نکاتی درباره ی نیتروگلیسیرین

نیتروگلیسیرین، فقط زیر نظر پزشک

مقدار دوز داروی نیتروگلیسیرین ممکن است با فرآورده های سایر کارخانجات سازنده ی این دارو تفاوت داشته باشد؛ لذا در خصوص مصرف آن باید به دستورات کارخانه سازنده دارو به دقت توجه شود.

داروی نیتروگلیسیرین ضد آنژین، گشاد کننده عروق و درمان کننده درد قلب است. درد قلبی به دلیل تنگ‌ شدن عروق قلبی می‌ باشد که مانع از رسیدن اکسیژن کافی به قلب می‌ شود.

نیتروگلیسیرین زیرزبانی باعث گشاد شدن نسبی عروق کرونر قلب شده و خون اکسیژن ‌دار بیشتری به سمت عضله ی ناراحت قلب حمل می ‌شود.

برخی افراد در صورت بروز ناراحتی قلبی به طور خودسرانه به استفاده از این دارو می پردازند در حالی که سنجش ناراحتی قلبی و استفاده و یا عدم استفاده از این دارو به عهده ی پزشک است؛ چرا که ناراحتی های مربوط به مری ممکن است با ناراحتی های قلبی اشتباه شده و شخص در صورت استفاده ی سرخود از این دارو به عوارض وخیمی دچار شود.

در واقع مصرف خودسرانه ی این دارو، علاوه بر آن که مشکل را حل نخواهد کرد بلکه عوارض نامطلوبی نیز بر جای خواهد گذاشت.

مصرف شکل تزریقی داروی مذکور در مواردی که فشار داخل جمجمه ای افزایش یافته باشد، ممنوع است و دیگر این که لازم است نیتروگلیسیرین در صورت کم بودن حجم خون و یا اختلال در کارکرد کبد یا کلیه با احتیاط تجویز شود.

پماد نیتروگلیسیرین

در مورد مصرف شکل موضعی داروی نیتروگلیسرین باید گفت: موضعی که پماد بر آن مالیده می شود باید قسمت بی موی روی سینه، جلوی ران یا هر قسمتی از پوست که تمیز و خشک است، باشد.

اما معمولا مصرف پماد بر روی سینه ترجیح داده می شود؛ چرا که بیمار با به کار بردن دارو بر روی ناحیه ای که درد از آن جا منشا گرفته است به طور روانی نیز از اثر دارو بهره مند می گردد.

هنگام استفاده از پماد نیتروگلیسیرین، پیش از مصرف، پوست باید تمیز شود. در هر بار مصرف، پماد باید بر روی سطح بدون مو مالیده شده و گسترده شود. پس از گسترده شدن، دارو را نباید روی پوست ماساژ داد.