تبیان، دستیار زندگی
روح تمامی ما برای ظهور دردانه فاطمه پرمی گشد و قلب هایمان برای آمدنش می طپد. اما این دلیل نمی شود که از جاده ای که اهل بیت برای ما ترسیم کرده اند منحرف شویم و پیش تر از آنان و در مسیری دیگر پای نهیم
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نشانه های متصل و منفصل ظهور

نقدی بر مستند ظهور بسیار نزدیک است(13)


تاکنون به هشت ایراد اساسی از مجموعه مشکلات مستند «ظهور بسیار نزدیک است» اشاره کرده ایم. اکنون به نهمین ایراد خواهیم پرداخت.


مستند ظهور در ترازوی نقد(1)

نقاط ضعف مستند ظهور بسیار نزدیک است(2)

شتابزدگی در تاریخ ظهور(3)

هدف از بیان نشانه های ظهور(4)

ستون لرزان مستند ظهور(5)

مهمترین منبع روایی نشانه ظهور(6)

تحلیل‌های غلط در مستند ظهور(7)

اعتبارسنجی منابع روایی نشانه‌ ظهور(8)

منابع اصلی نشانه‌شناسی ظهور (9)

احادیث جعلی در مستند ظهور (11)

علت تحریف کنندگان روایات ظهور (12)

امام زمان (عج)

9ـ توجه نداشتن به گونه های مختلف نشانه های ظهور از روایات بر می آید که نشانه های ظهور گونه های مختلفی همچون نشانه های «حتمی» و «غیر حتمی»، نشانه های «متصل» و «منفصل» و نشانه های «عادی» و «غیر عادی» دارد. باید دانست که بررسی و تحلیل نشانه های ظهور بدون در نظر داشتن گونه های مختلف آن، امکان پذیر نخواهد بود و ما را به خطا خواهد کشاند. اما برای روشن شدن موضوع ابتدا کمی در مورد برخی از این گونه ها توضیح خواهیم داد:

الف ـ «نشانه های حتمی» و «نشانه های غیر حتمی»

بنابر روایات معتبر، پاره ای از نشانه های ظهور، «حتمی» و پاره ای از آنها «معلق و مشروط» است. (الارشاد، ج 2، ص 370) به بیان دیگر گویا حوادث آینده بشر در دو لوح مجزا قرار گرفته که در یکی، «حوادث حتمی» و در دیگری «حوادث معلق و مشروط» درج شده است. بدین ترتیب حوادث لوح اول تغییر ناپذیرند اما ممکن است، حوادث لوح دوم در آینده به وسیله اموری همچون دعا، نفرین، کارهای خیر و یا اعمال ناپسند تغییر کند.

بنابراین مقصود از نشانه های حتمی ظهور این است که تا چنین نشانه هایی واقع نشود، حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور نخواهد کرد. پس روشن است که هر کس پیش از واقع شدن این نشانه ها ادعایی بر ظهور حضرت داشته باشد، ادعایی نادرست خواهد بود.

این نکته بسیار پر اهمیتی است که سازندگان این مستند، توجهی به آن نداشته اند و بدون در نظر داشتن گونه های مختلف نشانه های ظهور به انبار کردن این نشانه ها و تطبیق های گوناگون دست زده اند

با اینکه در منابع روایی نشانه های فراوانی برای ظهور مطرح شده اما بر روی تعداد اندکی از آنها مُهر «حتمی» بودن خورده است. محدثان بر حتمی بودن پنج نشانه که در حدیثی از امام صادق علیه السلام ذکر شده، متفق القول اند. (الكافی، ج 8، ص 310، کمال الدین، ج 2، ص 650) این نشانه های پنج گانه عبارتند از: «صیحه آسمانى، (خروج) سفیانى، فرو رفتن بیابان بیداء (واقع در مکه)، كشته شدن نفس زكیه و (خروج) یمانى.» البته در برخی دیگر از روایات به جای خروج یمانی از خروج خراسانی یاد شده است (الغیبه نعمانی، ص 290) که ممکن است هر دو و یا تنها یکی از آنها از جمله نشانه های حتمی به حساب آیند.

ب ـ «نشانه های متصل و نزدیک به ظهور» و «نشانه های منفصل و دور»

در میان نشانه های ظهور برخی به عنوان نشانه های نزدیک و متصل به ظهور مطرح شده است. از امام صادق علیه السلام نقل شده که پس از اشاره به برخی از نشانه های مهم ظهور، چنین فرمود:

«إِنَّمَا هُوَ كَنِظَامِ الْخَرَزِ یَتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضا.» (الغیبة للنعمانی، ص 262)؛ این نشانه ها همچون رشته منظّمى به دنبال هم خواهد بود.

بنابراین از روایات بر می آید که شماری از نشانه های ظهور که بیشتر همان نشانه های حتمی هستند، نزدیک ظهور و متصل به آن رخ خواهند داد و در مدت زمانی حدود یک سال یا اندکی بیشتر از آن به وقوع خواهند پیوست.

