غذاهای مفید و مضر برای گوش
غذاهاي مفيد و مضر براي گوش
يکي از بيماري هاي گوش، التهاب گوش مياني است که طي آن عفونت گوش مياني و پارگي پرده گوش رخ مي دهد و ديگر سندروم منير(Menier's Syndrome ) يا همان التهاب گوش داخلي مي باشد که رژيم غذايي در هر دو نوع نقش دارد.
التهاب گوش مياني (اوتيت يا otitis media) اصلي ترين عامل گوش درد است که به دنبال آن کاهش شنوايي و افزايش دماي بدن اتفاق مي افتد.
سندروم منير سبب گيجي، ناشنوايي، وزوز يا زنگ زدن گوش مي شود. در اين بيماري همزمان با درمان و از بين بردن عامل اصلي، جهت کاهش درد، مسکن تجويز مي شود.
غذاهاي مفيد:
* ماهي هاي روغني، تخم مرغ، شير و گوشت داراي يد هستند. کمبود خفيف تا متوسط يد با کاهش شنوايي رابطه اي مستقيم دارد. طي مطالعه اي که در کشور چين بر روي کودکاني که در مناطق دچار کمبود يد زندگي مي کردند، انجام شد، مشاهده گرديد شنوايي اين کودکان با مصرف نمک يد دار بهبود مي يابد.
* جگر، شير پرچربي، تخم مرغ و ماهي هاي روغني داراي ويتامين A هستند. کانال حلزوني گوش داراي غلظت بالاي ويتامين A است و براي عملکرد صحيح خود به اين ويتامين نياز دارد. بنابراين کمبود ويتامين A مي تواند موجب بيماري هاي گوش مياني شود.
منابع بتاکاروتن مثل زردآلو و انبه و ساير ميوه و سبزيجاتي که داراي رنگ هاي زرد و نارنجي هستند، در بدن به ويتامين A تبديل مي شوند و در سلامت دستگاه شنوايي موثرند.
* علاوه بر نور آفتاب که مهم ترين منبع تامين ويتامين D مي باشد، زرده تخم مرغ و کره منابع غذايي غني از اين ويتامين هستند. سطح پايين ويتامين D در افراد مبتلا به اتواسکلروز(رسوب فسفات کلسيم در گوش) مشاهده شده است. اين بيماري مشکلي در گوش مياني است که منجر به ناشنوايي مي شود.
* گوشت، حبوبات، غلات سبوس دار، غذاهاي دريايي، مغزها و دانه ها از منابع غني روي مي باشند. غلظت هاي بالايي از "روي" معمولا در نواحي حسي گوش مياني وجود دارد. صداي وزوز يا زنگ گوش با غلظت پايين روي ارتباط دارد.
غذاهاي مضر:
شکر، عسل، قند، شربت و به طور کلي غذاهاي داراي شکر و قند، مي توانند موجب بيماري هاي گوش مياني شوند که از طريق توليد بيش از حد انسولين و به دنبال آن کاهش سريع قند خون ممکن است اين امر رخ دهد. به دنبال کاهش سطح قند خون، هورمون هاي ضدانسولين مثل آدرنالين ترشح مي شوند که باعث کاهش گردش خون و انقباض رگ هاي خوني در اندام هاي مختلف بدن از جمله گوش مي گردند.
آزمايش بيماران مبتلا به سندرم منير نشان داده است که اين افراد داراي سطح بالاي انسولين هستند و به محض آنکه اين افراد تحت رژيم هاي پروتئيني و کم کربوهيدرات قرار گرفتند، سرگيجه آنها کنترل شده و شنوايي بسياري از آنها بهبود پيدا کرد.
سيب زميني، نان، کلوچه، کيک، بيسکوييت و ساير مواد کربوهيدراتي (قندي – نشاسته اي) در افراد مبتلا به سندروم منير بايد در حد اعتدال مصرف شوند، زيرا اين مواد نيز در افزايش سريع قند خون نقش دارند.
در مقابل، موادي که فيبر بيشتري دارند (مثل ميوه و سبزيجات) و غلات سبوس دار که به آهستگي جذب بدن مي شوند، براي اين افراد بهتر هستند.
خرما، آلو و انواع توت داراي ترکيباتي شبه آسپيرين به نام ساليسيلات ها هستند و افراد دچار وزوز و زنگ گوش به اين مواد حساس مي باشند.
چند نکته:
مکمل سولفات روي سبب بهبود علائم وزوز گوش مي شود. نوزاداني که از شير مادر تغذيه مي کنند تا چهار ماه نخست زندگي از عفونت گوش مياني در امان هستند و دوره زماني شيردهي هر چه طولاني تر باشد احتمال عفونت گوش مياني کمتر است.
برخي آدامس هاي فاقد شکر که داراي گزيليتول هستند، خطر التهاب گوش مياني را کاهش مي دهند.
گزيليتول(xylitol) (قند الکلي) رشد باکتري پنوموکوک را مهار مي کند و توانايي آن را براي چسبيدن به استخوان اتصال دهنده پشت گلو به گوش مياني (اوستوچيان) کاهش مي دهد.
البته براي بچه هاي زير پنج سال، آدامس گزيليتول توصيه نمي شود و مي توان از شربت گزيليتول جهت کاهش خطر عفونت هاي گوش مياني استفاده نمود.
سالومه آرمين- کارشناس ارشد علوم تغذيه
انستيتو تحقيقات تغذيه و علوم صنايع غذايي کشور
* مطالب مرتبط:
اختلال شنوايي و کاشت حلزون شنوايي