شخصیت شناسی
پیاز

پیاز در جامعه ما نقشی تعیین کننده دارد و بالا و پایین شدن قیمت آن می‏تواند تاثیرات مثبت و منفی زیادی روی اقشار مختلف جامعه داشته باشد پیاز انواع مختلفی دارد: پیاز سفید، پیاز قرمز، پیاز کرم، پیازچه،پیاز مو، پیاز ... خلاصه پیاز موجودی با ارزش و چند وجهی است:

- چلوکباب بی‏پیاز مثل مرد بی‏سیبیله! آرزوی ما آینه که هر روز سرظهر یه تیلیف بزنیم به حاج‏اکبر تا واسمون سه دست چلوکباب کوبیده زعفرونی بیاره در دکون تا ما بخوریم و صفا کنیم. حالا چلوکباب و سماق و دوغ و همه چیز هم که مهیا باشه اگرپیاز نباشه یعنی هیچی به هیچی؛ انگار داری سمباده می‏خوری! مملی یعنی همین وردستمون میگه پیاز خیلی خوبه! میگه ما هر روز ظهر «چل کب» می‏زنیم و شبا امل (مخفف املت) ولی وقتی پیاز وسط باشه هم فرقی نمی‏کنه! هر دوتاش می‏شه غذای شاه‏ونه!

- پیاز موجود نازنینیه! فقط به کمی تدبیر و دوراندیشی نیاز داره برای مثال باید برنامه روزانه‏ات رو نگاه کنی تا ببینی قرار مهمی نداشته باشی یا اینکه از نظر فرد و زوج بودن در روزی قرار نداشته باشی که مجبور باشی سوار وسائل نقلیه عمومی مثل مترو بی آر تی و تاکسی بشی. در ضمن باید مواظب وقایع غیر مترقبه هم باشی چون ممکنه در طول روز مجبور باشی چند بار آه بکشی. در این صورت دنیا روبوی پیاز ور میداره! تازه آه سوزان بدتره چون دنیا رو بوی پیاز داغ ور میداره!

کاشکی این مهندسان علم ژنتیک یه پیازایی درست کنن که بوشون قابل کنترل باشه و آبروی آدم رو نبره!

- از نظر حقیرزن باید بوی پیاز داغ بده، مرد بوی پیام خام! وقتی پای سفره دیزی، مشتت رو می‏کوبی تو سر پیاز و به یک ضرب چار لتش می‏کنی، حساب کار دست همه می‏آد که کی مرد خونه است و کی زن خونه است!

حتماً شنیدی که می‏گن یارو گربه رو دم حجله ناکار کرده تا نسخ بکشه! یادتون باشه که پولیتیکش پیاز کشونه پای دیزی خوریه! تازه اینا حواشی پیاز خورونه، اصل داستان وقتیه که نیم کیلو پیاز بزنی به بدن و فرصت پا بده تا یه عربده بکشی. صدای عربده همون لحظه است ولی تا هر وقت که بوی پیاز توی خونه پیچیده باشه، در واقع بوی عربده به مشام می‏رسه و دیگه کسی جرات نمی‏کنه نه بیاره رو حرفت.

- والا چی بگم؟ ما که شانس نداشتیم. سال سوم چهارم بودیم که ریز ریزجای خالی پیاز رو حس کردیم. توی دانشگاه پس گردنیمون ملس شده بود. حالا خودمونیم، می‏دونی چند تا «نه» شنیدم واسه همین بی‏پیازی؟

دوره سربازی نورافکن گردان بودم. اونجا پیاز فراوون بود ولی کلاً کشت پیاز ممنوع!

البته من غصه‏ای نداشتم، تازه همه شده بودن مثل من.

ای بابا! بعد از سربازی از این خونه به اون خونه. با دسته گل، یا شیرینی، با وعده و وعید ولی آمون از پی پیازی. اینجا می‏گن بالش می‏کنن زیرپوست سرت و سطح پس کله رو گسترش می‏دن تا بشه از پیاز اونجا گذاشت اینجا. البته شما که می‏نویسید به جای اونجا بذارید پس کله، به جای اینجا بنویسید کف کله!

البته این آقاهه می گه چون اونجای کله شما کلهم قدّ باریکه کانال جبل الطارق مو داره، به کمی کشت پیاز برای اینجای کله ی شما دشواره.

واسه همین احتمالاً به جای بالشتک قرار متکا بکنند زیرپوست پس کله بنده لعنت به بی‏پیازی!

من عمیقاً با پیاز مخالفم. اگر امروز در اینجا آمده‏‏ام و دارم لایحه دفاع از خودم را ارائه می‏دهم، تماماً به خاطر پیاز است و پیش از آن به خاطر پیاز داغ. من یک خانوم وکیل پایه یک خیلی وارد هستم ولی این شوهر بنده انتظار دارد من برایش پیاز داغ درست کنم. یعنی با توجه به آنچه در کتاب آشپزی نوشته است، ابتدا باید پیازها را به روش ساتوری یا کبریتی با یک چاقوی تیز و تمیز روی تخته گوشت خرد کنم، سپس ماهیتابه را روی شعله کم گاز قرار بدهم. کمی روغن مایع سرخ کردنی درون ماهی‏تابه بریزم و پیازها را درون روغن خالی کنم. سپس باید بگذارم تا پیازها طلایی شود. خب من از کجا باید بدانم که پیاز طلایی یعنی چه؟ آن وقت این آقای به ظاهر محترم باید زنگ بزند به آتش‏نشانی تا بیاید ماهیتابه مرا با فرغان به محوطه باز منتقل کند؟ من که کف دستم را بو نکرده‏ام که پیاز بعد از ده دقیقه طلایی می‏شود من خیال می‏کردم در این فاصله می‏توانم از وقتم استفاده کنم و کتاب هزار و هشتصد و بیست و چهار صفحه‏ای قانون پنچرگیری کنار اتوبان را مطالعه کنم، تازه آنها توی کتاب می‏نویسند روی شعله کم، خب من از کجا بدانم معیار شعله سنجی چیست که مثلاً فلان شعله کم است یا قلان شعله زیاد است؟

به هر حال من امروز علیه پیاز اقامه دعوا می‏کنم چرا که شوهرم با من به خاطر پیاز داغ دعوا کرده است و پررو پررو به من می‏گوید تو حتی عرضه پیاز داغ درست کردن را هم نداری! من از همین‏جا اعلام می‏کنم که بنده یک خانم وکیل موفق پایه یک هستم و هرگز زیر بار ننگ پیاز داغ درست کردن نمی‏روم. اصلاً لعنت به هر چه پیاز و پیاز داغ است!

ما با شما دعوا نداریم. خوب یک غلطی کردیم و گفتیم ماشینه پوست پیاز به. به ما هم گفته بودن. ما که کف دستمون رو بو نکرده بودیم که منظور یارو پیاز سفیده نه پیاز قرمز. البته دفعه قبل هم که ازش آمار ماشین نوک مدادی گرفته بودیم، ماشین سبز بود بعداً فهمیدیم منظورش نوک مداد سبز بوده! حالا کاریه که شده. خدا رو باید شکر کنید که ما دنبال ماشین پوست پیازی یا پوست سفید بودیم و گرنه الان این ماشین شما بود که لخت شده بود و بدون زاپاس و صندلی و سیستم صوتی و آینه تاشوی برقی و کامپیوتر و فرمون گوشه خیابون خوابیده بود!

شهریار زنجانی (رشد نوجوان)

تنظیم خرازی