زندگی‌نامه‌ی آیت‌الله محمدمومن شیرازی

محمّد مومن بن محمد قاسم شیرازی جزایری در روز شنبه 17رجب 1074 هـ. ق در شیراز دیده به جهان گشود و در سال 1130 هـ. ق در هند وفات یافت. وی در ایام تحصیلی محضر اساتید بزرگی را درک نموده و به غیر از کسب علم در پی چیزی نبود.

او صرف و نحو و معانی بیان و بدیع را از سید محمّد قاسم حسینی فرا گرفت و در لغت و فقه و اصول به درس زین‌العابدین انصاری حاضر شد و علم کلام و حکمت و تفسیر و علوم ریاضی و منطق را از محضر محقق بزرگ محمد اسماعیل فسوی استفاده نمود و در علم حدیث و حکمت سال‌های متمادی شاگردی علامه اوحد شاه محمد اصطهباناتی را نمود و علم طب را از طبیب حاذق محمد هادی فرا گرفت.

محمد مومن شیرازی ید طولایی در تألیف و تصنیف داشته و قریب به چهل کتاب و رساله از خود به جای گذاشته. وی دارای نثری بدیع و روان و نظمی عالی و تحسین برانگیز بوده است.

وی مجموعه‌ای به نام مجالس الاخبار و مجالس الاخیار، در هفت جلد تألیف کرده است که هر جلد آن مجلسی را شامل است و برای هر مجلس نامی خاص انتخاب کرده است:

تألیف کتاب مجالس الاخبار هفت سال به طول انجامید و به گفته صاحب الذریعة مولف، از سال 1102 تا 1109 در ایام اقامت در هند این کتاب را تألیف کرده است.

جلد پنجم کتاب شامل یک مقدمه و هشت جنت و یک خاتمه است که مولف، آن را در 31 سالگی، در سال 1106 هـ. ق تألیف کرده و در آن به بیان حالات خود پرداخته و نامش را زهرة‌الحیاة‌ الدنیا گذاشته است.

در مقدمه آن، حالات خود را از بدو تولد تا زمان تألیف این کتاب و سیر  تحصیلی و اساتید خود را معرفی نموده است. فهرست جنت‌های هشتگانه آن چنین است:

زهرة الحیاة‌ الدنیا شرح زندگی علمی آن عالم بزرگ و ادیب سخن پرور است.

پیوند به :

بازگردید به سوی خدا (دستور العملی از آیت الله مومن)

ر.ك : نامه‌های عرفانی – علی محمدی