گربه پرافاده

یکی بود، یکی نبود. یک گربه‏ای بود که خیلی ناز و افاده داشت. دلش می‏خواست خودش را یک حیوان مهم و بزرگ نشان بدهد و همه از او تعریف کنند. یکی از روزها که گربه مشغول گردش بود. از زبان یکی از حیوانات شنید که می‏گفت:

- ببر و پلنگ و گربه همه از یک خانواده هستند!

گربه تا این را شنید، چشم‏هایش از شادی درخشید. لبخندی زد و با خودش گفت: «چه خوب! پس من از خانواده خیلی مهمی هستم. چطور تا حالا این را نمی‏دانستم؟

همین حالا باید بروم و برادر و خواهرهای بزرگم را ببینم!»

گربه با این فکرها به راه افتاد و رفت تا به الاغ رسید. همین که به الاغ رسید. بدون آن که سلام و علیکی بکند، با یک جست بلند پرید پشت او، و سوارش شد. الاغ با تعجب سرش را بلند کرد و پرسید:

- جناب گربه! ممکن است بپرسم کجا می‏خواهی بروی؟

گربه پرافاده «میو» ی بلندی کشید و گفت:

- اول تو به من بگو ببینم. هیچ می‏‏دانی که من از چه خانواده بزرگ و مهمی هستم؟!

الاغ سرش را تکان داد و گفت:

- نه! از کجا بدانم؟ مگر تو از چه خانواده‏ای هستی؟

گربه با غرور گفت:

- من از خانواده ببر و پلنگ هستم.

اگر هم حرف مرا قبول نداری می‏توانی از کلاغ سیاه بپرسی!

الاغ به راه افتاد و رفت تا به کلاغ سیاه رسید. آن وقت حرف‏های گربه را برای الاغ تعریف کرد و پرسید:

- کلاغ جان! گربه راست می‏گوید؟

کلاغ سیاه سری تکان داد و گفت:

- آره! تازه، غیر از ببر و پلنگ و شیر و یوزپلنگ و گربه وحشی هم از خانواده گربه‏ها هستند.