به رنگ ارغوان اثري تازه در سينماي ايران 

"به رنگ ارغوان" تازه ترين فيلم به نمايش در آمده ابراهيم حاتمي کيا که پس از وقفه اي پنج ساله به روي پرده رفت، ملودرامي عاشقانه با مايه هاي ژانر جاسوسي است.   

به گزارش روز ايرنا از جشنواره فيلم فجر ، اين فيلم که عدم نمايشش در جشنواره بيست و سوم جار و جنجال هاي زيادي به دليل مضمون خاصش ايجاد کرده بود شباهت هاي فراواني با بسياري از فيلم هاي توليد شده در سينماي جهان به لحاظ فيلمنامه دارد؛ ماموري امنيتي که در يک ماموريت تعقيب و مراقبت با سوژه خود درگير شده و در نهايت دلبسته اش مي شود.

همين امر کافي بود که فيلم شائبه هايي را ايجاد کرده و توقيفي پنج ساله را منجر شود.حاتمي کيا بيشتر هم و غمش را صرف شخصيت پردازي کرده که در اين ميان کاراکتر هوشنگ ستاري فوق العاده از کار درآمده است.دو وجهي بودن ستاري از وي دو کاراکتر کاملا مجزا ساخته، يکي مردي با پاي لنگ و عينک ته استکاني و لبخندهاي کودکانه و ديگري ماموري کارکشته و زيرک که در انجام وظيفه اش هيچ کوتاهي نمي کند.

نويسنده با اين تمهيدات ساده توانسته هردو وجه را باورپذير ساخته و تماشاگر را با دنياي دروني خويش همراه سازد.به عنوان مثال نگاه کنيد به سکانس ورود اين کاراکتر به فضاي دانشگاه و آشنايي اش با محسن به عنوان ضلع سوم ماجرا.اما هر قدر حاتمي کيا در پرداخت هوشنگ موفق عمل کرده در خلق کاراکترهاي محسن و ارغوان ضعيف کار کرده است.

ارغوان دختر دانشجويي که پدر و مادرش سياسي و عضو گروه هاي معاند هستند،بيش از حد ساده و تک بعدي بوده و تماشاگر با آن احساس نزديکي ندارد.در واقع کارگردان به قدري حواس خود را معطوف به هوشنگ ستاري کرده که از ديگر قطب هاي فيلم غافل مانده است.

کاراکتر ارغوان ساده تر و کليشه تر از آن است که ماموري کارکشته مانند هوشنگ جذب او شده و حتي از دستور مافوقش سرپيچي کند.

محسن به عنوان قطب خاکستري داستان نيز پرداخت ضعيفي داشته و تناقض هاي وحشتناکي در او ديده مي شود که کوچکترين ارتباطي با تزلزل شخصيتي وي نداشته است.بي هويتي و پادرهوا بودن محسن در فيلم کاراکتر محوري همچون به رنگ ارغوان، لطمه شديدي به پيکره داستان وارد کرده و يکدستي آن را برهم زده است.

رابطه ارغوان و محسن نيز چندان خوب از کار درنيامده و پر از ابهام بوده و در پيشبرد داستان نقش مهمي را ايفا نمي کند.

حاتمي کيا در ساخته هاي اخيرش به همان اندازه که در مباحث فني پيشرفت کرده به همان نسبت نيز در بحث فيلمنامه پسرفت داشته و اين روند در فيلم هاي واپسينش از جمله ، دعوت و به رنگ ارغوان به عينه ديده مي شود.

وي در فيلم فوق نيز توانسته تصاوير بسيار چشم نوازي از طبيعت بکر و وحشي جنگل در راستاي داستانش بهره گرفته و تماشاگر ثابت کارهايش را به تحسين وادارد.

توانمندي تکنيکي وي درسکانس فينال فيلم کاملا مشهود بوده و تفاوت چشمگيري با بسياري از فيلمسازان وطني دارد،اما چه سود که حفره هاي فيلمنامه اي اين توانايي ها را کمرنگ کرده وبه ساختار کلي فيلم لطمه وارد نموده است.

برگ برنده فيلم بازي فوق العاده حميد فرخ نژاد در نقش هوشنگ ستاري است که به کل با ديگر نقش آفريني هاي وي تفاوت داشته است.وي به خوبي توانسته وجوه مختلف اين کاراکتر پيچيده را به تصوير کشيده وباور پذير سازد.براي اثبات اين موضوع به چشم هاي او در سکانس هاي بيرون قهوه خانه و خلوت تنهايي وي دقت کنيد تا دريابيد که فرخ نژاد کاري فراترازاستانداردهاي بازيگري سينماي ايران ارائه کرده است.

اما انتخاب خزر معصومي براي نقش ارغوان ريسک بزرگي بوده که متاسفانه جواب نداده و چهره سرد و يخ زده وي جايي براي همذات پنداري تماشاگر باقي نگذاشته است.

در نهايت اينکه به رنگ ارغوان از اين لحاظ که براي نخستين بار به دوره اي از زندگي ماموري امنيتي پرداخته و کاراکتري قابل باور و در عين حال دوست داشتني را خلق کرده ، کاري نو در سينماي پر از تکرار ايران بوده و همچنان مي توان به فيلم هاي بعدي حاتمي کيا اميدوار بود.

اين فيلم روز گذشته در نخستين روز بيست و هشتمين جشنواره بين المللي فيلم فجر در برج ميلاد به نمايش درآمد. اين جشنواره تا روز 15بهمن ماه ادامه دارد.