استاد توصیفهای ادبی(1)

امیر حسین فردی در سال 1328 در «قره تپه»، از روستاهای دامنهی کوه سبلان اردبیل، به دنیا آمد. علاقهی خاصی به کوهها و عظمت رازآلود آنها دارد. هر وقت مجالی باشد، سر به کوه و دشت میگذارد  تا زمزمهی صخرهها و رودها را بشنود. شاید برای همین است که نوشتههایش مثل جویباری زلال، میتواند غبار خستگی را از روح خوانندگانش بشوید. در ایام جوانی، در حد حرفهای عاشق فوتبال بوده است و امروز در آستانه 60 سالگی، هنوز گلهای خوبی میزند؛ اگر چه گلهایی که در عرصهی ادبیات کاشته، ماندگارتر و زیباترند.

او از بینان‌گذاران حوزهی اندیشه و هنر اسلامی، بنیان گذار جریان ادبی بچههای مسجد، بینانگذار شورای نویسندگان «مسجد جوادالائمه» (علیهالسلام)، مؤسس و مدیر مسئول مجلهی کیهان علمی و هم اکنون، بالغ بر ربع قرن، مدیر مسئول و سردبیر مجلهی هفتگی «کیهان بچهها» است.

برخی آثار برجستهی ایشان عبارتاند از:

1- سیاه چمن:

نخستین رمان درباره انقلاب اسلامی که در سال 1363 انتشار یافت.

2- آشیانه در مه:

رمانی برای نوجوانان که رویکردی طبیعت گرایانه دارد و فضای روستا را همراه با شیرینیها و تلخیهای آن به تصویر میکشد.

3- سفر به زهکلوت و آن حوالی:

 سفرنامه او هنگام سفر به استان سیستان و بلوچستان است و اشارات تیزبینانهای به مظلومیت و دشواریهای زندگی مردمان آن دیار دارد.

4- زندگی نامهی داستانی میرزا کوچک خان:

 به نحوی تاثیرگذار و منسجم نگارش یافته است و خوانندگان را با زوایای متفاوت «نهضت جنگل» آشنا میسازد.

5- اسماعیل:

 آخرین رمان اوست که در  قسمت بعدی، ضمن معرفی، بخشهایی از آن را مرور خواهیم کرد.

مطالب مرتبط

استاد گفت‌وگونویسی

جین وبستر نویسنده بابا لنگ دراز

بابای قضه گو

از قیصر امین پور چه می دانیم؟

از سلمان هراتی چه می دانید؟

هانس کریستین اندرسن