آیا کودک شما چاق است؟

معمولا پدر و مادرها از لاغری و بی اشتهایی کودک خود شاکی هستند و آنها را برای بهبود این وضعیت، به نزد پزشک می برند. اما کمتر دیده شده که پدر و مادری، نگران چاقی کودک خود باشند.

این را باید بدانیم، همان طور که برای لاغری کودک خود نگران می شویم، باید برای افزایش وزن او نیز نگران باشیم و به دنبال راه چاره ای بگردیم.

اغلب اوقات کودکان چاق، دوران سرزندگی و شادابی کودکی را از دست می دهند. این چند کیلوگرم وزن اضافی، نه تنها موجب ایجاد مشکلاتی در سلامت جسمی آنها می شود (مانند افزایش خطر ابتلا به بیماری هایی از قبیل دیابت نوع 2، بیماری قلبی ، کلسترول بالا ، فشار خون بالا ، سکته مغزی، التهاب مفاصل و برخی از انواع سرطان ها)، بلکه اعتماد به نفس و سلامت روحی – روانی آنها را نیز ممکن است دچار اختلال کند.

معمولا کودکان چاق وقتی بزرگ می شوند، به بالغین چاق تبدیل می شوند.

چگونه متوجه شوید که کودکتان چاق است؟

BMI ی کودکان با توجه به سن آن ها توسط مرکز پیشگیری و کنترل بیماری ها تنظیم شده است. برای کسب اطلاع در این زمینه روی مطالب پایین کلیک کنید.

صدک BMI برای سن در پسران 2 تا 20 ساله

صدک BMI برای سن در دختران 2 تا 20 ساله

کودکی که BMI ی او بالای صدک 95 باشد، چاق در نظر گرفته می شود. علاوه بر این کودکی که BMI ی او بین 85 تا 95 باشد، در معرض خطر چاقی قرار دارد.

همان طور که برای لاغری کودک خود نگران می شویم، باید برای افزایش وزن او نیز نگران باشیم و به دنبال راه چاره ای بگردیم.

حال اگر با این اطلاعات متوجه شدید که کودک شما چاق است و یا در معرض چاقی می باشد، چه کاری می توانید انجام دهید؟

هم مداخله و هم پیشگیری هر دو باید از خانه شروع شود. موارد زیر را در نظر داشته باشید:

* نقش یک الگو را برای او بازی کنید.

اگر می خواهید که کودک شما در عادات غذایی و فعالیت بدنی خودش تغییراتی ایجاد کند، شما هم باید همان طور عمل نمایید.

* غذای کمتری برای او بکشید.

کودکان به پُرس های غذایی هم اندازه با بزرگسالان نیاز ندارند. از بشقاب ها و کاسه های کوچک تری برای آن ها استفاده نمایید تا سهم آن ها زیاد به نظر آید. کودکان را مجبور نکنید که نقش تمییزکننده بشقاب را بازی کنند!

* تنقلات و شیرینی ها را دور از دید قرار دهید.

دیدن خوراکی های خوشمزه در هر طرف خانه فقط باعث تحریک اشتهای کودک می شود.

* وعده های غذایی مانند ناهار و شام را فقط در آشپزخانه یا اتاق ناهارخوری میل نمایید.

از روی بی حوصلگی و بی توجهی، در اتاق نشیمن یا اتاق خواب غذا نخورید تا این امر به صورت عادت در نیاید.

* هنگامی که برای وعده های غذایی و میان وعده ها برنامه ریزی می کنید، گروه های غذایی را مد نظر داشته باشید.

بیشترین توجه تان به میوه ها، سبزی ها و غلات سبوس دار باشد. اصلا خوراکی های چرب و شیرین را به منزل نیاورید.(می دانید که چه اتفاقی می افتد؟!)

نوشابه های گازدار از گروه های غذایی اصلی نیستند. پس سعی کنید انتخاب نوشیدنی خود را به آب، شیر و آبمیوه های طبیعی محدود نمایید.

* کودک خود را به انجام فعالیت های بدنی تشویق نمایید.

از هر مقدار فعالیت بدنی و ورزشی که کودک شما انجام می دهد و از آن لذت می برد، حمایت کنید و او را تشویق نمایید.

پس نتیجه می گیریم که زمان دیدن تلویزیون و بازی با کامپیوتر را باید کم کنید تا زمان لازم برای انجام فعالیت های بدنی وجود داشته باشد.

* به دنبال کمک باشید.

پزشک متخصص اطفال و یک کارشناس تغذیه می توانند به طور خاص نیازهای کودک شما را ارزیابی کنند و توصیه های مفیدی را در این زمینه برای شما و کودک تان داشته باشند.