دلایل و علائم تشنج مغزی
اگر تشنج بعد از تشخیص علت، بارها و بارها اتفاق بیفتد، شرایط حاضر را بیماری صرع می‌نامیم.
عفونت
- عفونت مغز از قبیل بیماری مننژیت، می‌تواند باعث تشنج موقتی و یا دائمی و آسیب مغز گردد. علل عفونت مغز شامل تب بالا، گرمازدگی، ایدز، مالاریا، سیفیلیس و آنسفالیت می باشد.
- اگر دمای بدن کودک بیشتر از 38.9 درجه سانتیگراد شود، می‌تواند تشنج و تب داشته باشد.
- گزش سمی برخی حشرات
اختلالات متابولیکی
- عدم تعادل مواد شیمیایی موجود در بدن و هورمون‌ها می‌تواند باعث تشدید تشنج گردد.
- در بیماران دیابتی، اگر قند خون خیلی بالا و یا پایین برود، می‌توانند دچار تشنج شوند.
- کمبود الکترولیت‌هایی همانند: سدیم، کلسیم، پتاسیم و منیزیم نیز می‌تواند باعث تشنج گردد.
- تشنج می‌تواند در اثر نارسایی کلیوی (اورمی) و کبدی باشد.
- فشار خون بالا
- برخی اختلالات ارثی همانند بیماری فنیل کتون اوری می‌تواند منجر به اختلالات متابولیکی و تشنج گردد.
کمبود اکسیژن
- شرایطی که موجب کمبود اکسیژن می‌گردد نظیر غرق شدن، خفگی و مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن می‌تواند موجب تشنج گردد.
- سکته مغزی، ضربان غیرطبیعی قلب و انسداد شریانی می‌تواند موجب کاهش اکسیژن مغز و تشنج شود.
آسیب ساختاری
- نقص مادرزادی تولد و صدمات هنگام زایمان می‌تواند باعث آسیب مغز و ایجاد تشنج گردد.
- هیدروسفالی و یا تجمع آب در مغز می‌تواند بر مغز فشار وارد کند و موجب تشنج گردد.
- مسمومیت بارداری و سکته مغزی و تومورها (چه خوش خیم و چه بدخیم) نیز مغز را تحت فشار قرار می‌دهند.
- آسیب سر و خونریزی مغزی نیز می‌تواند منجر به تشنج گردد.
فرد تشنجی را به پهلو بخوابانید تا اگر استفراغ کرد، استفراغ وارد ریه او نشود
داروها
عوارض جانبی داروی مصرفی را با دقت بخوانید.
- عوارض جانبی آنتی بیوتیک‌های سفتازیدیم و سیپروفلوکسین، تشنج می‌باشد.
- داروهای ضدالتهاب که معمولا در پیوند اعضا به مدت طولانی تجویز می‌شوند و عبارتند از: سیکلوسپورین و ایندومتاسین نیز می‌توانند باعث تشنج گردند.
- داروهای ضد روان پریشی: این داروها برای درمان افسردگی، اسکیزوفرنی، اختلالات دوقطبی و دیگر اختلالات روانی تجویز می‌شود.
این داروها موجب تشنج، لرزش، سفتی شدید عضلانی و اسپاسم و گرفتگی‌های عضلات می‌گردند.
- داروی ضدافسردگی: بروز تشنج با داروهای ضدافسردگی نادر است، اما اگر شما دارای سابقه تشنج و یا جنون باشید، این داروها می‌توانند باعث تشدید تشنج گردند.
اگر داروهای ضدافسردگی و داروی ضدتشنج مصرف می‌کنید، این را بدانید که داروی ضدافسردگی می‌تواند اثر داروی ضدتشنج را کم کند.
داروهای ضدصرع: برخی از انواع این داروها می‌تواند باعث تشدید تشنج گردد.
- الکل: الکل نیز باعث زیاد شدن تشنج می گردد. الکل هنگامی که با داروهای اعصاب و روان، ضدروان پریشی، ضدافسردگی و داروهای غیرقانونی مصرف شود، اثر این داروها را کم می‌کند.
- داروهای غیرقانونی: اگر این داروها را بیشتر اوقات و در دوزهای بالا مصرف کنید، می‌تواند باعث تشنج و واکنش‌های خطرناک گردد.
داروهای غیرقانونی عبارتند از: هروئین، کوکائین، اکستازی، آمفتامین، استروئیدها و ذرات معلق در هوا.
مصرف الکل با این داروها می‌تواند فرد را در معرض سکته مغزی قرار دهد.
تذکر
هر زمان که پزشک برای شما دارویی را تجویز می‌کند، بهتر است از پزشک بپرسید که داروی تجویز شده با داروهای دیگری که مصرف می‌کنید، تداخل دارد یا نه.
علائم تشنج
ممکن است فرد علائم هشداردهنده‌ای داشته باشد از قبیل: ترس و یا عصبانیت، تهوع، سرگیجه و علائم دیداری از قبیل: نورهای چشمک زن، نقاط و یا خطوط مواج.
اگر دارای تشنج غیر قابل کنترل هستید، از رانندگی، کوهنوردی، دوچرخه سواری و شنا خودداری کنید
بعد از این علائم هشداردهنده، علائم خاص شروع می‌شود و شامل:
- فراموشی فرد در یک دوره از زمان
- تغییرات رفتاری از قبیل برداشتن لباس‌های یک فرد دیگر
- سرازیر شدن آب و یا کف از دهان
- حرکات چشم‌ها
- خرناس کردن
- از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع
- تغییرات روحی مانند خشم ناگهانی، ترس غیرقابل توصیف، شادی و یا خنده
- تکان دادن تمام بدن
- ناگهان افتادن
- طعم تلخ و یا طعم فلزی در دهان
- به هم فشردن دندان‌ها
- توقف موقتی تنفس
- گرفتگی عضلات به همراه کشش و حرکات سریع اندام
مراقبت از فرد تشنجی
بیشتر تشنجها خودبخود متوقف می‌شوند، اما در حین تشنج، ممکن است فرد صدمه ببیند.
موقع تشنج فرد را روی زمین و یا بر روی محل امنی بخوابانید و وسایل تیز را از او دور کنید.
یک بالش زیر سر فرد دچار تشنج بگذارید.
فرد تشنجی را به پهلو بخوابانید، زیرا اگر فرد مذکور استفراغ کند، استفراغ وارد ریه نمی‌شود.
نزد آن فرد بمانید تا حالش خوب شود.
اگر کودک شما به علت تب بالا دچار تشنج شده است، به آرامی با آب ولرم بدن او را خنک کنید و هرگز از آب سرد برای کاهش تب استفاده نکنید.
پیشگیری
- همیشه مقدار داروی تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید.
- خانواده فرد تشنجی باید اطلاعاتی راجع به تشنج داشته باشند تا بتوانند به فرد کمک کنند.
- به مقدار کافی بخوابید.
- استرس را از خودتان دور کنید.
- ورزش کنید.
- برنامه دغذایی سالم داشته باشید.
- برای جلوگیری از صدمات سر، کلاه ایمنی بگذارید.
- از مصرف داروهای غیر قانونی پرهیز کنید.
- اگر دارای تشنج غیر قابل کنترل هستید، از رانندگی، کوهنوردی، دوچرخه سواری و شنا خودداری کنید.