حجم وعده غذايي

حجم وعده ي غذا به طرز قابل توجهي بر وزن و پديد آمدن حس سيري اثر دارد. سيري به درک ما از حجم يک وعده غذايي "معمولي" هم ارتباط دارد. در مطالعه ‌اي که به تازگي انستيتوي تحقيقات سرطان امريکا انجام داده، هفت امريکايي از هر 10 امريکايي گفتند که حجم وعده غذايي ‌شان در رستوران هر چه باشد، همه آن را کامل مي ‌خورند. در سال 2004، دکتر رولز و همکارانش پژوهشي انجام دادند که در آن شرکت ‌کنندگان، يک وعده غذايي مي‌ خوردند که يا پرکالري بود يا کم کالري و اندازه آن کوچک يا متوسط و يا بزرگ بود.

ديده شد که آزمودني ‌هايي که وعده غذايي حجيم پرکالري را خوردند، 56 درصد بيش از کساني که وعده غذايي کم حجم و کم کالري را خوردند، کالري دريافت کردند. با وجود دريافت اين 56 درصد کالري اضافي احساس گرسنگي يا سيري پس از غذا در اين دو گروه يکسان بود. اين که فرد بتواند حجم وعده غذايي‌ را درست انتخاب کند، تاثير مهمي در موفقيت او در کاهش وزن دارد. ميزان کالري دريافتي خيلي مهم است.

 

حذف نکردن وعده‌ هاي غذايي

افرادي که صبحانه نمي‌ خورند، در طول روز مي‌ کوشند اين کمبود کالري را جبران کنند و در طول روز پرخوري مي ‌کنند. به همين دليل احتمال چاق شدن آن ها بيشتر است. حذف وعده‌ هاي غذايي حس گرسنگي را افزايش مي‌ دهد و به خوردن بي ‌رويه مي ‌انجامد.

خوردن نامنظم غذا و بين وعده‌ هاي غذايي چاقي را در پي دارد. وقتي شما دفعات خوردن را بي ‌رويه افزايش مي‌ دهيد،‌ کالري دريافتي شما بالا مي‌ رود.

خوردن 5 يا 6 وعده غذاي کم حجم‌، بهتر از خوردن سه وعده غذايي پرحجم و پرکالري است؛ ولي، خوردن بيش از 5 تا 6 وعده و بين وعده ‌هاي غذايي شما را چاق مي ‌کند. پژوهش‌ ها درباره حس گرسنگي و سيري همچنان در حال افزايش است. مطالب پيچيده بسياري در اين باره وجود دارد که فهم و تحليل آن ها چالش پيش ‌‌روي دانشمندان است.

بخش تغذيه تبيان

منبع: ماهنامه ي دنياي تغذيه – شماره ي 89