هزار و یک کلمه از آیة‌الله حسن‌زاده آملی
«هزار و یک کلمه» و «الهی نامه» به قلم آیت الله حسن زاده آملی مجموعه های حاوی معارف اسلامی و لطیف‌ترین احساس‌های نویسنده و به تعبیری تجربه‌های درونی وی در قالب الفاظ است.
به گزارش خبرآنلاین، جلد دوم کتاب «هزار و یک کلمه» و کتاب «الهی‌نامه» نوشته آیت‌الله حسن حسن‌زاده آملی از سوی موسسه بوستان کتاب قم به ترتیب برای پنجمین و سی و دومین بار منتشر و روانه بازار نشر شد. تاکنون شش جلد از مجموعه «هزار و یک کلمه» به چاپ رسیده است و کتاب حاضر، 100 کلمه از مجموع هزار و یک کلمه را شامل می‌شود.
نویسنده این اثر در جلد نخست این مجموعه، کتاب خویش را چنین معرفی می‌کند: «هزار و یک کلمه، مجموعه‌ای است حاوی نفایس فنون وظایف علوم و نیز معارف اسلامی. "هزار و یک کلمه" و "هزار و یک نکته" توامانند، یعنی هر دو اثر همزاد عدل یکدیگرند. لذا هر آنچه در وصف شمایل این گفته‌ایم، آن دیگری را نیز شامل است؛ چه هر نکته‌ای از این، کلمه‌ای دلپذیر است؛ و هر کلمه‌ای از آن، نکته‌ای چشمگیر.
اگر فرزانه‌ای آزاده قلم بر لوح آورد که هریک سفینه‌ای حامل مثقلات از مطالب متنوعه و امتعه ممتعه در هر باب است، در خور تحسین و سزاوار آفرین است... اینک زمان ظهور این مستوره نیز فرا رسیده است؛ به امید این که دو همزاد نیک‌نهاد، دوش با دوش یکدیگر دائرة‌المعارفی حاوی نفائس فنون سودمند و دانش‌پژوهان ارجمند بوده باشند.»
هزار و یک کلمه، مجموعه‌ای است حاوی نفایس فنون وظایف علوم و نیز معارف اسلامی. "هزار و یک کلمه" و "هزار و یک نکته" توامانند، یعنی هر دو اثر همزاد عدل یکدیگرند. لذا هر آنچه در وصف شمایل این گفته‌ایم، آن دیگری را نیز شامل است
بنابر این گزارش آیت‌الله حسن‌زاده آملی در «الهی نامه» که یادآور سخنان و سوزهای خواجه عبدالله انصاری است از لطیف‌ترین احساس‌های خویش و به تعبیری تجربه‌های درونی، در قالب الفاظ سخن می‌گوید و خوانندگان را به دنیای پاک عارفانه و سیر و سلوک خالصانه خویش می‌برد و جرعه‌های زلال معنویت را به کامشان می‌چشاند.
در بخشی از مقدمه این کتاب آمده است: «الهی‌نامه، حکایتی از القائات سبّوحی است که از تحولات روحی و تفکرات عقلی و هیجان قلبی به صورت طایفه‌ای از کلمات قصار به منصه تحبیر و ترصیف، ظهور یافته است و تاکنون چندین‌بار به حلیت طبع متحلی و متجلی شده است و مورد توجه نفوس مستعده شایق به کمال واقع گردیده است.»
الهی‌نامه با این ترنم‌ها و زمزمه‌های عاشقانه آغاز می‌شود:
"الهی، به حق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده!"
"الهی، راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر."
"الهی، سالیانی می‌پنداشتم که ما حافظ دین توایم، «استغفرک اللهم!» در این لیلة‌الرغائب 1390 هجری قمری، فهمیدم که دین تو حافظ ماست، «أحمدک اللهم!»."
"الهی، چگونه خاموش باشم که دل در جوش و خروش است، و چگونه سخن گویم که خرد مدهوش و بیهوش است." "الهی، از پای تا فرقم، در نور تو غرقم."
آیت‌الله حسن‌زاده آملی، در سال 1307 شمسی در ایرای لاریجان آمل به دنیا آمد. وی در سال 1329 به قصد تحصیل علوم حوزوی به تهران هجرت کرد و در محضر استادان به‌نام آن زمان نظیر؛ علامه شعرانی، حاج شیخ محمدتقی آملی، شیخ محمدحسین فاضل تونی، حاج میرزا احمد آشتیانی، حاج میرزا ابوالحسن قزوینی و میرزا مهدی الهی قمشه‌ای دانش آموخت.
سپس به سال 1342 تهران را به قصد اقامت در قم ترک گفت و در این شهر در محضر علامه طباطبائی و برادر بزرگوارش محمدحسن الهی (طباطبائی) و برخی دیگر از بزرگان حوزه، تلمذ کرد و از آن تاریخ تا سال‌های اخیر به تدریس فلسفه، عرفان و ریاضیات و نجوم اشتغال داشته‌اند.
وی آثار متعددی دارد که موسسه بوستان کتاب قم تاکنون آثار زیر را به صورت مجموعه آثار منتشر کرده است: الهی‌نامه، کلمه علیا، الحجج‌البالغه، اضبط‌‌المقال، دروس معرفةالوقت والقبله، النور المتجلی فی‌الظهورالظلی، خیرالاثر در رد جبر و قدر، هزار و یک کلمه (تاکنون 6 جلد)، مجموعه مقالات، دروس هیئت (2 جلد) و تحقیق کتاب‌های: نفس شفا، الهیات شفا، شرح فصوص‌الحکم خوارزمی، شرح فصوص‌الحکم قیصری، شرح اشارات، خلاصه تفسیر منهج‌الصادقین و اتحاد عاقل به معقول.
تهیه و تنظیم: گروه کتاب تبیان - محمد بیگدلی
