ایستگاهی برای آفریدن شادی

اساسى ترین تأثیر شادابى، ایجاد آرامش و آسایش روحى براى افراد و پیشرفت و توسعه اجتماعى اقتصادى براى جامعه است. به اعتقاد صاحبنظران مسائل رفتارى، شادابى در خانواده موجب از بین رفتن اضطراب و نگرانى مى شود و افراد با انگیزه بالا براى تأمین نیازهاى جسمى، روانى، عاطفى و معنوى خود فعالیت مى کنند، اما چیزى که در سال هاى اخیر بیشتر به چشم مى آید فراموش شدن هنر شاد زیستن در بین خانواده هاست. متأسفانه این تصور غلط در میان افراد جامعه شکل گرفته است که شاد بودن از رفتارهاى جامعه پسند نیست در خانواده و یا محیط کار سعى مى کنیم خود را فردى جدى و اخمو نشان دهیم. این وضعیت در حالى در جامعه حکمفرما شده که معتقدیم مؤمن باید گشاده رو باشد و با لبخند خود به دیگران آرامش ببخشد و افسردگى به خود راه ندهد. دین اسلام به عنوان یک دین متعالى و آخرین و کاملترین آیین آسمانى، خندیدن را امرى پسندیده مى داند تا آنجا که پیامبر اکرم(ص) یکى از خوشروترین و خنده روترین افراد زمان خود بوده است. شادى یک احساس درونى است که بیشتر از علائم و نشانه هاى غیر کلامى و حالت چهره مشخص مى شود.

 “کسی که خود را به قومی شبیه کند از آنان خواهد بود” پس بیاییم خود را با انسانهای با نشاط هماهنگ سازیم تا از آنان باشیم . ما می توانیم با اخذ تصمیم چنین کنیم ، چرا که شکل بخشیدن به حالت چهره در دست خود ماست.  در امر درمان افسردگی یکی از تکنیک های مورد استفاده تکنیک دکمه فشار است .استفاده از این تکنیک هم آن است که غم و شادی مانند دو دکمه در اختیار انسان هستند و انسان می تواند هر کدام از آنها را که بخواهد فشار دهد . یعنی می تواند خاطرات شاد دوران زندگی خود را به یاد آورد و خود را شاد سازد یا بالعکس/

با این اوصاف می توان قضاوت نمود که اگر کسی نتواند خود را شاد کند ، چطور می تواند دیگران را شاد و مسرور سازد.

ظهور خنده در چهره سبب نشاط خود و دیگری می گردد و گفته اند که خنده بر هر درد بی درمان دواست . امروزه در روانشناسی از خنده درمانی به عنوان یک تکنیک استفاده می شود پس سعی کنید که همراه با همه اعضای خانواده بخندید. از این روست که با دیدن شادی در زندگی شما خانواده نیز احساس شادمانی و رضایت می کنند و آن را پایدار تلقی می کنند.

 به گفته دکتر «مجید ابهرى» آسیب شناس اجتماعى، قناعت، ساده زیستى، تفاهم و صداقت بین زن و شوهر مبناى اصلى شادمانى خانوادگى است. ابهرى مى گوید: اقتصاد خانواده هیچ نقشى بر روى شادى افراد ندارد و از طرفى گرما و صمیمیت خانواده را کاهش مى دهد، زیرا حصارهاى مادى و معیارهاى اقتصادى مبناى حرکت افراد خانواده مى شود. وى تفاهم را ضرورتى انکارناپذیر براى شادى مى داند .

راه دیگر شاد کردن محیط منزل و دستیابی به شادکامی رضایت خاطر همسر است. زیرا زن هنگامی احساس شادی می کند که رضایت همسر خود را فراهم آورده باشد. اما باید دانست که چه چیزهایی باعث دست یافتن به رضایت خاطر می شود . تامین نیازهای اساسی روانی همسر می تواند به رضایت خاطر او بیانجامد .مثلاً همسر بادیدن صمیمیت زن به احساس امنیت می رسد و بالعکس توقعات فراوان زمینه نا امنی هردو را فراهم می سازد .احترام گذاشتن به همسر نیز سبب شادی و مسرت زندگی می شود و از این مسیر است که افراد به خود شکوفایی می رسند و می توانند امکان بالندگی یکدیگر را فراهم سازند.

راه دیگر دستیابی به شادکامی و شادکردن محیط منزل ، اخلاق نیکوی زن است. اخلاق خوب زن سایر اعضا را شاد می سازد، شاید شنیده باشید که زوجین پس از مدتی شبیه به یکدیگر می شوند، زیرا شادی یا بالعکس افسردگی هریک روی دیگری تاثیر می گذارد.معصومین (ع) نیز خوش خلقی را از نشانه های فرد با ایمان دانسته اند . پیامبر(ص ) فرموده است: که “هر کس ایمانش بهتراست اخلاقش نیکوتراست” . شادکامی در سایه خوش خلقی حاصل می شود و خوش خلقی جذاب و کشش آفرین است و همسر سودازده را به سوی خود می خواند.

 نکته دیگری که شادی آفرین است و سبب شادکامی اعضای خانواده می شود امید دادن و امید داشتن است. اگر بتوانیم به اعضای خانواده امیدی تازه بدهیم می توانیم شادی را در چهره آنان مشاهده نمائیم، حال آنکه نا امیدی برق شادی را از چشمها دور می سازد. پس انسان امیدوار در حال حرکت و تکاپوست و حرکات همراه با پیشرفت و برنامه موفقیت را در پی خواهد داشت و دست یافتن به توفیق، نشاط بخش و شورآفرین است. امید دادن همیشه درکلام نیست بلکه عمل را نیز شامل می شود. بطور مثال اگر شما فردی فعال و پرتلاش باشید از این طریق می توانید اعضای خانواده را به تحرک و تلاش وادار نمائید و از این طریق حتی بسیاری از مشکلات اقتصادی رانیز حل خواهید نمود.