مانکن می شوم ،پس هستم
مانکن می شوم، پس هستم
شباهت اندام به فلان خواننده اروپایی و یا هنرپیشه هالیوودی به رویایی به اندازه گرسنگی های شبانه روزی بسیاری از زنان و دختران در کشور تبدیل شده است.
برخی از آنها حتی اعتماد به نفس خود را قربانی 250 گرم اضافه وزنشان می کنند. اغلب دختران وقتی برای لاغری مراجعه می کنند، خواننده های اروپایی و یا اندام بعضی از هنرپیشه ها را مثال می زنند و می خواهند شبیه آنها شوند...دو سه روز اول کمی لاغر می شوند و بعد این میل به لاغری به یک بیماری مفرط تبدیل می شود تا جاییکه در حد مرگ برای این ویروس لاغری دست و پا می زنند...
مشکل اضافه وزن وقتی به وجود می آید که آدم بیشتر از حد معمول بخورد. می‌شود وزن کم کرد با مصرف کالری کمتر و تحرک بیشتر. شاید عملا کاری سخت و حتی برای بعضی از افراد غیر ممکن باشد، اما نشد ندارد. فقط کمی، اراده لازم دارد و یک مقداری هم جربزه برای ورزش و نرمش کردن.
کسی که تصمیم می‌گیرد، رژیم بگیرد باید در وزن و تناسب اندامش و مهمتر از همه سلامتی‌اش تغییری ایجاد کرده و برنامه غذایی معمولی‌اش را عوض کند. عدم تعادل بین خوردن مواد سوختی و مصرف انرژی، سبب فقر غذایی و یا ذخیره آن به صورت چربی می شود.
البته فراموش کردن این نکته هم صحیح نیست که تغذیه مناسب از شروط مهم کاهش وزن کاربردی و رسیدن به وزن مطلوب است. یعنی تغذیه ای که میزان ویتامین، مواد معدنی، پروتئین و مواد سوختی آن ( که در تغذیه، هیدرات های کربن و چربی ها، مواد سوختی محسوب می شوند) کافی باشد.
چاقی خود عامل بسیاری از بیماریها است و آدمی در حال عادی اگر لاغر باشد، یقیناً سالمتر است. اما لاغری مفرط نیز ممکن است ناشی از عارضه ای غیرعادی در بدن باشد. از این رو، چاقی و لاغری مفرط هیچ یک مطلوب نمی باشد، بلکه برقراری تعادل واقعی بین وزن و قد باید مورد توجه قرار گیرد.
امروزه اینگونه باب شده که هر وقت از زیبایی اندام صحبت می شود یا آدم به فکر آن آدم های درشت هیکل غول مانند که حتی برجستگی گلبول های قرمز و سفیدشان را می شود از زیر پوست شان دید، می افتد یا همان مدل های مانکن لاغر و استخوانی که گویا قرار است همین الان در دم جان دهند.
همه آنچه گفته شد هم مورد توافق ماست و هم تمامی رژیم گیران و رژیم پرستان(!) اما آنچه بحث را مهمتر جلوه می دهد، انتشار اخباری است مبنی بر اینکه رژیم های غذایی چه بلاهایی سر افراد می آورد تا جایی که حتی منتج به مرگ می شود.
چندی پیش اخباری در رسانه های خارجی منتشر شد مبنی بر اینکه مدل‌ها و مانكن‌ها سلامت خود را به خاطر نمایش‌های مد به خطر می‌اندازند.
در این گزارش‌ها البته ذکر شده بود بین مدل‌ها، بیماری كم‌اشتهایی و سوء تغذیه وجود دارد و برنامه‌های افزایش آگاهی و آموزش سلامتی مدل‌ها ضروری است.
اتفاقات و اخبار موثقی رخ داده است مثل اینکه ایزابل كارو، بازیگر و مدل 27 ساله فرانسوی به خاطر بیماری بی‌اشتهایی
(Anorexia ) دیگر امكان فعالیت در صنعت مد را ندارد. یا خبر دیگری مانند گزارش مرگ یک مدل بسیار لاغر برزیلی به دلیل كم‌اشتهایی!
مرز جنون و زیبایی
معمولا پزشکان و متخصصان عواملی چون عدم جذب مواد غذایی، وجود یک کانون چرکی در یکی از نقاط بدن مثل آپاندیسیت مزمن، یا لوزه چرکی و امثال آن، بیماریهای دستگاه گوارش و کاهش ترشحات معده، روده، لوزالمعده، کبد و امثال آن را از نشانه های لاغری مفرط بر می شمارند.