امام زمان (عج)

برای نمونه بنابر روایات فاصله میان کشته شدن نفس زکیه و قیام قائم بیش از 15 شب نخواهد بود. (الغیبه شیخ طوسی، 445) خروج سفیانی و یمانی هم همزمان با یکدیگر خواهد بود (الارشاد، ج 2، ص 375) و فاصله آن تا قیام حضرت از 15 ماه بیشتر نخواهد بود. (بحارالانوار، ج 52، ص 248)

اما در مقابل، روایات فراوانی وجود دارد که با اینکه به پیدایش نشانه هایی در عصر غیبت خبر داده است اما پیوستگی به دوران ظهور در آن مطرح نیست و ممکن است با فاصله زیاد از ظهور حضرت، واقع شوند. همچنانکه برخی از بزرگان به تعدادی از این نشانه ها که تا کنون به حقیقت پیوسته، اشاره کرده اند. همانند سقوط بنی عباس، در آمدن پرچم های سیاه از ناحیه خراسان، خروج مغربی و تشکیل دولت فاطمیان، وارد شدن ترک ها در منطقه جزیره، وارد شدن رومیان در منطقه رمله و شام، بالا آمدن آب دجله و سرازیر شدن آن به کوچه های کوفه، بسته شدن پل بر روی دجله، بین بغداد و کرخ. (چشم به راه مهدی، مقاله بررسی نشانه های ظهور، اسماعیل اسماعیلی، ص 247)

نتیجه

ادعای «بسیار نزدیک بودن ظهور» بر فرض اینکه از لحاظ روایات اشکالی نداشته باشد، تنها موقعی پذیرفتنی خواهد بود که «نشانه های حتمی» و «نشانه های متصل ظهور» یکی پس از دیگری و به صورت زنجیروار به وقوع بپیوندند.

بنابراین اگر همه «نشانه های غیر حتمی ظهور» رخ دهند و تمام آنچه که به عنوان «نشانه های منفصل» مطرح است هم به وقوع بپیوندند، نمی توان ادعا کرد که «ظهور بسیار نزدیک است». همچنین حتی اگر تعدادی از «نشانه های متصل به ظهور» هم به وقوع بپیوندند، چنین ادعایی قابل ارائه نیست. زیرا بنابر روایات معتبر تا وقتی که یکی از «نشانه های حتمی» رخ ندهد، ظهور محقق نخواهد شد و امکان تعویق آن (و یا به اصطلاح علمی آن «بداء») وجود خواهد داشت. بنابراین روشن است که تا وقتی یکی از نشانه های حتمی ظهور رخ نداده، نمی توان ادعا کرد که «ظهور بسیار نزدیک است».

این نکته بسیار پر اهمیتی است که سازندگان این مستند، توجهی به آن نداشته اند و بدون در نظر داشتن گونه های مختلف نشانه های ظهور به انبار کردن این نشانه ها و تطبیق های گوناگون دست زده اند.

بنابراین حوادث ایران، مصر، یمن، عربستان و غرب بر فرض صحت تطبیق های گفته شده، تنها می توانند ما را امیدوار به ظهور کنند نه اینکه ما را به این باور برسانند که «ظهور بسیار نزدیک است»

بی شک وقتی خود ائمه، تنها گروهی از نشانه های ظهور را حتمی می دانند و مابقی را غیر حتمی برمی شمرند، دلیلی ندارد که این گونه از نشانه ها پررنگ جلوه داده شوند و همچون نشانه های حتمی ارائه گردند.

نگاه به نشانه های مطرح شده در این فیلم نشان می دهد که جز یکی دو مورد، همه این نشانه ها از نشانه های غیر حتمی ظهور به حساب می آیند و هیچ دلیلی بر مدعا نمی باشند. برخی از آنها همانند مرگ عبدالله و شورش شیصبانی حتی از نشانه های متصل به ظهور هم نیستند.

برخی دیگر هم که از نشانه های متصل به ظهور هستند، بر فرض آنکه مصداق های بیان شده در فیلم در مورد آنها صحیح باشد، از نشانه های غیر حتمی هستند. بنابراین حوادث ایران، مصر، یمن، عربستان و غرب بر فرض صحت تطبیق های گفته شده، تنها می توانند ما را امیدوار به ظهور کنند نه اینکه ما را به این باور برسانند که «ظهور بسیار نزدیک است».

اگرچه در این مستند به برخی از «نشانه های حتمی ظهور» همچون قیام سفیانی، اشاره شده است اما تنها با مصداق سازی دور از واقع تلاش شده تا بیننده را به این نتیجه برساند که سفیانی در عصر کنونی وجود دارد.

امام زمان (عج)

سخن این است که پیدا کردن مصداق سفیانی هیچ دلیلی بر نزدیک بودن ظهور نیست. زیرا مصداق سفیانی از جمله نشانه های حتمی ظهور نمی باشد بلکه شورش و قیام او است که به همراه حوادث فراوان دیگری که پیش و پس از آن خواهد بود، نشان از بسیار نزدیک بودن ظهور خواهد داشت.

به بیان دیگر ممکن است در طول تاریخ افراد فراوانی شبیه به آنچه که در این مستند بر سفیانی تطبیق شده، وجود داشته باشند اما همانطور که گفتیم شورش یکی از این افراد، آن هم با وضعیتی که در روایات معتبر مطرح شده، باید شکل بگیرد و پس از آن با نشانه های متصل و نشانه های حتمی دیگر درآمیزد و صحنه ای واضح از آنچه که در روایات معتبر آمده به تصویر کشد. اما در غیر این صورت بنابر فرمایش خود معصومان هیچ ادعایی مبنی بر بسیار نزدیک بودن ظهور، پذیرفتنی نخواهد بود.

در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود: «ما اهل بیت، هرگز وقتى را (برای ظهور) معیّن نمی كنیم. همانا پیشاپیش این امر، پنج نشانه است: نخستین آنها آوازى است در ماه رمضان و خروج سفیانى و خروج خراسانى و كشته شدن نفس زكیّه و فرو رفتن (دشت) بیداء». (الغیبه نعمانی، ص 290)

روح تمامی ما برای ظهور دردانه فاطمه پرمی گشد و قلب هایمان برای آمدنش می طپد. اما این دلیل نمی شود که از جاده ای که اهل بیت برای ما ترسیم کرده اند منحرف شویم و پیش تر از آنان و در مسیری دیگر پای نهیم.

ادامه دارد ...

سیدمصطفی بهشتی

بخش مهدویت تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.