انتقال بيماري ها از سگ به انسان

بيماري‌ هاي زونوتيک(Zoonotic) به آن دسته از بيماري ‌هايي گفته مي ‌شود که قابل انتقال از حيوانات به انسان هستند.

يکي از مشکلات اصلي و عمده ‌ي بهداشتي کشور که سال ‌ها است به ‌صورت يک معضل، منابع انساني و مالي کشور را به خود اختصاص داده و هر از چند گاه به‌ صورت بحران جدي در استان ‌هاي مختلف و در قالب بيماري‌ هاي نوپديد و بازپديد خود را آشکار مي‌ سازد، بيماري ‌هاي قابل انتقال بين انسان و حيوان است. بر اساس گزارش سازمان جهاني بهداشت از ميان 1709 عامل بيماري ‌زا، 832 عامل، از حيوانات به انسان منتقل مي ‌شود و همچنين از ميان 156 بيماري نوپديد شناخته شده در انسان، 114 مورد آن از حيوانات به انسان منتقل مي ‌گردد. در بعضي از کشورهاي پيشرفته، تعداد حيوانات خانگي شان از تعداد شهروندان آن بيشتر است و همه‌ ي اين حيوانات به‌ صورت بالقوه توانايي انتقال بيماري را دارند.

با توجه به اين ‌که اين بيماري ‌ها مي ‌توانند سيستم ايمني را درگير کنند، بايد در مورد تماس حيوانات با مُسن ‌ترها، نوزادان، کودکاني که در حال آموزش راه رفتن هستند، افراد تحت درمان بيماري‌ هاي سرطاني، افرادي که به ‌تازگي جراحي پيوند عضو داشته ‌اند و افرادي که بيماري‌ هاي خودايمن دارند توجه‌ ويژه‌اي صورت گيرد.

سگ در اتاق ما!

سگ يکي از حيواناتي است که همواره در زندگي انسان‌‌ ها حضور داشته است. هر کس تصميم به نگهداري سگ در منزل داشته باشد، بايد بداند که پس از چنين تصميمي مسووليت‌ هايي متوجه او مي ‌شود که بايد به ‌خوبي آن ‌ها را بشناسد، بپذيرد و سپس اقدام به خريد و نگهداري سگ کند.

گرچه ورود يک سگ به خانه، براي برخي، اتفاقي هيجان انگيز است، اما آماده کردن خانه براي آوردن سگ، کار بسيار حساس و دشواري است.

پژوهشگران آمريکايي اعلام کردند: افرادي که از سگ‌ هاي خانگي نگهداري مي ‌کنند به دليل اين‌ که اغلب پس از تماس با حيوان دست ‌هاي خود را نمي ‌شويند يا ممکن است اين حيوان به رختخواب صاحب خود نيز راه پيدا کند، در بيشتر موارد ميکروب ‌هاي سگ به افراد منزل منتقل شده و احتمال انتشار ميکروب بين اعضاي خانواده نيز بيشتر مي ‌شود.

دکتر کيت استنسکي(keith stanski) محقق دانشگاه ايالتي کنزاس در اين باره اظهار داشت: تحقيقات نشان مي ‌دهد که تقريبا تمام کساني که سگ دارند با سگ شان غذا مي ‌خورند و بيش از نيمي از آن ها به اين حيوان اجازه مي‌ دهند که روي تختخواب شان کنار آن ها بخوابد.

وي در ادامه تاکيد کرد: آزمايشات نشان مي دهد بسياري از ميکروب هاي مدفوع سگ، در اثر انگشتِ صاحبان آن ها، وجود دارد.

دکتر استنسکي همچنين دريافته است 10 درصد از افرادي که در خانه سگ دارند داراي زنجيره‌ هاي باکتريايي " E coli " هستند که هم در حيوان و هم در صاحب آن مشاهده مي شود.

هاري

هاري يک بيماري ويروسي فوق العاده کشنده است که موجب عفونت مرکز دستگاه عصبي مي گردد. تمامي حيوانات خونگرم ممکن است به آن دچار شوند و به وسيله ي گاز گرفتن توسط حيوانات هار بيماري انتقال مي يابد.

