صیقل دهنده ای قوی برای دل های زنگ گرفته
صیقل دهندهای قوی برای دلهای زنگ گرفته
می فرماید: دلها را زنگ می گیرد همانطور که آهن را زنگ می گیرد. عرض شد: یا رسول الله! صیقلی کردن آن به چیست؟ حضرت فرمودند ...
قرآن کریم آیه ای دارد، آیه 30 سوره فرقان است. پیغمبر صلی الله و علیه وآله گله ای دارند و می فرمایند: «یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً» پیغمبر غصه می خورند. که قرآن مهجور است.
به واقع ما انسان ها چرا انقدر از قران فاصله گرفته ایم به حدی که رسول خدا صلی الله و علیه وآله از این عملکرد ما و مهجور قرار دادن قرآن کریم گلایه مند می شوند؟! مگر در یک ماه عزیز رمضان که با قرآن کریم انس بیشتری داشتیم ضرر کرده ایم؟، چرا قرآن خواندنی که اینقدر لذت دارد را تکرار نمی کنیم؟
در کافی از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که فرمود: سه چیز است که به درگاه خدا عزو جل شکایت می کند : مسجد ویرانی که اهلش در آن نماز نمی خوانند؛ دانایی میان نادان ها و مصحفی که آویخته است و گرد بدان نشسته و آن را نمی خوانند. (اصول کافی، ج2، ص426)
سعی کنیم یک سوره را فقط تکرار نکنیم. بعضی ها فقط سوره واقعه را میخوانند، این خوب است. اما سعی کنیم علاوه بر این، قرائت قرآن ما نسبت به آیات مختلف باشد و یک نظمی داشته باشد تا قرآن هر چند وقت یکبار ختم شود. علتش این است که هر آیه ای اثر خاصی در وجود ما دارد. چه بدانیم و چه ندانیم! مثل غذایی که انسان می خورد و نمی داند چه تأثیری دارد اما در بدن کار خودش را می کند. لذا به یک سوره و یک آیات اکتفا نکنیم.
6 راه برای مهجوریت زدایی از قران کریم
ما شش کار در مورد قرآن می توانیم بکنیم که تنها اکتفا به یک مورد از آن، جفای به این کتاب آسمانی است؛
1- قرآن را باور کنیم.
باور کنیم «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ» (اسراء/9) کتاب هدایت است. باور کنیم «ذلِكَ الْكِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِلْمُتَّقِین» (بقره/2) باور کنیم درمانگاه و دانشگاه و حلال مسائل است.
2- تلاوت و قرائت کنیم. «وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلا» (مزمل/4)
تلاوت قرآن را منحصر به ماه رمضان نکنیم، قرآن را مختص سفره عقد و یا هدیه ای برای اموات ندانیم ... قرآن کتاب زندگی ساز برای زندگی کردن است که باید خوراک روزانه مان باشد. قرآن را درمانگاه مشکلات زندگی بدانیم، باور کنیم که خدای مهربان همیشه آنلاین است و سؤال های ما را پاسخ می دهد.
در این فرصت به 3 روایت زیبا در باب نتیجه و پاداش و ثواب تلاوت و انس با قرآن کریم تقدیم می کنیم:
پیامبر اکرم صلی الله و علیه وآله می فرمایند: «انه شافع مشفع و ما حل مصدق؛(کافی،ج2،ص599) قرآن در نزد خدا و در پیشگاه حقیقت وساطت می کند و پذیرفته می شود و نسبت به بعضی که به او جفا کرده اند سعایت می کند و مورد قبول واقع می شود.»
بنابر این یکی از کسانی که در قیامت شفاعتش خوب خریداری می شود، کتاب قرآن مبین است که هر چه با او انس و ارتباط داشته باشیم، به شاعتش قطعاً نزدیک تر خواهیم بود. اگر ببینیم چقدر به این قرآن نیاز داریم، محبت و ارتباط و انس ما با قرآن بیشتر می شود.
در روایتی دیگر پیامبر فرمود: کسی که قرآن خواندن او را از دعا و سؤال من باز دارد، او را بیشتر از ثواب شاکرین عطا کنم. یعنی کسی که نیاز داشت و خواست دعا کند اما قرآن را باز کرد و شروع به قرآن خواندن کرد و دید حیفش می آید قرآن را رها کند، می فرماید: من ثواب شاکرین را به او عطا می کنم.
حدیث دیگری هم هست که می فرماید: دلها را زنگ می گیرد همانطور که آهن را زنگ می گیرد. عرض شد: یا رسول الله! صیقلی کردن آن به چیست؟ حضرت فرمودند: تلاوت قرآن و یادآوری مرگ! تلاوت قرآن، زنگار را از دل انسان می برد و دل انسان را جلا می دهد. دل انسان آینه می شود. وقتی آینه شد آینه حقایق را نشان می دهد. دل انسان به سوی معارف باز می شود. یعنی با قرآن خواندن و دل را در اختیار قرآن قرار دادن، باب معارف باز می شود.
می فرماید: دلها را زنگ می گیرد همانطور که آهن را زنگ می گیرد. عرض شد: یا رسول الله! صیقلی کردن آن به چیست؟ حضرت فرمودند: تلاوت قرآن و یادآوری مرگ! تلاوت قرآن، زنگار را از دل انسان می برد و دل انسان را جلا می دهد. دل انسان آینه می شود. وقتی آینه شد آینه حقایق را نشان می دهد. دل انسان به سوی معارف باز می شود. یعنی با قرآن خواندن و دل را در اختیار قرآن قرار دادن، باب معارف باز می شود.
3- قدم سوم تدبر است.
«أَ فَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها» (محمد/24) تدبر کنیم. تدبر یعنی تفکری که دنبالش برنامه ریزی است. اگر ما برای روابط زن و شوهرمان، روابط والدین و فرزندانمان، ازدواج و ارتباطمان، اقتصاد و سیاستمان، در قرآن تدبر می کردیم و بعد تفکر می کردیم و برنامه ریزی می کردیم ، شاهد بسیاری از مشکلاتی که دامنگیر جوانان، خانواده ها و جامعه را فرا گرفته نبودیم.
4- عمل به قرآن
مراقب باشیم کلام امیر المرمنین علی علیه السلام که فرمودند: «الله الله فى القرآن لا یسبقنكم فى العمل به غیركم» نگذارید دیگران در عمل از شما سبقت بگیرند. ، را در این زمانه زیاد می بینیم. بسیاری از کشورهای خارجی و عززیانی که مسلمان هم نیستند، وقتی این کتاب الهی را می خوانند لذت می برند و به فکر عمل کردن به آن می افتند اما آیا ما هم این گونه توجهی به این کتاب داریم؟!
5- تبلیغ قرآن
قرآن فقط برای دست گرمی مجالس ما نباشد. هرجا می رویم، به فراخور مورد و شرایط مکانی و زمانی قرآن را تبلیغ کنیم ... اگر یک نفر چشم چران است، آیه 30 و 31 سوره نور را به او هدیه کنید. یک نفر دارد کار می کند حس می کند کسی او را نمی بیند، لذا کار ها را سر سری انجام می دهد و محکم کاری نمی کند، این آیه را به او یادآور شویم: «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُون» (توبه/105) خدا و پیغمبر و ائمه می بینند.
6- گام ششم دفاع از قرآن است.اگر روز عاشورا به سر و سینه می زنیم که امام حسین به عنوان قرآن ناطق ورق ورق شد، گاهی می بینیم که متأسفانه در این زمان هم این آیات قرآن هم دارد در کوچه و بازار زیر دست و پا له می شود، دفاع کنیم. آیات حرمتِ ربا، آیات وجوب حیاء و عفت و حجاب، دفاع کنیم. آیات حلال خوری،آیات عدل و انصاف، آیات مبارزه با ظلم ...
نکات پایانی
سعی کنیم در 24 ساعت حتماً قرآن بخوانیم. در روایت داریم که شب و روزی نگذرد که انسان قرآن نخوانده باشد؛ در روایت از علامت مؤمنین خواندن پنجاه آیه در روز را اشاره کرده اند.
نکته ی دیگر اینکه سعی کنیم یک سوره را فقط تکرار نکنیم. بعضی ها فقط سوره واقعه را میخوانند، این خوب است. اما سعی کنیم علاوه بر این، قرائت قرآن ما نسبت به آیات مختلف باشد و یک نظمی داشته باشد تا قرآن هر چند وقت یکبار ختم شود. علتش این است که هر آیه ای اثر خاصی در وجود ما دارد. چه بدانیم و چه ندانیم! مثل غذایی که انسان میخورد و نمیداند چه تأثیری دارد اما در بدن کار خودش را میکند. لذا به یک سوره و یک آیات اکتفا نکنیم.
به امید انکه با انس بیشتر با قرآن کریم، مورد شفاعت این شفیع با عظمت در روزی که همگان به شفاعت نیازمندند، برسیم ... ان شاء الله
منابع:
بیانات حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری – پاسخ به پرسشهای بینندگان؛ برنامه سمت خدا
بیانات حجت الاسلام والمسلمین عابدینی- برنامه سمت خدا
استاد مطهری ،کتاب ده گفتار