تفاوت بیماری صرع با تشنج

تشنج کردن همیشه به دلیل داشتن بیماری صرع نیست. هر شخصی می‌تواند به علل مختلفی، دچار تشنج گردد؛ مثلا یک ضربه شدید به سر می‌تواند باعث تشنج گردد. در این مقاله با بیماری صرع و تشنج بیشتر آشنا می‌شوید.

عکس نویسنده

نویسنده : مریم سجادپور

بازدید :

تاریخ : شنبه 1392/03/25

صرع چیست؟

صرع شرایطی است که باعث تشنج‌های مکرر می‌شود.

تشنج ممکن است باعث عدم کنترل عضلات، حرکات، گفتار، بینایی و یا آگاهی شخص شود.

این تشنج معمولا خیلی طولانی نیست، اما می‌تواند ترسناک باشد.

خبر خوب این است که معمولا با درمان مناسب می‌توان تعداد تشنج‌ها و شدت آنها را کاهش داد.

صرع یک بیماری روانی و یا معلولیت فکری نیست و بر روی فکر و یادگیری فرد تاثیری ندارد.

اگر در مقابل یک فرد مصروع قرار بگیرید، دچار صرع نخواهید شد.

علت صرع

اغلب پزشکان علت دقیق صرع را نمی‌دانند. برخی مواقع مشکلات دیگری از قبیل: ضربه به سر، تومور مغزی، عفونت مغزی، سکته مغزی و نیز مقدار غیرطبیعی سدیم و یا قند خون باعث بروز صرع می‌گردد.

علائم صرع

مهم ترین علامت صرع، تشنج های مکرر است که بدون هیج علامت هشداردهنده ای رخ می دهند.
بدون درمان، تشنج ها ادامه می یابند و بدتر می‌شوند و مکررا رخ می دهند.

علائم صرع عبارتند از:

- خوب کار نکردن حواس، برای مثال متوجه بو و یا صدای عجیب نشدن

- عدم کنترل عضلات

- افتادن روی زمین و حرکت ناگهانی و سریع

- خیره شدن به هوا

- بی‌هوش شدن

همه افرادی که تشنج می‌کنند، مبتلا به صرع نیستند.

برخی مواقع، به علت ضربه، بیماری و یا دیگر مشکلات تشنج اتفاق می‌افتد. در این موارد، هنگامی که مشکل از بین رفت، تشنج نیز از بین می‌رود.

معمولا تشنج‌ها بی‌خطرند، اما این موضوع به محلی که در آنجا تشنج می‌کنید و کاری که در آن موقع انجام می‌دهید، بستگی دارد تا خطری شما را تهدید نکند

تشخیص صرع

تشخیص صرع مشکل است. اگر خودتان و یا فرزندتان دچار تشنج گشتید، در ابتدا پزشک سوالاتی را قبل، در حین و بعد از تشنج از شما می پرسد تا ببیند که آیا همان تشنج بوده است یا نه، زیرا تیک های عضلانی و یا سردرد میگرنی ممکن است شبیه نوعی تشنج باشد.

پزشک آزمایش‌هایی را انجام می‌دهد و از شما تست EEG (فعالیت الکتریکی مغز) می‌خواهد تا ببیند اگر به صرع مبتلا شده اید، دارای چه نوع تشنج می‌باشید.

درمان صرع

هدف از درمان عبارت است از جلوگیری از تشنج و جلوگیری از عوارض احتمالی آن.

بعد از آنکه پزشک دارو برای شما تجویز کرد، آن را به طور دقیق مصرف کنید.

اگر دارو برای کنترل تشنج‌ها کافی نبود، پزشک ممکن است یک و یا چند روش درمانی زیر را توصیه کند:

- جراحی: برای از بین بردن بافت آسیب دیده در مغز و یا اطراف آن و جایی که تشنج شروع می‌شود، جراحی انجام می‌شود.

- رژیم کتوژنیک: در این رژیم شما مقدار زیادی چربی و مقدار کمی کربوهیدارت دریافت می‌کنید.

