشند.
در میان جملات به کار رفته در این مستند نیز جملات فراوانی است که به صورت مستقیم در باب تعیین وقت، سخن نگفته است؛ اما ملازم و نتیجه آنها برای ظهور، تعیین وقت می کند. به بیان دیگر مخاطب با شنیدن این جملات به حساب و کتاب، روی خواهد آورد و با یک حساب سر انگشتی به دام توقیت خواهد افتاد و خود به خود برای ظهور، تاریخ خاصی را در نظر خواهد گرفت. این جملات همانند یک سراشیبی تند هستند که به محض ورود، انسان را به سرعت در دورن می کشند و پرتگاه توقیت را مهیای سقوط حتمی می کنند. اکنون برخی از این جملات را با هم مرور می کنیم:
ـ مجری برنامه در زمان 21:30 چنین می گوید:
«با تامل در روایات، می توان فهمید که فاصله آغاز انقلاب ایرانیان تا ظهور، بیشتر از عمر یک انسان معمولی نخواهد بود.»
در حقیقت این جمله می خواهد این مفهوم را در ذهن مخاطب بنشاند که انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) یکی از نشانه های ظهور است که فاصله آن تا آمدن حضرت، کمتر از عمر یک انسان معمولی است.
حال بیایید با هم به جملاتی که خود به خود پس از شنیدن این جمله در ذهن انسان نقش می بندد، بیاندیشیم: «اگر آغاز انقلاب اسلامی را سال 1342 بدانیم و عمر یک انسان معمولی را 60 سال فرض کنیم، ظهور حضرت باید حداکثر تا سال 1402 رخ دهد. بنابراین ظهور حضرت حداکثر تا 12 سال آینده اتفاق خواهد افتاد!»
بنابراین می بینید که این جمله و جملات مشابه آن به طور عادی تعیین وقت را به همراه خود می آورند و توقیت را پیوسته در پی خود می کشند.
ـ یکی از شخصیت های مرتبط با دوران ظهور «شعیب بن صالح» است. در این مستند پس از گردآوری ویژگی های شخصیت شعیب بن صالح در روایات گوناگون، این جایگاه بر رئیس جمهور کنونی جناب آقای دکتر احمدی نژاد تطبیق داده شده است. اما نکته پراهمیت این است که در ابتدای بحث در مورد شعیب بن صالح و پیش از تطبیق مذکور، مجری برنامه چنین گفته است: (زمان 56:27)
«یکی از شخصیت های بسیار مهم عصر ظهور، شعیب بن صالح می باشد. بنابر روایات، شعیب، 72 ماه قبل از ظهور، حرکت خود را آغاز می کند.»
حال اگر این جمله را در کنار تطبیق مذکور قرار دهیم، چه نتیجه ای در ذهن شنونده نقش خواهد بست؟ آیا مخاطب، شروع به تخمین سال و ماه ظهور نخواهد کرد؟ آیا نتیجه چنین سخنانی تعیین وقت برای ظهور نخواهد بود؟
اگر آغاز حرکت اجتماعی ـ سیاسی دکتر احمدی نژاد را سال 1384 فرض کنیم و 72 ماه یعنی 6 سال بر آن بیافزاییم، چه نتیجه ای خواهیم گرفت؟ آیا کنار هم نهادن این جملات و تطبیق ها سال 1390 را به عنوان سال ظهور نشان نخواهد داد؟ آیا این نوعی تعیین وقت برای ظهور نیست؟
پر واضح است که هر مخاطبی که چنین جملاتی را بپذیرد، با کنار هم نهادن آنها به دام تعیین وقت برای ظهور خواهد افتاد و به شور و شعفی کاذب و مخرب گرفتار خواهد شد. بنابراین روشن است که این گونه از جملات نیز ورود در منطقه ممنوعه توقیت به حساب می آید.
اما باز هم ممکن است گفته شود که همه مصداق های بیان شده در این فیلم همراه با احتمال عنوان شده و بیان احتمالی هیچ گاه مصداقی از تعیین وقت نخواهد بود.
اما در بخش بعد پاسخ خواهیم داد که گذشته از آنکه در بسیاری از موقعیت های فیلم، رنگ و بویی از احتمال دیده نمی شود، نتیجه بر آمده از این فیلم نیز خارج از محدوده احتمال و امکان است.
سیدمصطفی بهشتی
بخش مهدویت تبیان