چرا در طراحی داخلی هواپیماها بیشتر از رنگ آبی استفاده می‌کنند؟

روانشناسی رنگ ها دنیای پر رمز و رازی دارد که تلفیق آن با هوانوردی می تواند بر جذابیت هوانوردی بیافزاید. برای تمامی علاقمندان هوانوردی، رنگ کاکپیت یا همان کابین خلبان در هواپیماهای روسی جذاب است.

در روانشناسی رنگ ها، رنگ آبی، باعث ایجاد احساس آرامش در ذهن و کاهش ضربان قلب و حرارت بدن می شود.

رنگ سبز نیز باعث ایجاد احساس آرامش و کاهش استرس می گردد. روانشناسان معتقدند افرادی که در محل هایی با این رنگ کار می کنند، درد ریه کمتر و تنفس بهتری دارند.

رنگ آبی و سبز استفاده شده در کاکپیت هواپیماهای روسی به زمان پایان جنگ جهانی دوم بر می گردد. اولین هواپیمای استفاده کننده از این رنگ در هواپیمای Lavochkin LA7 است. به گفته روانشناسان هوانوردی رنگ سبز و آبی باعث کاهش استرس و آرامش گرفتن در جنگ های هوایی می شود. همچنین این رنگ باعث زیاد شدن حوزه دید و بهتر خواندن اعداد در نشان دهنده های صفحه سیاه و عدد سفید می شود. یک هماهنگی بین این سه رنگ وجود داره که چشم با آن ارامش می گیرد.

بعضی از خلبان های میگ می گویند این رنگ باعث بالا رفتن کارایی شان در ماموریت ها و در شب باعث ایجاد آرامش شان می شود.

در واقع رنگ سبز و آبی مردمک چشم را تنگ نگه می دارند و وقتی یک خلبان جنگنده در حال رهگیری یک هدف در آسمان قرار دارد، در صورتی که مردمک چشمش گشاد باشد، با دیدن نور خورشید باید ۳ بار پلک بزند تا مردمک چشمش تنگ شده و بتواند دید خوبی داشته باشد ولی با استفاده از این رنگ ها این ۳ ثانیه حیاتی برای او تلف نخواهد شد و این، بار دیگر توانایی و هوش بالای روس ها رو در ساخت جنگنده ها گوش زد می کند.

«ویجیرنا تریپ» طراح داخلی و کارمند شرکت بوئیگ در این باره می‌گوید: در بسیاری از فرهنگ‌ها رنگ آبی و سبز نشان آرامش است. رنگ‌ها می‌توانند درک افراد از رطوبت، دما و حتی بو را تحت تاثیر قرار دهند و به همین خاطر است که رنگ آبی پاکی و تازگی را تداعی می‌کند. از آنجا که پرواز می‌تواند به یک پدیده‌ی پر استرس تبدیل شود آبی می‌تواند انتخاب مناسبی برای یک سفر هوایی باشد.

هواپیما‌ها برای مقاومت در برابر صاعقه طراحی شده‌اند

تصویری بالا مربوط به صاعقه‌ای در شرق برج مراقبت فروگاه بین‌المللی مک‌کارن است.

برخورد صاعقه با هواپیما‌ها چیز عجیبی نیست و هواپیما‌های امروزی برای تحمل صاعقه طراحی شده‌اند. برآورد شده است که هر هواپیما در حین مدت زمان هزار ساعت پرواز با یک صاعقه برخورد می‌کند.

این آمار را اگر بخواهیم با میزان ساعت‌ پروازهای تمامی هواپیما‌هایی که بر روی سر ما پرواز می‌کنند محاسبه کنیم مشخص می‌شود که صاعقه در طول روز با هواپیماهای زیادی در قسمت‌های مختلف دنیا برخورد می‌کند، اما بد نیست بدانید از سال ۱۳۴۲ تاکنون گزارشی در خصوص سقوط هواپیما در اثر برخورد صاعقه منتشر نشده است، دلیل این امر را می‌توان در طراحی پیشرفته و حرفه‌ای بدنه هواپیما جستجو کرد، این طراحی باعث می‌شود تا اشعه الکتریکی صاعقه وارد هواپیما شده و از آن خارج شود بدون اینکه صدمه‌ای به هواپیما وارد شود.

چیزی با عنوان «ایمن‌ترین صندلی» در هواپیما وجود ندارد!

