بيماري هاي ناشي از تاتو کردن

التهاب يا حساسيت پوستي به رنگ هاي مورد استفاده يكي از اولين علائم واكنش بدن به جسم خارجي يعني رنگ مورد استفاده در تاتوست. حساسيت يا آلرژي، اگر چه واكنش طبيعي سيستم ايمني بدن به ماده اي خارجي بوده و تا چند روز پس از تاتو عادي است، اما اگر خود به خود رفع نشود، مشكلات جدي به دنبال خواهد داشت. حساسيت، ابتدا با تورم خفيف آغاز و سپس شديد شده و با خارش، جوش هاي ريز در محل(عفوني يا غيرعفوني) و بروز تب در محل تاتو همراه مي شود و به كهير منتهي مي شود. اگر درمان تا اين مرحله پاسخگو نبوده و علائم ذكر شده مخصوصاً كهير درمان نشود، منجر به " آنافيلاكسي" يا همان "حساسيت شديد بدن" با علائمي چون تنگي نفس، رنگ پريدگي و کولاپس (روي هم خوابيدن و جمع شدن عروق) مي شود.

نكته مهم جدي گرفتن بروز حساسيت پوستي است، چرا كه اين علامت مقدمه اي براي بروز مشكلات ديگر است.

از ديگر مشكلات و بيماري هاي ايجاد شده در بدن به دليل تاتوي آلوده و نامناسب مي توان به عفونت و آب كشيدگي محل تاتو در صورت عدم رعايت نكات بهداشتي پس از تاتو، زخم (Scar)، ابتلا به بيماري هايي چون هپاتيت B ، هپاتيت C ، سل، كزاز و ايدز (AIDS) اشاره كرد.

مهم ترين نکته در ارتباط با تاتو

رعايت نكات بهداشتي در حين كار و پس از آن مهم ترين مساله مي باشد. واكنش هاي آلرژيك يا حساسيتي نسبت به رنگ مورد استفاده يا سوزن، نه تنها در روزهاي ابتدايي، بلكه گاهي تا مدت ها پس از تاتو كردن همراه شخص خواهد بود. مخصوصاً اگر از رنگ قرمز استفاده شود، اين حساسيت شديدتر و جدي تر است. عفونت هاي مختلف ممكن است تنها به صورت درد و تورم و يا عفونت هاي چركي بروز كرده و ترشحاتي از محل تاتو خارج شود.

زخم (Scar) يكي از مشكلات شايع، مخصوصاً در صورت بروز عفونت در محل يا استفاده از اشياي نوك تيز غير از سوزن الكتريكي است. گذشته از اين موارد، هپاتيت نوع  B،C  و  D، سيفليس، ايدز، زگيل و تبخال از خطرناك ترين بيماري ها در اثر انجام تاتوي غير بهداشتي است.

از آنجا كه نظارت دقيقي بر نحوه عملكرد مراكز انجام تاتو وجود ندارد، مسايل بهداشتي نيز به راحتي ناديده گرفته مي شوند، به ويژه عدم تعويض سوزن يكي از مهم ترين دلايل انتقال بيماري از فردي به فرد ديگر است.

علاوه بر تاتوي دايمي كه در آن از رنگ هاي شيميايي استفاده مي شود، امروزه نوع ديگري از تاتو به نام "تاتوي هنا يا مهندي" رايج شده كه در آن تنها از رنگ هاي گياهي به جاي رنگ هاي شيميايي استفاده مي شود. اما به دليل عدم اطمينان از گياهي بودن رنگ ها، اين نوع تاتو توسط FDA  يا "سازمان بين المللي غذا و دارو" ممنوع اعلام شده است.

به عقيده بسياري از پزشكان و روانشناسان افرادي كه فقط براي تزيين و زيبايي دست به تاتو زده و به اصطلاح تاتوي دكوراتيو(تزئيني) انجام مي دهند، افرادي تنوع طلب بوده و از اين رو دايماً در حال تغيير رنگ يا مدل تاتوي خود و يا از بين بردن نقوش قبلي و تاتوي جديد هستند.

