پیشوازهای شهادت امام حسن عسگری علیه السلام

امام حسن عسکری (ع) فرزند دهمین پیشوای شیعیان، امام هادی (ع) است. مادر ایشان حُدیث یا حدیثه نام داشت ولی در برخی منابع نام مادر آن حضرت را سوسن، عسفان و سلیل نیز ذکر کرده‌اند. امام حسن عسکری (ع) در سنین کودکی به همراه پدرشان به اجبار خلفای عباسی به عراق رفتند و در شهر سامرا که در آن زمان پایتخت عباسیان بود، ساکن شدند. ایشان بیشتر سال‌های زندگی خود به خصوص زمان امامت را نیز در سامرا و تحت نظر خلفای عباسی سپری کردند. چون خلفای عباسی از نفوذ و موقعیت اجتماعی امام نگران بودند، رفت و آمد شیعیان به منزل ایشان را کاملاً زیر نظر داشتند. امام (ع) نیز از طریق نمایندگان خود با شیعیان در ارتباط بودند. یکی از این نمایندگان عثمان بن سعید نام داشت که نایب خاص امام زمان (عج) نیز بود.

القاب امام حسن عسکری (ع)

برخی از لقب‌های امام یازدهم هادی، نقی، رفیق، صامت، خالص، سراج، تقی و زکی گفته شده است ولی مشهورترین لقب ایشان عسکری است. عسکر نام غیر مشهور سامرا و به معنای محل استقرار نظامیان است. عسکری منسوب به عسکر است و از آنجا که ایشان بیشتر عمر خود را به اجبار در سامرا زندگی کردند به امام حسن عسکری (ع) مشهور شدند. همچنین در برخی منابع کنیه‌های ایشان ابومحمد، ابوالحسن، ابوالحجه و ابوالقائم نام برده شده است.

دشمنان امام حسن عسکری (ع)

امام حسن عسکری (ع) در مدت شش سال امامت خود با سه خلیفه عباسی به نام‌های معتز، مهتدی و معتمد هم‌عصر بودند که هرکدام تلاش می‌کردند امام را به شهادت برسانند. معتز امام را زندانی کرد و دستور داد ایشان را به قتل برساند که پس از سه روز معتز از سوی ترکان به هلاکت رسید. بعد از او مهتدی نیز علاوه بر زندانی کردن امام تصمیم به قتل ایشان گرفت که ترکان او را نیز به قتل رساندند.

شهادت امام حسن عسگری (ع)

امام حسن عسکری (ع) در ۸ ربیع‌الاول سال ۲۶۰ هجری قمری در شهر سامرا، به دستور معتمد عباسی به وسیله خوراندن زهر به ایشان به شهادت رسیدند.

محل دفن امام حسن عسگری (ع)

پیکر پاک این امام بزرگوار در کنار مرقد پدرش در سامرا دفن شد. بعدها در این مکان زیارتگاهی ساخته شد که به حرم عسکریین مشهور است و از زیارتگاه‌های شیعیان در عراق به شمار می‌آید.