اسپيريت، بمب افکن سنگين پنهان کار

هواپيماي بي 2 ملقب به روح، بمب افکني چند ماموريته است که قادر به حمل بمب هاي معمولي و اتمي نيز مي باشد.

اين بمب افکن به عنوان گامي بلند در تکنولوژي هوايي، نقش مهمي را در برنامه به روز سازي بمب افکن هاي آمريکايي ايفا نموده است. اين هواپيما، داراي قدرت آتش يا رهاسازي بمب به ميزان بسيار زياد و در هر مکاني از جهان است که حتي دفاع هاي زميني بسيار نيرومند نيز حريف اين بمب افکن نمي شوند.

اين هواپيما در مقايسه با ديگر بمب افکن هاي عمده آمريکايي مانند بي 52 و بي 1 بي، قابليت انعطاف پذيري و موثر بودن بسياري را با خود به همراه دارد و قابل ترين گونه در ميان بمب افکن هاي سرنشين دار است. مهمترين ويژگي اين بمب افکن، پنهان کاري و مخفي بودن آن از ديد رادار است که توانايي بي نظيري در انهدام ارزشمند ترين پايگاه هاي دشمن حتي در قلب پدافند هاي هوايي بسيار سنگين به اين هواپيماي بمب افکن مي دهد. اين ويژگي ها، تماماً موجب شده اند که بي 2 به عنوان تنها بمب افکن قرن بيست و يکم شناخته شود. ويژگي هاي پنهان کاري، آيروديناميکي و توانايي حمل مقدار زيادي تسليحات، اين بمب افکن را از ساير بمب افکن هاي موجود در خدمت متمايز و جدا مي سازد. بدين وسيله، اين هواپيما قادر است به دور از ترس از شناسايي به وسيله رادار دشمن، در ارتفاعات بالا به عمليات و تجسس پرداخته و آزادي عمل فوق العاده اي نيز داشته باشد.

همچنين اين هواپيماي بمب افکن، به عنوان يک هواپيماي ميان قاره اي شناخته مي شود، چرا که برد بدون سوخت گيري آن حدود 9.600 کيلومتر بوده و در صورت سوخت گيري هوايي مجدد، داراي برد نامحدود گشته و توانايي سفر به هرجايي در دنيا را خواهد داشت. پنهان کاري اين هواپيما در مقابل حتي سيستم هاي بسيار پيشرفته راداري دنيا، ترکيبي از کاهش اشعه هاي گرمازاي مادون قرمز، صداهاي حاصله از موتور ها و ويژگي هاي بصري يا ديداري که با چشم قابل روئيت است، مي باشد. البته جنبه هاي مختلفي از راز هاي پنهان کاري اين هواپيما، جزو اسرار و اطلاعات طبقه بندي شده اند و اينک، ما تنها مي دانيم که استفاده از مواد کامپوزيتي در بدنه، لايه هاي ويژه جذب امواج روي بدنه و سرانجام طرح بال پرنده، همه و همه به مخفي بودن هر چه بيشتر اين بمب افکن کمک مي نمايند. ممکن است شما هم دقت کرده باشيد که اين بمب افکن، داراي سکان عمودي، افقي و يا پايدار کننده هاي ثبات و حتي نشاني از بدنه هواپيما نيست. اين چنين طراحي جالب و زيرکانه اي، به طرح بال پرنده موسوم است که در آن، هواپيما به شکل يک بال که تمامي تجهيزات در اين بال تعبيه شده اند طراحي مي گردد و امکان پيچش و غلت خوردن توسط تغيير مرکز ثقل هواپيما و يا سطوح کنترلي انتهاي اين بال پرنده صورت مي گيرد، که از مزاياي چنين طراحي، مي توان به کاهش سطح برخورد امواج راداري اشاره نمود.

در اين هواپيما، صداگيرهاي ويژه اي براي موتورهاي آن در نظر گرفته شده و گازهاي موتور نيز قبل از آزاد شدن در فضا، به طور کامل سرد مي گردند و اثر مادون قرمز آنان به طور کامل رفع مي گردد. همچنين اين بال پرنده در قسمت انتهايي به شکل دندان اره اي طراحي شده که اين نيز خود نوعي کمک به ويژگي پنهان کاري اين بمب افکن است. سپيريت قادر به حمل بازه گسترده اي از انواع بمب هاي هدايت ليزري، بمب هاي جي دم و مارک و بمب هاي هسته اي است که توانايي فوق العاده آن را به طور قابل توجهي مشهود مي سازد، چرا تمام اين تسليحات نيز در محفظه هاي داخلي حمل مي شوند. اين هواپيما، به صورت مشترک ميان شرکت هاي مشهور آمريکايي نورث روپ گرومن، بوئينگ، هيوز و لينک ديويژن طراحي و ساخته شده است.

 براي پيشرانش اين هواپيما، از چهار موتور توربوفن F-118 جنرال الکتريک با قدرت هر يک 17.300 پوند بهره برداري مي شود که همانطور که در بالا ذکر گرديد، تدابير ويژه اي در خروجي هاي اين موتورها به کار رفته است. طول اين بمب افکن حدود 20 متر و طول دو سر بال آن 52.12 متر است که از اين نظر، هواپيمايي بيشتر در عرض است و به خاطر طرح بال پرنده، جاي تعجبي هم ندارد. حداکثر وزن برخاست اين هواپيما، گاه به حدود 152 تن هم مي رسد و داراي سقف پروازي معادل 15 کيلومتر است. اين بمب افکن، با وجود پيچيدگي نسبي بيشتر نسبت به اسلاف خود، تنها داراي دو خدمه در مقابل براي مثال پنج خدمه براي هواپيماي بي 52 است که خود نکته اي قابل توجه است. در اين بمب افکن، خلبانان در کنار هم، سرخلبان سمت چپ و مسئول تسليحات نظامي در سمت راست، قرار مي گيرند. مهم ترين عمليات اين هواپيما به زماني باز مي گردد که در عمليات آمريکا بر ضد صربها، اين هواپيما از ايالت ميسوري آمريکا برخاسته و پس از بمباران کوزوو در شرق اروپا، با موفقيت به همان نقطه مراجعت نمود.

منبع:AIR

تنظيم براي تبيان : محسن مرادي