10 نکته درباره ایمنی اتاق خواب کودک
10 نکته درباره ایمنی اتاق خواب کودک
اتاق خواب کودک باید مکانی امن برای خوابیدن، بازی کردن و ماندن کودک در طول روز باشد. شما فکر می‌کنید چگونه می‌توان اتاق خواب کودک را به مکانی امن تبدیل کرد؟
1- تخت دو طبقه
بسیاری از کودکان طرفدار تختخواب دو طبقه و به خصوص خوابیدن در طبقه بالای این تختخواب، هستند. برای اینکه برای خرید این تختخواب تصمیم نهایی‌تان را بگیرید، نخست باید سن و سال کودکتان را در نظر بگیرید. کودک شما باید حداقل شش ساله باشد تا بتواند ایمنی خود را در این تختخواب‌ها حفظ کند.
از طرف دیگر، این تخت‌ها برای کودکانی که در خواب زیاد حرکت می‌کنند، مناسب نیستند. تا پیش از این سن باید برای اتاق خواب کودک، تخت خواب‌های معمولی را خریداری کنید.
2- کفپوش برای اتاق کودک
بهتر است کف اتاق کودک با یک موکت یک تکه پوشانده شود. انداختن فرش یا قالیچه می‌تواند موجب آسیب کودک شود، چون گاهی فرش زیر پای کودک جمع می‌شود و یا روی پارکت کف می‌لغزد و موجب زمین خوردگی کودک می‌شود.
از سوی دیگر، پرزهای فرش محل مناسبی برای به دام انداختن خرده‌های ریز است که ممکن است کودک حین بازی آنها را برداشته و در دهانش بگذارد و سلامتش به خطر بیفتد.
برای اتاق کودک یک زیردری فومی قرار دهید تا در اتاق خود به خود و با شدت بسته نشود و برای کودکی که ممکن است با در بازی می‌کند، خطرناک نباشد.
3- اسباب‌بازی‌های خطرناک
تفنگ، تیرو کمان یا سایر اسباب بازی‌هایی که خود و یا اجزای آنها در فضا حرکت می‌کنند، برای کودکانی که در اتاق خواب خود بازی می‌کنند خطرناک هستند. بنابراین یا این اسباب‌بازی‌ها را جمع کنید، یا با دقت و هوشیاری، مراقب استفاده کودکان از این وسایل باشید.
اسباب بازی‌هایی که موهای زیاد دارند مانند توپ‌های مویی می‌توانند در گلوی کودک گیر کنند، پس این اسباب‌بازی‌ها را از جلوی دست کودک جمع کنید. اسباب بازی‌های کودکان بزرگ‌تر را در اختیار کودکان زیر سه سال قرار ندهید.
اسباب بازی‌های کوچک را برای بازی کودکان نوپا در اتاق خواب آنها قرار ندهید، چون آنها را می‌بلعند و دچار خفگی و یا انسداد مری می‌شوند.
اسباب بازی‌های نرم را برخی کودکان می‌بلعند. بنابراین این اسباب بازی‌ها را نیز از دسترس کودکان نوپا دور نگه دارید. اسباب بازی‌های سنگین را در قفسه‌های بالای کمدها در اتاق کودک نگذارید تا کودک مجبور شود برای دست یافتن به آنها خود را بالا بکشد و این اشیای سنگین روی سر و صورتش بریزند. به‌طور کلی اسباب بازی‌ها باید در دسترس کودک باشند.
پیش از رفتن به رختخواب همه اسباب‌بازی‌ها را از کف اتاق کودکتان جمع کنید تا اگر او در نیمه‌های شب برای رفتن به دستشویی بیدار شد دچار زمین خوردگی نشود.
