اولین نشست تخصصی تربیت کودک و نوجوان به میزبانیِ مرکز یادگیری میم برگزار شد.
وقتی در مورد کیفیت تربیت فرزند صحبت میکنیم مولفههای متعددی را شامل میشود و کیفیت تربیت فرزند نسبت بسیار کمرنگی با مولفه های اقتصادی دارد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ :
چهارشنبه 1400/04/02 ساعت 20:24
یکشنبه 23 خردادماه 1400 اولین نشست تخصصی تربیت کودک و نوجوان با موضوع اثرات تربیتی تعامل فرزندان در خانواده با حضور خانم دکتر فهیمه فداکار؛ دکتری تخصصی مشاوره و مدرس دانشگاه علامه طباطبایی به دعوت مرکز یادگیری میم در موسسه تبیان برگزار گردید.
وی در این راستا، نکاتی درخصوص مسائلی همچون؛ نقش تعاملات اجتماعی در رشد مهارت های ارتباطی فرزندان، اثرات رابطههای خواهر برادری، حیطه و کیفیت این روابط، سازگاری فززندان با شرایط مختلف در خانواده، یادگیری تقسیم امکانات و رعایت نوبت، شکل گیری هویت کودک، بحران مسئولیت پذیری، الگو بودن فرزندان اول برای فرزندان بعدی در خانواده، شکل گیری تعاملات عاطفی افراد در خانواده، داشتن فرزند باکیفیت باوجود شرایط اقتصادی محدود و در آخر راهکارهای تعامل بیشتر فرزندان در شرایط فعلی با وجود ویروس منحوس کرونا، را بیان کردند.
از جمله نکات مهم ایشان درخصوص شرایط اقتصادی موجود این بود که واقعیتهای اقتصادی را نمیتوان منکر شد و همه ما درک میکنیم و طبیعتا روی برخی تصمیمات ما اثر میگذارند و محدودیت هایی نیز ایجاد میکنند. اما وقتی در مورد کیفیت تربیت فرزند صحبت میکنیم مولفههای متعددی را شامل میشود و کیفیت تربیت فرزند نسبت بسیار کمرنگی با مولفه های اقتصادی دارد. اینکه ما در یک خانه هفتاد متری چهار فرزند داشته باشیم چه مشکلاتی برای ما به همراه دارد؟ مثلا اینکه تخت هایشان را کجا بگذارم، کلاس میخواهیم بگذاریم چقدر هزینه دارد، استخر چقدر گران شده است و ... ما آیتمهای فرزند با کیفیت را اینگونه تعریف کردهایم که فکر میکنیم با مشکلات اقتصادی نمیتوان آنها را تامین کرد. اما سوال این است که آیا زندگی خوب و هویت مثبت، در گرو داشتن اسباب بازیهای متنوع است؟ آیا شادی کودکان به داشتن تخت مجزا است؟ قطعا خیر. البته نگرش ما هم نقش مهمی در شکل گیری ذهنیت کودکانمان دارد. مادری که دائما میخواهد لوازم منزل را عوض کند، مادری که با روسری تکراری جایی نمیرود و ... طبیعتا استانداردهای بچه هم به گونهای میشود که هر پنج سال تختش را عوض کند! ما والدینی هستیم که استانداردهای بچههایمان را تعیین میکنیم. گاهی بچهای را میبینیم که ماشین شارژی گران قیمتی دارد و همچنان احساس «نداری» میکند ولی بچهای را هم میبینیم که دائما با چوب بازی میکند و از درختان بالا میرود ولی احساس «نداری» هم نمیکند. آن ملاکهایی که ما برای فرزندپروری مطلوب برای خودمان قرار میدهیم و پیامهایی که به فرزندمان منتقل میکنیم همگی دارای اهمیت است. مسئله ما در مواجهه با طبقه متوسط است که این افراد مشکل اصلیشان در رویکرد است و نه در عدد و رقم اقتصادی.
دکتر فهیمه فدارکار به عنوان یک مشاوره تخصصی حوزه خانواده که با والدین زیادی مواجهه شدهاند این نکته را به عنوان یک پیام به مادران و پدران جوان مطرح کردند که ما با خانوادههایی مواجهیم که از سن فرزندآوری گذشتهاند و الان خیلی ناراحت هستند که تنهایی بچههایشان را میبینند. مخصوصا الان که فضای مجازی به بچهها هجوم آورده است، چیزی که میتواند به بچه ها کمک کند که فضا متعادلتر شود و به آنها در داشتن روابط عاطفی قدرتمند کمک میکند وجود خواهر و برادرهاست. هر چه زمان پیش میرود و مدل خانوادههای ما شبیه ساختار خانواده در دیگر کشورها میشود، تازه متوجه میشویم که خانوادههایی که گستردهتر هستند، میتوانند به فرزندان در رشد فردی مخصوصا در حیطه تعاملات و رشد عاطفی کمک کنند.
مطالب مرتبط مجموعه :
آخرین مطالب سایت