اوقات فراغت، لذت و شادی

اوقات فراغت عرصه‏ی خاصی از تجربه‏ی انسانی است که امتیاز آن برای افراد، داشتن حق انتخاب،خلاقیت،رضایت مندی‏ و لذتی است که خود،لذت و شادی بیش تر را به دنبال دارد.

اوقات فراغت در برگیرنده‏ی‏ صور جامعی از فعالیت‏هاست که عناصر آن، علاوه بر آن‏ که فکری و اجتماعی‏ هستند، غالبا ماهیتی فیزیکی نیز دارند.

در این معنا، فعالیت‏هایی که از روی اجبار، با نگرش ابزاری و با محدودیت‏های‏ تحمیل‏شده‏ی بیرونی انجام گیرند و فرد استقلال عمل زیادی روی آن‏ها ندارد، از حوزه‏ی این تعریف خارج هستند و اساسا این‏گونه فعالیت‏ها محدودکننده‏ی‏ خویشتن‏یابی فرد به شمار می‏روند.

اوقات فراغت و به ویژه ورزش، کارکردهای خاصی را برای همه‏ی بخش‏های‏ جامعه و به ویژه جوانان دارد.

تمایلات و احساسات سرکوب‏شده‏ی آنان را آزاد و تخلیه‏ می‏کند و به آن‏ها امکان می‏دهد، هویت‏های‏ اجتماعی مطلوب خویش را ابراز کنند و گاه‏ تأیید دیگران را نسبت به آن به دست آورند.

در میان جوانان،اوقات فراغت به دلایل سنی نیز حائز اهمیت است. معمولا

در اوقات فراغت‏ است که جوانان برای نخستین بار یاد می‏گیرند، مستقل از بزرگ‏سالان عمل کنند.

دیگران را مشابه و برابر با خود ببینند،و دیگران‏ نیز آن‏ها را برابر ببینند. به علاوه، در فعالیت‏ها و روابط فراغتی است که جوانان نقش‏های‏ جنسیتی خود را می‏آموزند.

اوقات فراغت در کشورهای غربی

روند تحولات جهانی اوقات فراغت با تحولات بازار کار و آموزش هم بسته است. در عموم کشورهای جهان، به ویژه کشورهای‏ اروپای غربی، جوانان کم تر از هم‏قطاران خود در سال‏های رونق اقتصادی پس از جنگ، درگیر اشتغال اقتصادی هستند و سطح اشتغال‏ به صورت فزاینده‏ای پایین آمده است.

تحولات بازار کار و صنعت و پایین آمدن رشد اقتصادی، دلیل اصلی این موضوع بوده است.

از یک طرف، تورم افراد با تحصیلات‏ دانشگاهی، از ارزش اقتصادی مدارج‏ دانشگاهی کاسته و ادامه‏ی تحصیلات را با ریسک زیادی روبه‏رو ساخته است.

بدین‏ ترتیب از آن‏جایی که جوانان بی‏کار در بسیاری‏ موارد راه تحصیل را برمی‏گزینند، بی‏کاری آن‏ها پنهان می‏ماند. از طرف دیگر، از دست رفتن‏ و محدود شدن بازار کار جوانان، به معنای‏ وقت فراغت فراوان برای آن‏ها نیست.

تجربه‏ی‏ بی‏کاری، از اعتماد به نفس جوانان در جست و جوی شغل می‏کاهد. سیاستی که جوانان در کشورهای‏ غربی برای افزایش شانس اشتغال خود برگزیده‏اند، بالا بردن بیش تر انگیزه‏ی خود برای‏ ادامه‏ی تحصیل بوده است.