4- ایمنی تختخواب کودک
تصور کنید که قصد دارید برای اتاق خواب کودکتان یک تختخواب بخرید. فکر می‌کنید این تختخواب باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟
اگر کودک شما نوپا است باید به سراغ تختخواب‌هایی بروید که جلویشان نرده داشته باشد تا وقتی کوچولوی شما غلت می‌خورد و یا روی تخت می‌ایستد و بازی می‌کند به پایین پرت نشود. فاصله این نرده‌ها نباید بیش از 5 تا 6 سانتی‌متر باشد. اگر فاصله‌های نرده‌های تختخواب کودک بیش از این باشد، ممکن است او گردنش را از بین میله‌ها عبور دهد و حتی موجب خفگی و یا شکستگی گردنش شود. شما می‌توانید از یک خط‌کش برای اندازه‌گیری فاصله بین نرده‌های تختخواب کودکتان استفاده کنید. اگر نرده‌های تخت اتاق کودک شما فاصله‌ای بیش از این دارند، می‌توانید با بستن و پیچاندن پارچه‌هایی به دور این نرده‌ها این فاصله‌ها را کاهش دهید.
تختخواب کودک نباید دارای میله‌‌های عمومی در گوشه‌ها باشد، چون کودک می‌تواند از آنها بالا برود. تشک تخت باید به‌طور کامل با گوشه‌های تخت هم‌اندازه باشد. دیده شده است که گاهی گردن نوزادان بین تشک تخت و دیواره‌های آن گیر کرده و حوادث خطرناکی مانند خفگی را به بار آورده است. فاصله تشک تا دیواره‌های تخت نباید بیش از دو انگشت باشد. شما می‌توانید این فاصله را با حوله‌های لوله شده پر کنید.
وقتی کودک شما درون تخت می‌ایستد، سعی کنید بالش‌ها، توپ و اسباب بازی‌ها را از درون تخت بیرون آورید، چون کودک شما می‌تواند آنها را زیر پایش قرار دهد و از درون تخت به بیرون پرتاب شود. کودکتان را تا یک سالگی به پشت بخوابانید تا از خفگی او پیشگیری کنید.
5- سبدی برای اسباب بازی
عادت دارید اسباب بازی‌های کودکتان را در کجای اتاق خواب او جای دهید؟ کمد، صندوقچه، کشو؟ ولی می‌دانید بهترین گزینه برای نگه داشتن اسباب بازی‌های کودک چیست؟ یک سبد بزرگ بدون در. در صورتی که این سبد دارای در باشد دقت کنید که در آن دارای لولایی باشد که به آسانی باز و بسته شود و حتما دارای منافذی برای عبور هوا باشد چون بسیاری از کودکان هنگام بازی عادت دارند، صندوق اسباب بازی را خالی کنند و خودشان در آن بنشینند.
یک سبد بزرگ بدون در منفذدار برای بازی کودکان بی‌خطر است. اسباب بازی‌هایی که قطعات ریز یا تیزی دارند را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
6- طناب بی‌طناب
هر ریسمان یا طنابی را از دسترس کودکان و اتاق خواب کودک جمع‌آوری کنید. کودکان هنگام بازی ممکن است این ریسمان‌ها را به دور گردن‌شان بپیچند و دچار خفگی شوند.
تختخواب کودک را از سیم‌های برق و تلفن، ریسمان‌های تزیین‌کننده پرده‌ها، طناب‌های کارتون‌های بسته‌بندی شده، ریسمان پستانک کودک باز کنید و اگر در اتاق خواب کودک اسباب بازی‌هایی وجود دارند که دارای ریسمان هستند، ریسمان آنها را باز کنید. شما می‌توانید ریسمان‌های پرده را جمع کنید و گره بزنید تا کودک به آن دسترسی نداشته باشد.
