سرزمين عجايب!

فکر کنيد روي صخره هاي نارنجي رنگي قدم مي زنيد که لايه لايه زمين را بالا رفته اند و آب از بلورهاي سنگي شان چکه مي کند... رو که بر مي گردانيد، پشت سرتان زمين لايه لايه سبزآبي است... کمي آن طرف تر، لايه لايه زرد... فکر کنيد مشتتان را زير يکي از قنديل هاي سنگي گرفته ايد و آب صخره ها را مزه مزه مي کنيد؛ ترش، خنک، متفاوت! بعد يکي پيدا شود و از جادويي بودن اين معجون زرد رنگ بگويد که شفاي بيماري هاست و دواي دو هزار درد! براي سفر به چنين سرزمين شگفت انگيزي حاضريد چه بهايي را بپردازيد؟

يک بليط به مقصد ساري کفايت مي کند تا اسرارآميزترين نقطه زمين را ببينيد. اينجا سرزمين عجايب است. جايي که طبيعت بازي رنگ ها و سنگ ها را بهانه چند قرن شگفت زدگي انسان ها قرار داده است. کافي است پايتان به چشمه هاي آب معدني باداب سورت برسد تا اين تابلوي اسرارآميز را مقابل چشمانتان ببينيد. پديده حيرت آوري که در 68 كيلومتري شمال دامغان و 7 كيلومتري غرب روستاي بادله قرار گرفته و دومين اثر ميراث طبيعي ثبت شده ايران به شمار مي رود.

باداب سورت دو چشمه دارد... با آب هايي که هر کدام رنگ، بو و مزه خودشان را دارند. يكي شور شور و ديگري ترش و شيرين!

چشمه شور باداب سورت استخر آبي كوچكي است كه معمولا در تابستان براي آب تني استفاده مي شود و درمان دردهاي كمر، پا، روماتيسم، ميگرن و امراض پوستي را به ميهمانانش هديه مي دهد. روستائيان سنگ هاي اين صخره ها را داخل آتش مي گذارند و وقتي خوب داغ شدند، آنها را در آب گوگردي قرار مي دهند و از آن براي التيام پوست و دردهاي مختلف استفاده مي كنند.

اما چشمه ديگر باداب سورت كه در نزديکي اين چشمه قرار گرفته، با آب زرد و نارنجي رنگش که از صخره ها نشت مي کند، اكسيد آهن را قعر صخره ها به زمين مي آورد. آب هاي رسوبي اين دو چشمه هزاران سال است که از كوه سرازير مي شوند و ده ها حوضچه كوچك رنگين را در دل صخره ها پر مي کنند. حوضچه هايي که تماشاي سرخي و زردي و سبزي آنها سر ذوقتان مي آورد و باور طبيعي بودن منطقه را برايتان دشوار مي کند. اما اگر خوش شانس باشيد و بتوانيد طلوع و غروب خورشيد را هم در باداب سورت ببينيد، از اين هم شگفت زده تر مي شويد! تلالو خورشيد در حوضچه ها و انعكاس نور آنها در سايه روشن طبيعت شايد زيباترين صحنه اي باشد که در عمرتان ديده ايد.

چشمه هاي کهنسال

چشمه آب معدني بادآب سورت نوعي ژئو پارك است که در ارتفاع 1841 متري از سطح دريا قرار گرفته است. براي ديدن اين چشمه، بايد به شهرستان ساري، بخش چهاردانگه، دهستان پشت كوه سفر کنيد يا از جاده شهميرزاد (سمنان)- ساري به سمت کياسر حرکت کنيد و در 35 كيلومتري كياسر به سمت روستاي اورست و مالخاست برويد. از اينجا به بعد، 25 كيلومتر جاده فرعي پيش روي شماست که ظاهرا آسفالت چندان مناسبي هم ندارد. هر چند که جاده هاي استان سمنان مسافت کمتري دارد و ايمن تر هستند اما در مقابل، جاده هاي استان مازندران (محور کياسر) به مراتب زيباترند و به عنوان طولاني ترين جاده جنگلي کشور لقب گرفته اند که گذر از آن خالي از لطف نيست.

اين چشمه که همزمان با آخرين چين خوردگي هاي البرز در دوران چهارم زمين شناسي شكل گرفته، از شمال با ارتفاعات و تپه هاي پوشيده از جنگلهاي سوزني برگ، از جنوب با دره، از شرق با ارتفاعات پوشيده از گياهان بوته اي و درختچه و از غرب با معدن سنگ هاي تزئيني احاطه شده است.

اما باداب سورت به همين جا ختم نمي شود. اگر در امتداد اين چشمه ها صدها متر به سمت شمال برويد، در ارتفاعات به باداب سورت قديمي مي رسيد که البته از سال ها پيش خشک شده است اما آثار شگفت انگيز آن هنوز هم پابرجاست. غير از اين، باداب سورت ديگري هم وجود دارد که به باداب سورت کوچک يا شورسر معروف است.

اين چشمه بسيار کوچک که در روستاي اروست قرار گرفته، خواص درماني بسيار بيشتري دارد و يکي از گردشگر پذيرترين نواحي روستاي اروست به حساب مي آيد.

اسم و رسم چشمه ها

اگر معناي باداب سورت را از محلي هاي اين چشمه بپرسيد، برايتان خواهند گفت که باداب به معني آب گاز دار است و سورت به معناي شدت اثر و اين کلمه روي هم رفته معناي اثر آب گازدار را خواهد داد. با اين حال، اين چشمه ها در ايران به چشمه هاي طلايي يا قصر طلايي معروف شده اند که نامشان را از رنگ زرد و نارنجي شان وام گرفته اند.

شايد برايتان جالب باشد اگر بدانيد که مشابه اين چشمه ها تنها در سه کشور ترکيه، امريکا و نيوزلند وجود دارد که اتفاقا برخلاف باداب سورت که در کشور ما در حد يک چشمه محلي باقي مانده، از توريستي ترين جاذبه هاي طبيعي اين کشورها محسوب مي شوند.