ابوطالب امام هنرمند عكاس از دنيا رفت

كوروش سيد ابوطالب امام، عكاس پيشكسوت دوران دفاع مقدس در 56 سالگي از دنيا رفت.

 اين هنرمند عكاس كه مدت‌ها بود در بستر بيماري بود، حدود چهار روز پيش در بيمارستان شركت نفت بستر شد و امروز به دليل پيشرفت بيماري در ريه و قلب‌اش درگذشت.

اين هنرمند عكاس متولد سال 1332 در تهران بود.

از آخرين حرف‌هاي «ابوطالب امام» پيش از رفتنش

کوروش(ابوطالب) امام که از يک‌سال پيش در بستر بيماري بود، روز سه‌شنبه 18 اسفند در بيمارستان «نفت» درگذشت.

به گزارش ايسنا، کوروش سيدابوطالب امام يکي از عکاسان ايران بود که خيلي‌ها به‌نام «ابوطالب امام» او را مي‌شناختند که به‌خاطر عکس‌هاي دوران دفاع مقدس‌اش نيز شهرت داشت.

او سال‌ها به‌دليل بيماري از ويلچر استفاده مي‌کرد از يکسال پيش در بستر بود و به‌رغم بيماري،همچنان به عکاسي مي‌پرداخت و در اغلب مجامع عکاسي و گشايش نمايشگاه‌هاي عکس حاضر بود.

تهران از سال‌هاي 60 تا 67 ، جنگ، موشک باران، اعزام نيرو به جبهه‌ها و…از جمله موضوعاتي بودند که ابوطالب امام به عکاسي از آن‌ها پرداخته بود.

«تصوير سقف من و دوستانم» آخرين پروژه‌ي اين هنرمند عکاس بود که در هفتمين نمايشگاه تصوير سال در خانه هنرمندان – اتاق نيلوفر- در حال نمايش است.

آخرين حرف‌هاي ابوطالب امام در اين نمايشگاه، چنين نگاشته شده و بر ديوار آمده است:

«عکاسي! هيچگاه نبايست براي يک عکاس متوقف شود. هيچگاه! يعني حتا در بدترين شرايط! از من نپرس: بدترين شرايط يعني چه؟

به عقيده‌ي من بدترين شرايط، شرايطي است که حتا دست‌ها توان نگه‌داشتن دوربين را هم ندارند. بدترين شرايط، شرايطي است که بايد کسي دوربين را مقابل چشمانت نگه‌دارد و بعد از انجام تنظيم‌هاي فني، شاتر دوربين را بچکاند.

من معتقدم بدترين شرايط هم حتي نبايست عکاس را از عکاسي جدا کند. به‌همين دليل هم بود که براي مبارزه با مشکلات فيزيکي‌ام، تصميم گرفتم از کساني که ملاقات‌شان مي‌کنم، عکاسي کنم.

عکاسي از آناني که دوست‌شان دارم و در برابرم مي‌ايستند و من سقف مقابل چشمانم را که مدت‌ها است در برابرم است، پرده آتليه‌ام مي‌بينم و در بدترين شرايط هم، عکاسي مي‌کنم تا هيچ‌گاه عکاسي‌ام متوقف نشود.»

درشناسنامه اين متن که در کنار تصوير خودش و آنچه که او در بستر بيماري آورده بود نيز خود را چنين معرفي کرده است عکاس: کوروش امام (معلول نوروپاتيسم)، چکاننده‌ي شاتر دوربين: فرزانه افتخاري، رامين افتخاري، عليرضا سعادت، زمان عکاسي: تابستان 1388.

سعيد صادقي هنرمند عكاس با ابراز تاسف نسبت به درگذشت ابوطالب امام گفت: ابوطالب امام با زخم‌هاي عميقي كه در وجودش داشت مثل شمع در زندگي سوخت و از ميان رفت و تمام افرادي كه در صحنه‌ي عكاسي جنگ نفس مي‌كشند، او را بخشي از تاريخ عكاسي ايران مي‌داند.

اين هنرمند عكاس گفت: او با قلب و احساسات پاكش كادر‌ عكس روزهاي سختي را كه بر مردم ايران گذشته است به تصوير درآورد و با همه‌ي احساس و بينش پاكش‌توانست عكاسي ايران را تحت تاثير قرار دهد و به هنر عكاسي تنفس انساني بخشيد.

صادقي بيان كرد: ابوطالب امام در 5 سال اخير آنقدر از بابت بيماري سختي كشيد كه فكر مي‌كنم امروز به آرامش رسيد و همسرش در برابر اين سختي‌ها بسيار مقاوم بود و به اندازه‌ي تمام افرادي كه در جبهه‌هاي جنگ سختي كشيده بودند، در اين ايام سختي كشيد.

او درباره‌ي فعاليت‌هاي ابوطالب امام گفت: اين هنرمند عكاس در بازسازي مناطق جنگي و چاپ كتاب بازسازي صحنه‌هاي اين مناطق نقش برجسته‌اي داشت كه بخش مهمي از هنر عكاسي ايران به‌شمار مي‌رود.

سعيد صادقي ادامه داد: نگاه اين هنرمند عكاس به‌ويژه در كارهاي آخرش براي زيبايي زندگي دوباره بود و ذات بسيار سالمي داشت و بسيار به اين هنر انساني نگاه مي‌كرد.

تنظيم براي تبيان : مسعود عجمي