- استفاده از دستگاهی به نام تحریک کننده عصب واگ: پزشک این دستگاه را در زیر پوست و نزدیک سرشانه قرار می‌دهد. این دستگاه، امواج ضعیفی را به عصب واگ در گردن و مغز می فرستد و تشنج را کنترل می‌کند.

تاثیر صرع بر زندگی

معمولا تشنج‌ها بی‌خطرند، اما این موضوع به محلی که در آنجا تشنج می‌کنید و کاری که در آن موقع انجام می‌دهید، بستگی دارد تا خطری شما را تهدید نکند.

از پزشک خود بپرسید که آیا رانندگی و شنا کردن برایتان خطری دارد یا نه.

اگر بدانید چه چیزی باعث تشنج شما می‌شود، می‌توانید از آن جلوگیری کنید.

خواب کافی و منظم و نداشتن استرس مفیدند.

والدین باید به بچه‌های مصروع خود کمک کنند تا همانند بچه‌های دیگر زندگی کنند، بازی کنند و درس بخوانند.

تشنج چیست؟

امواج الکتریکی مغز از طریق اعصاب به عضلات می روند و حرکات بدن را کنترل می‌کنند.

هنگامی که امواج غیرطبیعی مغز، عملکرد طبیعی بدن را تغییر می‌دهد، تشنج رخ می‌دهد.

علائم تشنج

تشنج‌ها متفاوت هستند. برخی افراد تشنجی، دچار یک تکان جزئی در دست می‌گردند و بی‌هوش نمی‌شوند.

برخی افراد ممکن است بی‌هوش شوند و لرزش های شدیدی در بدن داشته باشند.

- برخی افرادی که تشنج می‌کنند، قبل از تشنج علائمی را دارند و ارتباطشان با محیط اطراف قطع می‌شود و یا به فضا خیره می‌شوند.

- گرچه فرد تشنجی بیدار است، اما پاسخ درستی نمی‌دهد. بعد از تشنج، فرد به یاد نمی‌آورد که دچار تشنج شده است.

علل تشنج

همه لرزش‌های بدن به علت تشنج نیست. بسیاری از بیماری‌ها می‌توانند باعث نوعی لرزش دست و سر شوند. علل تشنج عبارتند از:

- صرع یک مشکل سیستم عصبی است که باعث تشنج می‌شود و می‌تواند در هر سنی رخ دهد.

- تب بالا

- کاهش ناگهانی قند خون در فرد مبتلا به دیابت

- آسیب مغز در اثر سکته، جراحی مغز و یا ضربه به سر

- بیماری‌های مادرزادی

- مصرف الکل و داروهای قاچاقی (کوکائین و اکستازی)

- عفونت مانند مننژیت و یا انسفالیت

- تومور مغزی و یا نقص ساختاری مغز مانند آنوریسم

- عفونت‌های انگلی مانند کرم نواری و یا توکسوپلاسموز

فردی که دچار تشنج می‌شود نباید رانندگی و شنا کند، از نردبان بالا برود و یا با ماشین آلات خطرناک کار کند

- اکلامپسی یک نوع تشنج در بارداری است که در اثر بالا بودن فشار خون رخ می‌دهد. در طی این نوع تشنج، اکسیژن مورد نیاز برای جنین به شدت کاهش می‌یابد، بنابراین این بیماری می‌تواند برای مادر و جنین خطرناک باشد. اکلامپسی معمولا بعد از هفته بیستم بارداری رخ می‌دهد.

- تشنج غیرصرعی (صرع کاذب) می‌تواند باعث تشنج شود. این بیماری توسط از دست دادن و یا تغییر عملکرد فیزیکی بدن، بدون هیچ گونه مشکلی در سیستم عصبی رخ می‌دهد. این بیماری یک مشکل روانی است. معمولا علائم این نوع تشنج به طور ناگهانی و بعد از استرس شدید روحی ظاهر می‌شود.

- کمبود خواب

- مصرف ناکافی داروی ضدصرع

- تداخل داروهای دیگر با داروهای ضدصرع

- 1 نفر از 2 زن مبتلا به صرع، در زمان عادت ماهیانه، دچار تشنج می‌شوند. تغییر و یا اضافه کردن داروی ضد صرع قبل از عادت ماهیانه، ممکن است مفید باشد.