يادگيري فنون خوش بيني

روانشناسان معتقدند خوشبيني و بدبيني ، عاداتي هستند که ما از زمان کودکي مي‌آموزيم و والدين ما الگو و سرمشقهاي ما هستند. به ياد بياوريد هنگامي که در اثر ترکيدن لوله آب ، خانه جديد شما غرق آب شد، پدر شما آه و ناله کرد که " چرا من چنين خانه بدي را انتخاب کردم؟ " يا گفت : " در قرار داد ما تضمين شده که همه چيز بي عيب و نقص باشد، بنابراين من از معمار ساختمان مي‌خواهم لوله کشي ساختمان را تعمير کرده و خسارت بوجود آمده را جبران کند؟" سليگمن مي‌گويد: " خوشبيني ، يک روش عادي براي توضيح شکستها به خودتان است."

انسان بدبين معتقد است اتفاقات بد ، از شرايطي دائمي و ثابت نشأت مي‌گيرد: "من در امتحان رياضي مردود شدم ، چون استعداد يادگيري اعداد و ارقام را ندارم" و اتفاقات خوب ، از شرايطي موقتي ناشي مي‌شود: "همسرم امروز به من يک شاخه گل هديه کرد، چون روز کاري خوبي داشته". اما انسان خوشبين ، شکست را به عوامل موقتي نسبت مي‌دهد "من در امتحان رد شدم چون دقت نکردم" و موقعيتهاي مطلوب را به عوامل پايدار؛ " او براي من گل هديه آورد، چون مرا دوست دارد."

بدبين اجازه مي‌دهد نااميدي در بخشي از زندگي اش وارد شود و به ساير بخشها نفوذ و سرايت کند. به عنوان مثال وقتي به شخصي گفته مي‌شود بطور موقتي از کار بر کنار شده است، انسان بدبين نه تنها بخاطر از دست دادن شغل خود احساس بدي دارد بلکه نگراني اش را به ساير ابعاد زندگي خود منتقل کرده ، ابراز مي‌کند که زندگي زناشويي اش در معرض خطر است و فرزندانش غير قابل کنترل هستند، اما انسان خوشبين اجازه نمي‌دهد يک شکست ، تمام زندگي او را محدود کند، او با خود فکر مي‌کند "پس من در اين شرايط ، شغلي ندارم، ولي من و همسرم هنوز رابطه خيلي خوب و نزديکي باهم داريم و فرزندانمان مايه افتخار ما هستند."

وقتي مشکلي پيش مي‌آيد و کارها خراب مي‌شود، بدبين ها خود را سرزنش مي‌کنند: براي مثال اگر راننده ديگري به ماشين پارک شده آنها خسارت وارد کند، آنها خود را سرزنش مي‌کنند که چرا ماشين را در جاي نامناسبي پارک کرده‌اند. اما انسان خوشبين چنين مشکلي را به اتفاق نسبت مي‌دهد يا سعي مي‌کند راه جديدي پيدا کند: "دفعه بعد ماشين را در جايي که ماشينهاي کمتري وجود دارد، پارک مي‌کنم ."

کلينيک مايو در دهه شصت بر روي تعدادي بيمار تحقيقاتي انجام داد. اين بيماران 30 سال مورد بررسي و تحقيق قرار گرفتند تا مشخص شود آيا داشتن رويکردي مثبت به زندگي تغييري ايجاد مي‌کند يا خير.

يافته ‌هاي اين تحقيق بسيار جالب توجه هستند. کسانيکه بالاترين ميزان خوش‌ بيني را دارند تا 20 درصد احتمال زنده‌ ماندنشان بالاتر بوده است. اگر بخواهيم صادقانه قضاوت کنيم، به ‌جز ميزان کالري که روزانه مصرف مي‌شود عوامل کمي هستند که با گذشت زمان چنين نتايجي در بر خواهند داشت. تا ديروز با عقل سليم جور درنمي‌ آمد اما امروز با واقعيات علمي همراه شده است. افراد خوشبين شادتر هستند و کمتر دچار افسردگي مي‌شوند. داشتن نگرش منفي مي‌تواند با کاهش واکنش ايمني بدن، بيماري هاي قلبي و سرطان در ارتباط باشد.