چرا لباس عروس سفید است؟

در قرون وسطی، ازدواج بیشتر از پیوند میان دو نفر اهمیت داشت و در بسیاری موارد اتحاد و پیوند بین دو خانواده، دو تجارت و حرفه و حتی اتحاد بین دو كشور به شمار می آمد. بنابراین عروس باید به شكلی لباسی می پوشید كه به بهترین شكلی معرف خانواده او باشد؛ لباس او تنها معرف شخص او نبود.

در آن زمان ازدواج های سلطنتی دارای اهمیت سیاسی بسیاری بود و برای ایجاد اتحاد و پیمانی محكم بین دو كشور انجام می شد، بنابراین لازم بود تا عروس جوان عالی و باشكوه به نظر برسد تا اعتبار و حیثیت كشور خود را تقویت كند و با نشان دادن ثروت و توانگری ملت خود، بر كشور داماد تاثیر بگذارد. جواهرات عروس هم به عنوان بخشی از جهیزیه او، مورد توجه و بحث قرار می گرفت.

خانواده‌های ثروتمند سلطنتی از پارچه‌های گران قیمت مانند مخمل، ابریشم، حریر یا پارچه‌هایی كه از نخ طلا و نقره بافته می‌شد برای لباس عروس استفاده می‌كردند. در آن زمان پارچه ها با دست ریسیده می شد، بافته می شد و خشك می شد، و در نتیجه استفاده اقتصادی و صرفه جویانه از پارچه معمول بود؛ دامن ها را به شكل جمع، بزرگ و پف كرده درست می كردند، طول آستین ها تا زمین ادامه داشت و دنباله دامن در پشت لباس به طول چند متر كشیده می شد.

رنگ های استفاده شده هم گرانبها و با شكوه بود؛ تنها افراد ثروتمند قادر بودند رنگهای گران قیمتی همچون قرمز، ارغوانی و مشكی را تهیه كنند، زیرا این رنگها بسیار سخت تر از رنگ هایی كه از رنگ های گیاهی طبیعی به دست می آمد، تهیه می شد. علاوه براین، لباس عروس با جواهرات قیمتی از قبیل الماس، یاقوت سرخ، یاقوت كبود، زمرد و مروارید تزئین می شد.

بنابراین عروس در لباس خود در برابر تابش آفتاب می درخشید. گاهی اوقات لباس عروس چنان با جواهرات پوشیده می شد، به طوری كه پارچه لباس در زیر آنها پنهان می شد؛ در قرن پانزدهم زمانی كه شاهزاده مارگارت در انگلستان ازدواج كرد، لباس او به حدی سنگین بود كه نمی توانست حركت كند و به كمك دو نفر به كلیسا برده شد!

آبی یا سفید؟ مساله این است!

در گذشته، رنگ آبی نمادی از پاكدامنی بود و به همین دلیل در گذشته بسیاری از زنان رنگ آبی را برای لباس روز عروسی‌شان انتخاب می‌كردند. در حقیقت ملكه ویكتوریا با انتخاب رنگ سفید برای لباسی كه برای روز ازدواجش تهیه می‌شد تغییراتی را در این عرصه ایجاد كرد كه همچنان تا به امروز باقی مانده است.

اگرچه در آن زمان رنگ سفید، رنگی بود كه معمولا در مراسم سوگواری مرسوم بود، اما ملكه ویكتوریا تصمیم گرفت به عنوان نمادی از پاكی و به نشانه احساس پاك و صمیمی نسبت به همسرش، این رنگ یعنی رنگ سفید را انتخاب كند. البته این لباس، غافلگیری ناخوشایندی نبود، زیرا به زودی زنان در سرتاسر اروپا و آمریكا از لباس های سفید برای عروسی خود استفاده كردند. اگرچه عروس هایی هم وجود داشتند كه همچنان در لباس هایی به رنگهای دیگر ازدواج می‌كردند؛ اما رنگ سفید به عنوان رنگی مناسب و عالی برای  لباس عروس تعیین شده بود و از آن زمان تا كنون ادامه یافته است.

رنگ لباس را ببین آینده را حدس بزن!

یك شعر قدیمی درباره اینكه چگونه رنگ لباس عروسی شما، بر آینده شما تاثیر می گذارد می گوید: «ازدواج در لباس سفید یعنی بسیار خوب و صحیح انتخاب كرده اید؛ ازدواج در رنگ خاكستری یعنی به راه دوری خواهید رفت؛ ازدواج در رنگ سیاه، شما آرزو خواهید كرد كه بازگردید؛ ازدواج در رنگ قرمز، شما آرزوی مرگ خواهید كرد؛ ازدواج در رنگ آبی، یعنی شما همواره خالص، پابرجا و راستگو خواهید بود؛ ازدواج در رنگ سبز یعنی شما از دیده شدن خجالت می كشید؛ ازدواج در رنگ زرد، یعنی شما از مرد خود خجالت می كشید؛ ازدواج در رنگ قهوه ای یعنی شما در خارج شهر زندگی خواهید كرد و ازدواج در رنگ صورتی یعنی روح شما غرق خواهد شد.»

اجاره لباس عروس از کی باب شد؟

در زمان جنگ جهانی دوم بسیاری از عروس ها احساس كردند كه ازدواج در لباس سفیدی مجلل، شایسته نیست، بنابراین لباس های ساده ای را برای مراسم عروسی خود انتخاب می كردند. در آن زمان زن ها وظیفه خود دیدند تا مراسم ازدواج سنتی را ترك كنند، در نتیجه آنها زمان كافی برای یافتن لباس عروس مناسب نداشتند، بنابراین باید بهترین لباس خود را برای این كار انتخاب می كردند.

اگر عروسی می خواست كه حتما لباس عروس سفید داشته باشد، می توانست آن را برای مراسم، قرض بگیرد یا اجاره كند. اگر عروس و داماد هر دو در جنگ شركت داشتند، در اونیفورم های نظامی خود ازدواج می كردند.

لباس عروس های سنتی

در فرهنگ های مختلف، لباس های سنتی هنوز جایگاه خود را در مراسم عروسی حفظ کرده اند. در ایران خودمان کردها، لرها، ترک ها و ترکمن ها لباس های محلی خود را در مراسم عروسی دارند که اگرچه جوانترها از آنها استقبال چندانی نمی کنند، اما هنوز خیلی ها دوست دارند برای چند دقیقه در مراسم شان این لباس های رنگی و پر زرق و برق را بپوشند و عکس یادگاری بگیرند.

در کشورهای دیگر هم مردم سنتی همین روش را دارند. مثلا ژاپنی‌ها همچنان در مراسم ازدواجشان لباس سنتی یا همان كیمونو را بر تن می‌كنند. داماد با پوشیدن كیمونو مشكی و عروس با پوشیدن كیمونو سفید در مراسم رسمی ‌ازدواج حضور پیدا می‌كنند. در مالزی، لباس و شال و کلاه رنگی و محلی به تن می کنند. ترک ها کمربند قرمز معروف شان را به کمر عروس می بندند و هندی ها لباس قرمز به عروس می پوشانند چون معتقدند قرمز نمادی از خوش‌یمنی است. لباس عروس هندی، همان ساری است كه از پارچه ابریشمی ‌قرمز رنگ تهیه شده و روی آن جواهر، سنگ یا كریستال دوخته می‌شود.

برگرفته از: جام جم، پردیس زندگی