از بين بردن تاتو

پزشكان با استفاده از سه روش ليزر، جراحي و لايه برداري پوست (dermabrasion) اقدام به از بين بردن تاتو مي كنند. اگرچه اين روش ها براي از بين بردن تاتوهاي درماني، در صورت بروز اشكال نيز استفاده مي شوند، اما اغلب در از بين بردن تاتوهاي دكوراتيو(تزئيني) كاربرد دارند.

ليزر، جديدترين روش درماني براي از بين بردن نقوش تاتو شده در سطح بدن است. جراحي، براي انواع كوچك تاتو استفاده شده و براي انواع بزرگ و بسيار رنگي كاربرد ندارد.

لايه برداري از پوست (dermabrasion) نيز براي تاتوهاي سطحي كاربرد داشته و راهي براي از بين بردن اين نوع تاتوهاست.

علاوه برآن مي توان از روش هايي چون كوتريزاسيون و پيوند پوست براي از بين بردن تاتو استفاده كرد.

بسياري از روش هاي مورد استفاده در از بين بردن تاتو كه در جوامع غربي رايج است، در ايران نيز كاربرد داشته و پزشكان ايراني نيز به اين روش ها آگاه هستند.

"ليزر" بهترين روش براي از بين بردن تاتو، با حداقل عوارض جانبي است. اين روش به خصوص در تاتوهاي وسيع و رنگي بسيار مناسب است. اما نكته مهم، توجه به "نوع ليزر" انتخابي براي از بين بردن رنگ هاي مختلف تاتو است. در واقع هر نوع ليزر مخصوص از بين بردن يك، دو يا چند رنگ خاص بوده و بر رنگ هاي ديگر بي اثر است. نكته ديگر، توجه به رنگ است. رنگ قرمز، زرد و سبز به سختي و ديرتر از رنگ هاي ديگر و رنگ هاي مشكي و آبي سريع تر و بهتر از بقيه رنگ ها به درمان پاسخ داده و محو مي شوند و در نهايت اين كه عمق تاتو نيز بسيار مهم است. به طوري كه هر چه عمق تاتو بيشتر باشد، نياز به اشعه براي درمان بيشتر است. با اين همه درمان و محو كامل تاتو امكان پذير نبوده و براي از بين بردن آن به جلسات متعدد ليزر درماني نياز است كه بي شك هزينه فراواني را نيز در برخواهد داشت.

خود درماني ها و عوارض ناشي از آن ها

متأسفانه برخي براي از بين بردن تاتو به جاي مراجعه به پزشك، از روش هاي كاملاً غير بهداشتي و يا شايد غيرانساني مثل استفاده از سيگار داغ يا جسم داغ استفاده مي كنند! كه اين روش ها نه تنها تاتو را از بين نمي برند، بلكه عاملي براي ايجاد زخم، سوختگي دايمي در محل، عفونت و... به شمار مي روند.

خود درماني هاي اينچنيني فقط بر مشكلات شخص افزوده و او را با وضعي نامساعد روانه بيمارستان مي كند. در 90 درصد موارد درماني براي اين بيماران وجود نداشته و اثر زخم ناشي از تماس جسم داغ يا سيگار با محل تاتو، تا پايان عمر باقي مي ماند كه شايد اين، كمترين عارضه اين خود درماني ها باشد.

شايد اگر تاتو كردن در ايران نيز مانند جوامع غربي به عنوان راهي براي درمان نقايص افراد نيازمند مطرح شده و به آن از منظري ديگر نگريسته شود، پيشرفت هاي چشمگيري نيز از طريق علمي در اين روش درماني ايجاد گردد.

پزشكان آمريكايي اخيراً براي درمان نقايص ابرو، روش جديدي ارايه كرده اند كه در آن ابتدا محل مورد نظر(ابرو) با تاتو مشخص شده و به اصطلاح "خط ابرو" براي فرد ايجاد مي شود و چهار هفته پس از اين مرحله در محل خط ابرو، جوانه مو كاشته و با رشد جوانه هاي مو و ايجاد مو در خط ابرو، ابرو كاملاً ترميم مي شود.

*مطالب مرتبط:

تاتو؛ نقوشي درمانگر يا ويرانگر؟