حضرت علی علیه السلام در اوج ایمان و توکل
حضرت علی علیه السلام در اوج ایمان و توکل
امام صادق علیه السلام نقل کرده است که قنبر، غلام حضرت علی علیه السلام سخت به آن بزرگوار ارادت داشت. گاهی که امیرمؤمنان علیه السلام (ظاهراً در شبها از خانه یا شهر) بیرون میرفت، او هم با شمشیر همراه آن بزرگوار به راه میافتاد (و بدین وسیله از آن حضرت پاسداری و محافظت میکرد). در یکی از شبها حضرت او را دید و به او فرمود: قنبر! چه میکنی؟ عرض کرد: یا امیرالمؤمنین شما این مردم را میشناسی، من از آنها بر شما بیمناکم.
فرمود: وای بر تو! آیا مرا از اهل آسمانها (و قضای الهی) حراست میکنی یا از ساکنان زمین؟! عرض کرد: (مسلم است) از اهل زمین. حضرت فرمود: اهل زمین جز به اذن خداوند از عالم بالا قدرت رساندن هیچ گزندی را به من ندارند. برگرد و از این به بعد به دنبال من حرکت نکن.(1)
لا یَجدُ اَحدکم طعمَ الایمانِ حتی یَعلمَ اَنّ ما اصابَهُ لَم یَکُن لِیُخطئهُ وَ ما اَخطأهُ لَم یَکُن لِیُصیبَهُ.(2)
هیچ یک از شما مزه ایمان را نخواهد چشید مگر آن که بداند آنچه به او رسیده یا از او بازداشته شده است جز به قضای الهی نبوده است.
"حضرت علی علیه السلام"
پینوشتها:1- اصول کافی، ج 2، ص 59 .
2- اصول کافی، ج 2، ص 58 .
منبع:
کتاب جلوههای تقوا، ج 2، محمدحسن حائری یزدی