با اژدها خوش گذشت

روزی پسری که اسمش محمود بود، بعد از مدرسه و درس⁪هایش، در پارک قدم می⁪زد. یک دفعه شنید یک نفر به او سلام می⁪کند. تعجب کرد. برگشت دید او یک اژدهای بزرگ است. از بزرگی او ترسید ولی بعد از مهربانی او خوشش آمد و با هم دوست شدند. روز بعد محمود اژدها را به مدرسه برد. اول همه به خاطر بزرگی او ترسیدند و سپس تعجب کردند که چرا محمود از او نمی⁪ترسد. محمود از مهربانی اژدها برای بچه⁪ها تعریف کرد. گفت کهاژدها با ادب است و مرا تا اینجا سواری داده و بعضی وقت⁪ها برای سرگرمی و تفریح در هوا( البته در جایی که خطری نداشت)از دهانش آتش بیرون می⁪داد و در ضمن برای من قصه⁪ی شهر اژدها و خاطرات خود را از مردم و دیگر اژدها⁪ها تعریف کرد و من هم خوشم آمد.

بعد آقای معلم به کلاس آمد و سلام کرد و با اژدها روبوسی کرد. سپس صفحه⁪ی پانزده کتاب فارسی و علوم را درس داد. موضوع درس فارسی افسانه و موضوع درس علوم اژدها بود.

آخر درس، معلم بهاژدها گفت که فردا هم به مدرسه بیاید و برای تکلیف به بچه⁪ها گفت برای اژدها یک انشا بنویسند و فردا به کلاس بیاورند.

فردا اژدها به کلاس آمد. آقای معلم بعد از سلام و احوال⁪پرسی گفت همه بیایند و انشاهایشان را بخوانند. همه آمدند ولی انشای محمود قبول شد و به تابلوی کلاس زده شد.

تا چند بعد روز که اژدها به شهر خودشان برگشت، محمود و بقیه بچه⁪ها و معلم با اژدها اوقات خوشی داشتند . وقت خداحافظی محمود به اژدها گفت: هر سال به ما سری بزن تا با هم خوش بگذرانیم.

نوشته⁪ی سالار صالحی