وقتی کودک تشنج می‌کند...
تشنج عبارت است از اختلال موقتی در مغز. این اختلال دو عملکرد و خصوصیت دارد: اول اینکه به صورت ناگهانی آغاز می شود و دوم اینکه، غیرارادی است.
وقتی کودکی تشنج می کند، ممکن است دچار هر یک از علایم زیر گردد:
1- کودک دچار اختلال هوشیاری شود، یعنی اطرافیان را نشناسد، متوجه زمان و مکان نباشد، به صدازدن شما پاسخ ندهد یا بیهوش روی زمین بیفتد.
2- حرکاتی غیر ارادی در اعضای بدن کودک ظاهر شود. این حرکات ممکن است قسمتی از بدن یا تمام اعضا را درگیرکند. ممکن است کودک به شدت دست و پا بزند، روی زمین بیفتد، سر و چشم های کودک به یک طرف بچرخد، یا اینکه فقط یک دست یا یک پای کودک دچار حرکات تکان دهنده شدید شود و این حالت چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد. معمولا این حملات کمتر از 10 دقیقه طول می کشد.
3- ممکن است کودک در زمان حمله، کنترل ادرار خود را از دست بدهد.
4- گاهی کودک به صورت ناگهانی، رفتاری غیرعادی نشان می دهد، مثل بدون آنکه متوجه اطراف باشد، شروع به دویدن می کند.
5- ممکن است کودک برای چند لحظه به نقطه ای خیره شده و در این مدت، متوجه اطراف خود نباشد.
اگر کودکی یک بار تشنج کند، آیا تا آخر عمر دچار حملات تشنج خواهد شد؟
در سنین شش ماهگی تا پنج سالگی، مغز کودکان به افزایش درجه حرارت بدن حساس است، در نتیجه 3 تا 4 درصد کودکان در این سنین با تب شدید (بیش از 38 درجه سانتیگراد) دچار تشنج می شوند.
اکثر این کودکان بعد از سن 5 سالگی دچار تشنج نمی شوند.
علت تشنج همراه با تب چیست؟
بیشتر مواقع تشنج همراه با تب، در اثر عفونت های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی یا عفونت حاد گوش میانی ایجاد می شود. گاهی ممکن است علت تشنج همراه با تب، بیماری مننژیت باشد.
لازم به ذکر است، کودکان قبل از سن شش ماهگی، به علت تب بالا دچار تشنج نمی شوند.
اگر کودک شما در زمان تب، به حملات تشنج دچار می شود، به این نکات دقت کنید :
1- هرگاه کودک شما به علت سرماخوردگی یا هر عفونت دیگری دچار تب شدید شد، حتما با استفاده منظم از داروی تب بر (با تجویز پزشک) و پاشویه با آب ولرم، تب کودک را کاهش دهید.
2- هیچ گاه برای کاهش تب کودک؛ از آسپیرین یا آمپول های تب‌بر استفاده نکنید.
3- کودک را برای بررسی علت تب، نزد پزشک متخصص اطفال ببرید.
4- در صورتی که پزشک، احتمال مننژیت را در کودکی بدهد، کشیدن مایع نخاع کودک جهت آزمایش و تشخیص بیماری ضروری است. در این زمینه با پزشک همکاری کنید.
5- اگر کودک شما سابقه تب و تشنج دارد، با نظر پزشک در زمان تب شدید، علاوه بر استامینوفن و پاشویه کردن کودک، از داروی ضد تشنج به مقداری که پزشک دستور داده استفاده کنید تا از تشنج کودک پیشگیری شود.
6- اگر بعد از تشنج کودک، پزشک دستور داد تا کودک شما به مدت طولانی (حدود دو سال) از داروهای ضد تشنج استفاده کند، حتما این داروها را طبق دستور، در زمان مناسب مصرف کنید و از کم کردن یا قطع کردن خودسرانه داروها بپرهیزید.
اگر کودک شما بدون تب (در اثر بیماری صرع) به حملات تشنج دچار می شود، به این نکات دقت کنید:
1- کودک شما تا زمانی که پزشک دستور دهد، باید داروی ضد تشنج مصرف کند.
2- هیچ گاه دارو را خودسرانه قطع نکنید، یا مقدار آن را کاهش ندهید.
3- باید هموراه مراقب کودکان مبتلا به حملات تشنج بدون تب (صرع) بود، بدون آنکه فعالیت جسمی آنها محدود شود. در زمان انجام کارهای حساس مثل شنا یا استحمام، حتما از نزدیک مراقب کودکتان باشید. اگر کودکتان تمایل به بالا رفتن از بلندی ها ، درخت یا وسایل بازی دارد، نزد کودکتان بمانید.
4- در صورتی که کودکتان دچار حمله تشنج شد، او را به پهلو بخوابانید. جسم سفتی (چوبی یا چرمی یا پارچه ای) بین دندان های کودک قرار دهید تا زبانش در اثر قفل شدن دندان ها آسیب نبیند. اطراف کودک را خلوت کنید و لباس های تنگ یا زیورآلات را از گردن او باز کنید تا راحت تر نفس بکشد.
5- در زمان تشنج هیچ ماده خوراکی یا نوشیدنی را وارد دهان کودک نکنید و سریعا او را به بیمارستان برسانید.
بخش سلامت تبیان
منبع : سایت هلال احمر ایران
مطالب مرتبط:
