🌺اگر کودک از انجام تکالیف مدرسه اجتناب می کند🌺

علی پسری 10 ساله است که در کلاس چهارم ابتدایی درس می خواند. او به گفته مادرش چندان علاقه ای به درس و مدرسه ندارد و مدام برای نرفتن به مدرسه و انجام ندادن تکالیفش بهانه می آورد. مادر علی هرچه تلاش می کند او را به درس و مشق علاقه مند کند، فایده ای ندارد. علی برای انجام ندادن تکالیفش هر بهانه ای که به ذهنش می رسد، می آورد، مثلا بارها به مادرش گفته که مشق و امتحان ندارد و چند روز بعد با برگه امتحانی که نمره پایینی گرفته به خانه می آید. علاوه بر این مشکلات، علی توجه و تمرکز پایینی هم دارد و معلوم نیست هنگام درس خواندن حواسش کجاست. ساعت ها برای خواندن درسی وقت می گذارد و در پایان هم وقتی مادرش از او سؤال می کند، چیزی به خاطر ندارد.

جو فراست راه حل ارائه می دهد

اگر کودک از انجام تکالیف مدرسه اجتناب می کند یا می گوید که نمی تواند آنها را انجام دهد نیاز به کمک برای افزایش توان شنیدن و تمرکز دارد. اولین کاری که باید انجام دهید این است که علت را بیابید.

برای این کار می توانید از محیط مدرسه و معلم شروع کنید. مطمئن شوید که معلم، مدیر، همکلاسی ها و حتی فضای کلاس هیچ کدام موجب آزردگی کودک نشده است. بعد از آن سراغ خود او بروید و ببینید آیا او ناتوانی یا اختلال در یادگیری دارد یا صرفا نمی تواند تمرکز کند. هر کدام از این عوامل نیاز به راهکارهای متفاوتی دارد اما برخی راهکارها را می توانید در پیش بگیرید.

اتاق تکلیف درست کنید

اگر می توانید برای کودک یک فضای آرام و کنترل شده برای انجام تکالیف اختصاص دهید. حواس تان باشد که در این فضا هیچ وسیله ای که باعث حواس پرتی کودک شود نباید وجود داشته باشد.

به او کمک کنید

هر زمان که کودک تان از شما کمک خواست به او کمک کنید. به او بگویید که این چالشی است که او باید بتواند از عهده آن بربیاید و می تواند روی کمک شما هم حساب کند. یکی از کمک های شما می تواند این باشد که درباره موضوعی از درس که او ابراز بی علاقگی می کند، یک نمایش یا حتی اردو راه بیندازید.

جایزه بگذارید

اگر کارهایش را انجام داد یا زمانی که به یک سؤال سخت پاسخ داد، جایزه ای هرچند کوچک برایش در نظر بگیرید. حتی اگر جایزه ای که می گیرد عصبانی اش کرد، شما آرامش تان را حفظ کنید و به سیستم پاداش دهی ادامه دهید.

زمان تعیین کنید

حواس تان باشد که زمان دیروقت را برای انجام تکالیف درنظر نگیرید و کمی بعد از آمدن از مدرسه و استراحت او را به اتاقی که باید تکالیفش را انجام دهد، راهنمایی کنید. اگر مشق را به دیروقت موکول کنید، کودک خسته خواهد شد و تمرکزش را برای مطالعه از دست خواهد داد.

از همکلاسی ها کمک بگیرید

اگر دوست یا همسایه ای دارید که همسن کودک تان است و از قضا درسخوان هم هست، می توانید از او کمک بخواهید و در هفته یکی، دو برنامه بچینید که آنها با هم درس بخوانند تا کم کم فرزندتان به درس علاقه پیدا کند.

قاطع باشید

با لحن قاطع اما مهربان به فرزندتان بگویید كه نمی تواند با كوچك ترین بهانه ای مدرسه رفتن را تعطیل كند. به همین منظور برایش قانون بگذارید؛ برای مثال اگر بهانه بیماری را برای نرفتن به مدرسه عنوان کرد بگویید كه حتما باید تب بالا یا علائم روشنی از بیماری یا یك دلیل قانع كننده و درست داشته باشد تا بتواند به مدرسه نرود.

مهدیه رضایی، مشاور  و هنردرمانگر

اگر فرزندتان زمانی که دیکته می نویسد یکی، دو کلمه را جا می اندازد یا نقطه ها و سرکش ها را کم و زیاد می گذارد یا کتاب و دفترهایش را گم می کند و باید دنبال آنها بگردد، فرزند شما از کمبود تمرکز رنج می برد. این وضعیت در صورتی که ادامه پیدا کند باعث کاهش علاقه کودک به تحصیل می شود. تمرکز پایین به معنای آن است که کودک توانایی تداوم و نگهداشتن توجه خود را به روی هدف تعیین شده نداشته باشد و با کوچک ترین محرک های محیطی هنگام انجام تمرین مبتلا به حواس پرتی و دچار افت عملکرد شود. این دسته از کودکان از فضای مدرسه خسته شده هر روز برای نرفتن به مدرسه بهانه تراشی می کنند.

به عوامل محیطی توجه کنید

باید توجه داشت که هر شیطنتی اختلال در تمرکز نیست. گاهی اوقات به طور واقعی در محیط کلاس حجم صداهای جانبی بالاست یا کودک در کنار دانش آموزی نشسته که بسیار شلوغ است و باعث حواس پرتی اش می شود یا به خاطر جثه ریزش از توجه معلم دور می ماند، بنابراین باید درنظر داشته باشید که اول به فاکتورهای محیطی توجه کنید. والدین عزیز باید بدانند که راه های علاقمند کردن کودکان به مطالعه و فضای آموزشی بدون افزایش تمرکز کودک امکان ندارد چراکه این یک قانون علمی است که انسان ها به موضوعی بیشتر علاقه مند می شوند که به آن تسلط بیشتری داشته باشند.

تنظیم: نیلوفر یاقوتی