والدین نوزاد مُرده بخوانند

 

احساسات والدین برای مرگ نوزاد

والدینی که نوزاد خود را از دست داده اند، احساسات شدید غم و اندوه، احساس ناامیدی و پوچی، خشم و احساس گناه نسبت به از دست دادن کودک را تا مدت های طولانی نشان می دهند. این احساسات برای والدین کاملا طبیعی است مگر اینکه طولانی تر از حد معمول شود یا به حدی شدید باشد که برای مثال خطر آسیب به خود پیدا کند. نکته مهم این است که گذراندن سوگ برای افراد مختلف به طریقه های مختلف رخ می دهد و مدت زمان لازم برای کنار آمدن با آن برای هرکس متفاوت است.

مراحل سوگ مرگ نوزاد

فرایند سوگ برای همه افراد دارای پنج مرحله اصلی است. با وجود این گاهی این مراحل می توانند به همین ترتیب اتفاق نیافتند. این پنج مرحله عبارتند از:

انکار

در ابتدا فرد به طور ناخودآگاه نمی خواهد این از دست دادن را باور کند و نمی تواند بپذیر که برای همیشه شخص را از دست داده است. در این مرحله اجتناب از موضوع، شوکه شدن، حالت های بی حسی، حالت چهره بدون عاطفه و پوچی حالت های طبیعی هستند.

عصبانیت

پس از گذشتن از مرحله انکار  وقتی فرد باور می کند اتفاقی که افتاده اجتناب ناپذیر است، واکنش های خشم و عصبانیت زیادی نشان می دهد. خیلی اوقات فرد شاکی است که چرا این اتفاق برای او افتاده است. غالبا برای این اتفاق دنبال مقصر برای سرزنش کردن است. در این مرحله فرد معمولا کمک دیگران را پس می زند و حمایت ها را نمی پذیرد.

چانه زنی

در این مرحله فرد به پذیرش کامل نرسیده است. تا حد ممکن در مورد از دست دادن، علت های آن حرف می زند و سعی می کند راه های مختلف را که می توانسته از اتفاق افتاده جلوگیری کند را بررسی نماید. فرد در این مرحله به میزان زیادی اتفاق را کنکاش می کند. فرد حاضر است هرکاری کند تا عزیز از دست داده را بازگرداند.

افسردگی

در این مرحله فرد غم و اندوه زیادی را تجربه می کند. این غم می تواند در حدی شدید شود که برای فرد قابل تحمل نباشد و احساس افسردگی کند طوری که هرگز از این احساس خلاص نمی شود. فرد دچار سوگ معمولا احساس ناامیدی شدید می کند و انرژی و انگیزه ای برای فعالیت های روزانه و مورد علاقه اش ندارد.

پذیرش

آخرین مرحله سوگ رسیدن به پذیرش به معنای قبول واقعیت و سازگاری با شرایط است. شخص در نهایت می پذیرد که اتفاقی که افتاده را باید بپذیرد و دیر یا زود به زندگی عادی خود ادامه دهد. پذیرش به معنای احساس شادی یا خوشحالی نیست، فقط فرد یاد می گیرد با موقعیت به تدریج کنار بیاید و به زندگی و فعالیت های معمول خود برگردد. متاسفانه مرحله پذیرش در همه اتفاق نمی افتد و بسیاری از افراد تا سال ها نمی توانند با اتفاق افتاده کنار بیایند.

راه هایی برای کنار آمدن با مرگ نوزاد

تجربه از دست دادن نوزاد تا حدی رنج آور است که کنار آمدن با آن به آسانی اتفاق نمی افتد و درک آن برای هر کسی امکان پذیر نیست. اما راهکارهایی وجود دارد که در این دوره می توان به پذیرش زودتر کمک کرد:

خداحافظی با نوزاد

می توانید مدتی را در کنار نوزاد بگذرانید. او را در آغوش بگیرید و به نوعی خداحافظی با او داشته باشید. همچنین می توانید زمان هایی را در محل دفن کودک بگذرانید این کار باعث می شود به نوزاد احساس نزدیکی کنید و تحمل جدایی را راحت تر کند.

حمایت اطرافیان

سعی کنید در این دوران در کنار دوستان و اطرافیان باشید و با آن ها وقت زیادی بگذرانید. در مورد احساسی که تجربه می کنید با آن ها صحبت کنید. صحبت کردن با نزدیکان می تواند برای کنار آمدن با احساسات تجربه شده موثر باشد.

زنده نگه داشتن خاطرات

نگه داشتن برخی خاطرات و نشانه های کودکتان مثل عکس، عروسک یا پتوی مورد علاقه می تواند تا حدی حس ارتباط با کودک را ایجاد کند و رنج های فرد را تسکین دهد. گاهی می توانید عکس های او را نگاه کنید یا خاطراتی از او را یادآوری کنید. اجازه دهید هیجان های مربوط به آن خود را نشان دهد و حس شود.

فعالیت های مفید اجتماعی

داشتن فعالیت های مفید در اجتماع هم می تواند برایتان مشغولیت ایجاد کند هم احساس ارزشمندی دهد که به کمک آن انگیزه و امید خود را حفظ کنید. می توانید در مراکزی فعال شوید و به گروهی کمک کنید. می توانید برخی وسایلش را به نیازمندان اهدا کنید. سعی کنید به تدریج در فعالیت هایی که در آن مهارت دارید شرکت نمایید. گروه درمانی یکی از درمان هایی است که با هدف افزایش حمایت افراد تشکیل می شود.

---

منبع: هنر زندگی