کشف قدیمی ترین ردپای اکسیژن در جهان
اخترشناسان موفق شده اند باستانی ترین بقایای اکسیژن جهان را در میان کهککشانی که ۵۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ ایجاد شده بود، کشف کنند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ :
چهارشنبه 1397/03/02 ساعت 14:00
زینب شاه مرادی - مرکز یادگیری تبیان
آنچه درباره اين كشف شگفت انگيز است، آن است كه اين اكسيژن تنها مي توانسته در گروهي قديميتر از ستارگان به وجود آمده باشد كه پس از متلاشي شدن، اكسيژن را پراكنده ساختهاند. اين به آن معني است كه ميتوان ردپاي رويدادهايي كه تنها 250 ميليون سال پس از انفجار بزرگ رخ دادهاند را به كمك اين اكسيژن مشاهده كرد.
دانشمندان ميگويند اين كشف علم را به دوراني به نام "بامداد كيهاني" ميبرد، زماني كه جهان براي اولينبار در نور غرق شد. دانشمندان تاكنون نتوانستهاند اين دوران را به صورت مستقيم مشاهده كنند، زيرا مشاهده مستقيم آن فراتر از توان فناوري هاي موجود است. اما ميتوان از آن براي بهبود كاربري تلسكوپ هاي آينده و تنظيم تجهيزات آن براي ديدن بامداد كيهاني استفاده كرد، براي مثال تلسكوپ جيمز وب كه قرار است در سال 2020 سفر خود را آغاز كند تا درخشش اولين جمعيت ستارگان جهان را رصد كند.
فاصله تا كهكشان رصد شده، كه MACS1149-JD1 نام دارد، با استفاده از تلسكوپ ALMA و VLT تاييد شده است. اين دو تلسكوپ دريافتند تشعشعات هيدروژني و اكسيژني در اين كهكشان تحت تاثير انبساط جهان به طول موج هاي بلندتري تغيير پيدا كردهاند. اين به آن معني است كه جهان هستي از زماني كه نور از سوي اين كهكشان به سمت زمين حركت كرده، 9 تا 10 برابر منبسط شدهاست و ديدن اين كهكشان به معني آن است كه دانشمندان 97 درصد از مسير به سمت انفجار بزرگ را مي بينند، زماني كه جهان تنها 500 ميليون سال سن داشت.
محققان همچنين دريافته اند ستاره هاي اين كهكشان زماني متولد شدهاند كه جهان تنها 250 ميليون سال عمر داشته است، يعني دو درصد سن كنوني اش.
انفجار بزرگ جهاني خلق كرد كه مملو از هيدروژن، هليوم و مقادير بسيار كمي ليتيوم بود. تمامي عناصر سبك تر از اين سه طي فرايندي به نام گداخت هسته اي درون ستارگان ايجاد شدند. كلسيم درون استخوان هاي انسان، فسفر درون دي ان اي و آهن درون خون همگي بازمانده نسل هاي متوالي ستارگاني هستند كه محيط كيهاني را با تبديل شدن به ابرنواختر و در نهايت منفجر و متلاشي شدن، بارور ساخته اند.
از اين رو اكسيژني كه در اين كهكشان ديده مي شود، بايد به زماني قبل تر از زمان تولد كهكشان تعلق داشته باشد. شواهد زيادي در دست هستند كه نشان ميدهند ستارگان درخشش خود را از 200 ميليون سال پس از انفجار بزرگ آغاز كرده اند، از اين رو ميتوان اينطور تصور كرد كه بخشي از اين اكسيژن در آن دوران ايجاد شدهاست. دانشمندان هنوز پرسشهاي زيادي درباره كهكشان MACS1149-JD1 دارند، براي مثال هنوز نمي دانند آيا اين كهكشان داراي سياهچاله است يا خير.
مطالب مرتبط:
خورشید اکسیژن زمین را به ماه می برد
حقایقی درباره اکسیژن
کشف اکسیژن
منبع: همشهری آنلاین
آنچه درباره اين كشف شگفت انگيز است، آن است كه اين اكسيژن تنها مي توانسته در گروهي قديميتر از ستارگان به وجود آمده باشد كه پس از متلاشي شدن، اكسيژن را پراكنده ساختهاند. اين به آن معني است كه ميتوان ردپاي رويدادهايي كه تنها 250 ميليون سال پس از انفجار بزرگ رخ دادهاند را به كمك اين اكسيژن مشاهده كرد.
دانشمندان ميگويند اين كشف علم را به دوراني به نام "بامداد كيهاني" ميبرد، زماني كه جهان براي اولينبار در نور غرق شد. دانشمندان تاكنون نتوانستهاند اين دوران را به صورت مستقيم مشاهده كنند، زيرا مشاهده مستقيم آن فراتر از توان فناوري هاي موجود است. اما ميتوان از آن براي بهبود كاربري تلسكوپ هاي آينده و تنظيم تجهيزات آن براي ديدن بامداد كيهاني استفاده كرد، براي مثال تلسكوپ جيمز وب كه قرار است در سال 2020 سفر خود را آغاز كند تا درخشش اولين جمعيت ستارگان جهان را رصد كند.
فاصله تا كهكشان رصد شده، كه MACS1149-JD1 نام دارد، با استفاده از تلسكوپ ALMA و VLT تاييد شده است. اين دو تلسكوپ دريافتند تشعشعات هيدروژني و اكسيژني در اين كهكشان تحت تاثير انبساط جهان به طول موج هاي بلندتري تغيير پيدا كردهاند. اين به آن معني است كه جهان هستي از زماني كه نور از سوي اين كهكشان به سمت زمين حركت كرده، 9 تا 10 برابر منبسط شدهاست و ديدن اين كهكشان به معني آن است كه دانشمندان 97 درصد از مسير به سمت انفجار بزرگ را مي بينند، زماني كه جهان تنها 500 ميليون سال سن داشت.
محققان همچنين دريافته اند ستاره هاي اين كهكشان زماني متولد شدهاند كه جهان تنها 250 ميليون سال عمر داشته است، يعني دو درصد سن كنوني اش.
انفجار بزرگ جهاني خلق كرد كه مملو از هيدروژن، هليوم و مقادير بسيار كمي ليتيوم بود. تمامي عناصر سبك تر از اين سه طي فرايندي به نام گداخت هسته اي درون ستارگان ايجاد شدند. كلسيم درون استخوان هاي انسان، فسفر درون دي ان اي و آهن درون خون همگي بازمانده نسل هاي متوالي ستارگاني هستند كه محيط كيهاني را با تبديل شدن به ابرنواختر و در نهايت منفجر و متلاشي شدن، بارور ساخته اند.
از اين رو اكسيژني كه در اين كهكشان ديده مي شود، بايد به زماني قبل تر از زمان تولد كهكشان تعلق داشته باشد. شواهد زيادي در دست هستند كه نشان ميدهند ستارگان درخشش خود را از 200 ميليون سال پس از انفجار بزرگ آغاز كرده اند، از اين رو ميتوان اينطور تصور كرد كه بخشي از اين اكسيژن در آن دوران ايجاد شدهاست. دانشمندان هنوز پرسشهاي زيادي درباره كهكشان MACS1149-JD1 دارند، براي مثال هنوز نمي دانند آيا اين كهكشان داراي سياهچاله است يا خير.
مطالب مرتبط:
خورشید اکسیژن زمین را به ماه می برد
حقایقی درباره اکسیژن
کشف اکسیژن
منبع: همشهری آنلاین
مطالب مرتبط مجموعه :
آخرین مطالب سایت