7- سطل زباله
سطل زباله اتاق کودک حتما باید دارای درپوش باشد. کودکان نوپا در اتاق چهار دست و پا راه می‌روند و غلت می‌زنند و ممکن است به سراغ سطل زباله بروند و آن را دستکاری کنند. اگر سطل زباله اتاق کودک دارای درپوش محکم باشد کودکان نمی‌توانند به مواد درون آن دست یابند. این مواد یا ممکن است بلعیده شود و یا اشیایی تیز و خطرناک باشد که از نظر فیزیکی برای کودک خطرآفرین باشند. از طرف دیگر، اشیا و مواد خطرناکی مانند بادکنک‌های لاستیکی و اشیای تیز کوچک و نوارها و ریسمان‌های لاستیکی را در سطل زباله اتاق کودک نیندازید، چون ممکن است که او با حرکات خود سطل را واژگون کند و به این اشیا دسترسی پیدا کند.
8- فاصله‌ها را رعایت کنید
جایگاه مناسب برای تختخواب کودک نیز از نکاتی است که نباید آن را فراموش کنید. تختخواب کودک باید از پنجره‌ها، رادیاتورها، چراغ‌های دیواری و پرده‌ها فاصله داشته باشد. در این صورت کودک نمی‌تواند خود را به پنجره برساند و از آن به بیرون پرتاب شود یا حرارت مستقیم رادیاتورها باعث سوختگی دست و صورت کودک نمی‌شوند. روی تمام پنجره‌ها قفل وصل کنید تا کودکان نتوانند پنجره را به راحتی بگشایند. گاهی کودکان از پنجره بالا می‌روند و آن را می‌گشایند و از آن به بیرون پرتاب می‌شوند، به ویژه اگر منزل شما آپارتمانی است لازم است به این نکته توجه کافی داشته باشید.
دقت کنید صندلی، میز و سایر لوازم منزل یا اتاق کودک خواب را در مجاورت پنجره‌ها نچینید. کودکان از این وسایل بالا می‌روند خودشان را به پنجره می‌رسانند و آن را می‌گشایند.
9- برق کودکتان را نگیرد
می‌توانید با مشورت یک برق کار، پریزهای برق اتاق کودک را عوض کنید. پریزهای ویژه‌ای وجود دارند که کودک نمی‌تواند به سیم‌های برق درون آن دسترسی داشته باشد. شما می‌توانید روی پریزهای برق معمولی هم درپوش نصب کنید. گاهی کودکان به سراغ پریز برق می‌روند و اشیای فلزی و سیم‌های اسباب‌بازی‌های خود را در آن فرو می‌کنند که موجبات برق‌گرفتگی کودکان را فراهم می‌کند. از طرف دیگر، انگشتان کودکان آن قدر کوچک است که می‌تواند آن را درون سوراخ‌های پریز فشار دهند که برایشان حادثه‌آفرین است. نصب چراغ خواب در اتاق کودک باعث می‌شود او شب هنگام دچار ترس نشود و اگر برای رفتن به دستشویی از خواب برمی‌خیزد دچار زمین خوردگی نیز می‌شود. سیم‌های برق را از زیر کفپوش اتاق کودک عبور ندهید. دقت کنید این روکش سیم‌ها خوردگی و پارگی نداشته باشد.
10- داروها و مواد آرایشی بهداشتی
ممکن است در اتاق خواب کودک قفسه‌ای وجود داشته باشد که شما مواد مورد نیاز کودک از پوشک گرفته تا شیرخشک را درون آن یا روی قفسه‌های آن ذخیره کرده باشید. دقت کنید همه ظروف پودر کودک، لوسیون‌ها و شامپوها، پمادهای سوختگی را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
اتاق کودک محل مناسبی برای نگهداری داروها و قرص‌ها نیست. بنابراین هیچ‌گاه جعبه داروها و کمک‌های اولیه را در اتاق خواب کودکتان نصب نکنید. مجسمه‌ها و اشیای زینتی شیشه‌ای را نیز روی میزها و قفسه‌های اتاق کودک قرار ندهید.
بخش سلامت تبیان
منبع: هفته نامه سلامت
مطالب مرتبط:
تحقیقاتی جالب درباره مادر و کودک