اما آنچه امروز به آن دست یافته ایم نوعی مرض بیمارگونه از نوع خوشگل ایسم(!) است.
البته این نوعی ویروس همه گیر است که تنها از راه رسانه های دیداری و نه شنیداری از آن سوی مرزها به روش تزریقی وارد رگ های جویندگان زیبایی می شود و تاکنون توانسته عوارض منفی زیادی را نیز برجای بگذارد.
در مواردی هم شباهت اندام به فلان خواننده اروپایی و یا هنرپیشه هالیوودی به رویایی به اندازه گرسنگی های شبانه روزی بسیاری از زنان و دختران در کشور تبدیل شده است. برخی از آنها حتی اعتماد به نفس خود را قربانی 250 گرم اضافه وزنشان می کنند.
سارا حکیمی، متخصص تغذیه می گوید: اغلب افرادی که مراجعه می کنند دوست دارند به سرعت وزن کم کنند و می توانم بگویم که همه آنها زنان و دختران هستند. البته از میان دختران هم اکثرا سنین 18 و 19 ساله تا 30 ساله مراجعه می کنند.
این متخصص تغذیه همچنین معتقد است: از میان مراجعان، دخترانی هم به اینجا آمده اند که فکر می کنند به خاطر وزن زیاد و یا اندام نامتناسبی که دارند خواستگارشان را از دست می دهند در حالی که مطابق برآوردهای علمی وقتی بررسی می کنیم این نمونه ها حتی اضافه وزن هم ندارند. البته فکر می کنم نه به خاطر چشم و همچشمی بلکه شاید نوعی حس روانی باشد که چنین برداشت هایی دارند.
دکتر حکیمی می گوید: اغلب دختران وقتی مراجعه می کنند، خواننده های اروپایی و یا اندام بعضی از هنرپیشه ها را مثال می زنند و می خواهند شبیه آنها شوند. غافل از آن که لاغری مفرط اصلا خوب نیست بلکه ناشی از نخوردن و سوءهاضمه گرفتن است که به قول پزشکان و متخصصان امور تغذیه در شرایط حاد آن، کم اشتهایی عصبی (انورکسیا) توصیف می شود كه به طور كلی در صورت تشدید مسائل عصبی بیشتر می‌شود.
چیزی که اغلب مانکن ها و عاشقان لاغر شدند گرفتار آن هستند. آنها ابتدا شروع می‌كنندو می خواهند فقط چند كیلو لاغر شوند و این ادامه پیدا می‌كند تا مرحله ای می رسد که به لاغری مفرط و بیماری تبدیل می شود. و مشکل آنکه مورد تشویق اطرافیان هم قرار می گیرند.
البته کتب و سی دی های لاغری با عنوان های "رژیم لاغری 14 روزه" یا "لاغری سریع در 7 روز"، " رژیم سیب زمینی"، "رایحه درمانی(عطر درمانی)" و یا کتاب "لاغری با هیپنوتیزم" و دیگر عناوین هم که در تیراژهای وسیع، جایگزین کتاب های علمی و پژوهشی شده مزید بر علت به شمار می روند.
تا دیروز شاید انگشت شمار بودند آدم هایی که به پزشکان تجربی و مختصص تغذیه مراجعه می کردند اما امروزه هر کجا که می روی صحبت از آدرس فلان دکتر کرمانی، اصفهانی، شیرازی و تهرانی، مشهدی، تبریزی و ... است که برای خودش مطبی زده و برای لاغر کردن مردان و زنان کمر همت بسته است. مبالغ هنگفتی نیز این وسط کاسب شده. تا جایی که پای بسیاری را به مطب های این دست پزشکان باز کرده است. تا به محض ورود، به اندازه قد و وزن می بایست کلی پول پرداخت تا کتاب های دستنویسشان را به قیمتی کلان خرید.
این مساله در حالی است که الگوبرداری های صرف از مدل های خارجی توسط جوانان همچون دیگر الگوبرداری های مدل مو، لباس، تیپ و حتی رفتار، نوجوانان را هم درگیر خود کرده است که گویا هنوز هیچ کسی در کشور خود را مسئول این گرفتاری مدرن نمی داند. تا زمانی که شاید اخبار و گزارش ها طی سال ها و یا ماه های آتی از رژیم های سخت غذایی و قرص های لاغری و یا مضرات لیپوساکشن های منجر به مرگ حکایت کنند...
منبع: خبرگزاری برنا