غواصی و پلیمرها

زمانی که پلیمرهای جدید را نداشتیم، غواصی اغلب به معنای نگه داشتن نفس برای مدت طولانی بود. ولی پلیمرها با استفاده از تجهیزات خیلی خوب غواصی امکان این‏که در زیر آب نفس بکشید را فراهم کردند.

ماسک سمت چپ و لوله تنفس هر دو مقدار زیادی لاستیک سیلیکون دارند. همان لاستیک شفافی که می‌بینید. آن‏ها همچنین دارای پلاستیک‏هایی مثل PVC و پلی اتیلن نیز می‏باشند.

این لباس‌های غواصی شامل لاستیک دیگری هستند که کلروپرن نامیده می‌شود. به علاوه‌ آنها از اسپندکس نیز درست می‌شوند که یک نوع پلی یورتان است.

بدون متعادل کننده‌های نیروی شناوری، ممکن است با یک مخزن هوای بزرگ و سنگین در پشت، مثل یک آجر در آب فرو بروید. این وسیله‌ از نایلون تهیه شده ‌است که دارای کیسه‌های هوا از جنس پلی ایزوبوتیلن است. پلی ایزوبوتیلن تنها نوع لاستیک است که می‌تواند هوا را برای زمان‌های طولانی نگه دارد.

انسان‌ها به راستی برای شنا ساخته نشده‌اند. ولی ما می‌توانیم نداشتن پاهای پره دار را با استفاده‌از این باله‌های شنا که‌ از پلی ایزوپرن تهیه شده‌اند، جبران کنیم.

اگر از قسمت‌های کم عمق آب عبور کرده باشید، می‌دانید که بعضی وقت‌ها در زیر آب صخره‌های تیزی وجود دارند که می‌توانند پا را زخم کنند. این دلیل وجود چنین کفش‌هایی است. آنها به خاطر داشتن تخت کفش لاستیکی درست شده‌ از پلی ایزوپرن و آستری لاستیکی از کلروپرن، ضد آب هستند. پارچه کشی بیرونی نیز از جنس پلی یورتان است.

این صندلی‌های ساحلی به نظر می‌رسند که ‌از نخ  کنف درست شده باشند، ولی این طور نیست. آنها در واقع از الیاف پلی پروپیلن درست شده‌اند. پلی پروپیلن وقتی که خیس می‌شود نمی‌پوسد، در صورتی که‌ الیاف کنف می‌پوسند.

در روی آب چیزهایی مثل این جت اسکی را خواهی دید. بدنه ماشین‌هایی مثل این می‌تواند از یک پلیمر به نام پلی دی سیکلوپنتادین ساخته شود که با استفاده‌ از واکنشی به نام پلیمریزاسیون حلقه گشای جانشینی متقابل تهیه می‌شود.

با استفاده‌از آن جت اسکی می‌توان اشخاص را روی اسکی آب یا تخته‌ی آب کشید. آنها از موادی مثل کولار یا پلی‏یورتان‌ها ساخته شده‌اند.

بازگشت