میلاد پیامبر رحمت و امام صادق

انتظار آمد به سر اى بیقراران تهنیت

در هفــدهــم ربیــع جلّ الخالق

كز مشفق دین دمد دو صبح صادق

هم جشن ولادت رسول مدنی

هــم عیـــد ولادت امـــام صـــادق

از آسمان دل من خورشید و مه برآمد

شب میـلاد احمـد(ص) با نــور حیدر آمد

همه شادی نمایید که میلاد نبی شد

جلوه ی نور صادق ز بعدش منجلی شد

از بوستان احمد بگذر كه بلبل آن جا

بر شاخ گل سراید وصف جمال صادق

ای ششم پیشوای اهل ولا

خلــق را رهبـری به دین هدی

پای تــا سر خــدا نمــایی تو

هم ز سر تا بپای صدق و صفا

ای چراغ دانشت گیتی فروز

تا قیـامت پیشتاز علم روز

آفــرینــش را کتــاب نـاطقی

اهل بینش را امامِ صادقی

از مکــه فــروغ ایزدی پیدا شد

سر چشمه فیض سرمدی پیدا شد

در هفدهم ربیع از دخت وهب

نــو دستــه گــل محمــدی پیدا شد

امام جعفر صادق از آسمان آمد

به جسم خسته عالم دوباره جان آمد

ای پیــر لحظــه‏هــای حقیقت فــروز دل

رنــدان دهـر، تشنه دُردی ز ساغرت

عشق و خرد که آینـــه‏داران هستی‏اند!

گــردیـــده‏انــد، محو تماشای منبرت

فقه و اصول و فلسفه، جز نقطه‏ای نبود

گر می‏گشود حوصــله، اوراق دفترت

جـــاری‏ـــترین زلـــال ازل تـــا ابــد تویی

نامیده کردگار جهان، چون که جعفرت