نزدیک بینی؛ علایم و انواع

این موقعیت برای خیلی از ما پیش آمده که روزی متوجه شده ایم اطراف مان را تار می بینیم و دیدمان مانند گذشته شفاف و واضح نیست. در این مواقع افراد معمولا به اولین جایی که مراجعه می کنند، مطب چشم پزشک است. در آن جا پزشک متخصص پس از معاینه ی کامل چشم ما تشخیص اش را می گوید که در بسیاری از اوقات این تاری دید نه به علت بیماری های پیچیده مانند تومورهای مغزی یا M.S، بلکه به علت نزدیک بین شدن چشم است.

آیا می دانید نزدیک بینی ( Myopia ) چیست و اصلا چرا این لغت را برای این مشکل چشمی انتخاب کرده اند؟ آیا نزدیک بینی درمان دارد؟ چه عواملی آن را تشدید می کنند و ده ها سوال دیگر، در اینجا درباره نزدیک بینی می خوانید و پاسخ برخی از سوالاتی که درباره آن وجود دارد را خواهید دانست.

نزدیک بینی چیست؟

نزدیک بینی شایع ترین علت تاری دید است. اگر شما نزدیک بین باشید، اشیایی را که از شما دور هستند تار خواهید دید. میزان این تاری، به شدت نزدیک بینی و مسافت جسم از شما بستگی دارد و ممکن است مجبور شوید برای واضح دیدن، چشم های تان را جمع کنید. نزدیک بینی بیماری نیست و معمولاً حالتی است که کارکرد چشم از حالت طبیعی دور شده و در موارد اندکی هم نزدیک بینی به خاطر یک بیماری زمینه ای بروز می کند.

بیشتر نزدیک بینی ها به علت تغییر اندازه ی کره چشم بروز می کنند که باعث می شود کره چشم از حالت گردی به حالت تخم مرغی در آید. این تغییرات باعث می شوند پرتوهای نور به جای این که روی شبکیه متمرکز شوند، جلوتر از آن متمرکز گردند. بنابراین تصویر، جلوی شبکیه تشکیل می شود.

نزدیک بینی می تواند وراثتی باشد و اگر والدین کودکی نزدیک بین باشند، امکان این که او هم نزدیک بین شود بالا خواهد بود.

نشانه های نزدیک بینی چیست؟

اصلی ترین نشانه ی نزدیک بینی این است که هنگام دیدن جسم دور، آن را تار می بینید. مثلا ممکن است نتوانید کلمات روی تخته سیاه را درست ببینید، وقتی به سینما می روید تصاویر برای تان واضح نباشد یا صفحه تلویزیون را تار ببینید.

از قدیم این باور وجود داشته است که اگر اشیا را زیاد نزدیک چشم بگیریم؛ مثلا زیاد مطالعه کنیم یا نزدیک تلویزیون بنشینیم، دچار نزدیک بینی خواهیم شد. برخی متخصصان عقیده دارند که میزان بروز نزدیک بینی در کسانی که به خاطر کارشان ساعت های طولانی مطالعه می کنند، بیشتر است.

علاوه بر تغییر شکل طبیعی کره چشم، چند عامل نادر دیگر هم می توانند باعث بروز نزدیک بینی شوند. این عوامل عبارت هستند از:

نزدیک بینی پاتولوژیک

در این نوع نزدیک بینی، کره ی چشم پس از این که به اندازه ی طبیعی خود در دوران بزرگسالی رسید، باز هم رشد می کند.

نزدیک بینی ثانویه

این نوع از نزدیک بینی می تواند به خاطر عوامل گوناگونی چون تولد زود هنگام و تعدادی از بیماری های چشمی بروز کند.

نزدیک بینی کاذب

در این حالت، نزدیک بینی ناگهان بروز کرده و به خاطر یک مشکل زمینه ای مانند دیابت کنترل نشده به سرعت پیشرفت می کند. این نوع از نزدیک بینی را کاذب می گویند، چرا که بیمار با تاری دیدش فکر می کند دچار نزدیک بینی معمولی شده است؛ ولی در واقع این کره چشم نیست که دچار تغییرات شده بلکه رسوب قند در عدسی چشم است که چشم را تار کرده است. وقتی قند بیمار کنترل شود، این مشکل هم از بین خواهد رفت.

گاهی اوقات هم، نزدیک بینی به علت بیماری های دیگر چشمی مانند آب مروارید و کراتوکونوس(Keratoconus )، که همان بیرون زدگی مخروطی شکل بخش مرکزی قرنیه است، ایجاد می شود. تولد زود هنگام هم می تواند ابتلا به نزدیک بینی را در کودکی افزایش دهد.

افرادی که نزدیک بینی شان بسیار شدید است بیش از دیگران در معرض ابتلا به گلوکوم( آب سیاه) و جدا شدگی شبکیه هستند. این مشکل وقتی که شبکیه در اثر نزدیک بینی بسیار شدید، تحت فشار قرار گیرد، بروز می کند.

زنان بیش از مردان مستعد ابتلا به نزدیک بینی هستند.

نزدیک بینی در کودکان

کودکان 8 یا 9 ساله ممکن است اصلا متوجه نزدیک بینی خود نشوند و تاری و ضعف دید خود را طبیعی پنداشته و فکر کنند که همه همین طور می بینند.

پدر و مادرها و معلمان باید متوجه علامت های زیر که خبر از نزدیک بینی کودک می دهد باشند:

* اخم کردن یا جمع کردن مکرر چشم ها

* نزدیک کردن اشیا یا کتاب ها به چشم خود

* نشستن در جلوی کلاس و سینما و نزدیک کردن خود به تلویزیون یا کامپیوتر

* بی علاقگی به ورزش یا کارهایی که نیاز به وقت دارد.

* سردردهای مکرر

ادامه دارد...

ماهنامه ی دنیای سلامت

اگر می خواهید با پزشک سایت مشورت کنید، اینجا کلیک کنید.