سگ هار به طرز خطرناکي حالت تهاجمي به خود گرفته، تمايل شديدي به گاز گرفتگي اشياء، حيوانات و انسان، از جمله صاحب خود نشان مي دهد و اغلب خود را نيز گاز گرفته و زخم هاي شديدي در بدن ايجاد مي نمايد. سگ هار تمايل به ترک محل سکونت داشته و به سگ ها و حيوانات ديگر حمله مي نمايد. در مرحله آخر بيماري، تشنجات عمومي متداول مي باشد.

اهميت هاري از نظر بهداشت عمومي بر اساس تعداد موارد بيماري نبوده بلکه در رابطه با مرگ و مير شديد ناشي از بيماري که عملاَ 100 درصد بيماران را در بر مي گيرد، مي باشد و نيز برخورد فکري و احساسي، رنج و اضطراب افراد گاز گرفته شده در ترس از ابتلا به بيماري نيز، خالي از اهميت نيست، همچنين، خسارت اقتصادي ناشي از صرف مدت زمان و طول درمان ضد هاري را شامل مي گردد.

گاز گرفته شدن توسط حيواناتي مانند گربه، خفاش، موش، گرگ و راکون هار نيز مي ‌تواند منجر به هاري شود. به ‌هر حال اگر انساني توسط حيواني مشکوک گزيده شد، بايد بلافاصله از سرم ضد هاري استفاده شود. تزريق به‌ موقع اين سرم مي ‌تواند از مرگ فرد جلوگيري کند.

ليشمانيوز جلدي

ليشمانيوز جلدي يا سالک يک بيماري پوستي طولاني ‌مدت و بدون درد و تب، قابل انتقال بين انسان و تعدادي از حيوانات از جمله جوندگان و سگ است. هنگام خونخواري پشه ‌ي خاکي از زخم ‌هاي سالک در جوندگان و سگ، انگل بيماري وارد بدن پشه‌ ي خاکي مي ‌شود و با نيش پشه ‌ي آلوده، بيماري به انسان منتقل مي ‌شود. اين  بيماري  در آغاز به صورت يک  برجستگي کوچک است که به تدريج بزرگ شده و به صورت زخم در مي آيد و احتمال دارد که زخم ها خود به خود ظرف چند هفته تا چند ماه و گاهي يک سال و يا بيشتر بهبود يابند. ممکن است ضايعات منفرد يا متعدد بوده و گاهي بدون زخم و به ندرت منتشر شود. در برخي  افراد عود بيماري پس از بهبود به صورت زخم و يا برجستگي کوچک در محل زخم قبلي خوب شده، ظاهر مي شود.

کيست هيداتيک

کيست هيداتيک يک بيماري انگلي است که انسان و دام در اثر خوردن تخم نوعي انگل به نام کرم تنيااکينوکوک که در مدفوع سگ بيمار وجود دارد، به آن مبتلا مي‌ شوند. کيست هيداتيک کيسه ‌اي آبکي حاوي مرحله‌ ي نوزادي انگل است که امکان ايجاد آن در اعضاي مختلف بدن وجود دارد. اين کيست ‌ها بسته به اين‌ که در ريه، کبد، مغز يا هر بافت ديگري ايجاد شده باشند قادر به بروز عوارض مختلفي هستند و براي برداشتن آن‌ ها نياز به عمل جراحي است. راه انتقال اين بيماري از طريق دست آلوده به مدفوع سگ و خوردن آب و مواد غذايي است که به‌ وسيله‌ ي مدفوع حيوان بيمار، آلوده شده باشد. براي پيشگيري بايد تماس انسان با سگ‌ ها را کم و سگ‌ هاي آلوده را درمان کرد و سبزيجات را قبل از مصرف به‌ طور کامل شست و همچنين از تغذيه‌ ي سگ از امعا و احشاي دام جلوگيري کرد.

بيماري ‌هاي انگلي سگ

اين بيماري‌ ها را مي ‌توان به دو دسته انگل‌ هاي خارجي و داخلي تقسيم کرد.