مسافرین همیشه به دنبال پیدا کردن امن‌ترین صندلی در هواپیما هستند اما اداره هواپیمایی دولت فدرال آمریکا مدعی است که هیچ صندلی در هواپیما به صندلی دیگر به لحاظ امنیت برتری ندارد. البته در تحقیقاتی که در زمینه حوادث هوایی صورت گرفته است مشخص شده که صندلی‌های وسط هواپیما که در قسمت انتهایی قرار گرفته‌اند در برخوردها، تلفات جانی کمتری داشته‌اند.

بر اساس این تحقیقات مشخص شده که در حین سقوط هواپیما، صندلی‌هایی که در یک سوم انتهایی هواپیما قرار دارند احتمال خطر مرگ به میزان ۳۲ درصد سرنشینان این صندلی‌ها را تهدید می‌‌کند. این آمار در خصوص صندلی‌های وسط هواپیما ۳۹ درصد است و صندلی‌های قرار گرفته در یک سوم جلوی هواپیما نیز ۳۸ درصد است.

بعضی هواپیما‌ها صندلی‌های مخصوصی برای خدمه پرواز دارند

بد نیست بدانید در پروازهای طولانی خدمه پرواز گاهی اوقات ۱۶ ساعت کار می‌کنند. برای جلوگیری از خسته شدن خدمه، بعضی از هواپیما‌ها نظیر بوئینگ ۷۷۷ و ۷۸۷ به تخت‌خواب‌های کوچکی مجهز شده‌اند تا خدمه چرت کوچکی در این تخت خواب‌ها بزنند.

این تخت‌خواب‌ها از طریق یک پلکان مخفی که به سمت سقف هواپیما هدایت می‌شود قابل دسترسی است، تعداد ۶ تا ۱۰ تخت خواب، یک سرویس بهداشتی و گاهی اوقات وسایلی برای سرگرمی و رفع خستگی خدمه در این قسمت تعبیه شده است.

چرا خدمه پرواز نور چراغ‌ها را در حین فرود کم می‌کنند؟

حتماً برای شما هم این سوال پیش آمده است که چرا خدمه پرواز در حین فرود هواپیما در شب، نورهای داخلی را کم می‌کنند.

دلیل این امر بسیار جالب است و مطمئنیم شما هم از خواندن آن تعجب خواهید کرد. کم کردن نور چراغ‌های داخلی کابین هواپیما در حین فرود در شب به این دلیل است که اگر خدای ناکرده هواپیما در زمان فرود دچار سانحه شد و مسافرین قصد خروج از کابین را داشتند، چشم آن‌ها به نور کم عادت کرده باشد و راحت‌تر در تاریکی شب مسیر خود را پیدا کنند.

در این زمینه خلبان کریس کوک (Chris Cooke)، توضیح جالبی داده است، وی مدعی شد فرض کنید در یک اتاق روشن حضور دارید که موانع مختلفی در آن قرار گرفته است، اگر در این شرایط یک نفر برق‌ها را خاموش کند و از شما درخواست کند تا با تمام سرعت اتاق را ترک کنید چشم شما به دلیل عدم آشنایی به تاریکی قادر به شناسایی موانع موجود در اتاق نیست و به سرعت به این موانع برخورد خواهید کرد.

این امر در خصوص کابین هواپیما نیز صدق می‌کند و خدمه پرواز در زمان فرود از مسافرین درخواست می‌کنند تا پرده‌ پنجره‌ها را بالا بکشند تا از این طریق مسافرین بتوانند فضای بیرون را مشاهده کنند و راحت‌تر مسیر خروج را در صورت بروز حادثه تشخیص دهند.

برای پرواز نیازی به هر دو موتور نیست

ممکن است فکر کنید خراب شدن یکی از دو موتور هواپیما ممکن است حوادث بدی را در پیش داشته باشد، اما تمامی هواپیما‌های مسافربری که دو موتور دارند به راحتی می‌توانند تنها با یک موتور به پرواز خود ادامه دهند.

ناگفته نماند که پرواز با یک موتور باعث میشود هواپیما ارتفاع خود را از دست بدهد، اما هواپیما‌ها برای پرواز در چنین شرایطی بارها آزمایش شده‌اند و پرواز با یک موتور هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند.

جالب است بدانید خطوط هوایی کنترل تمام و کمالی بر تعداد ردیف‌ها، صندلی‌های درون کابین و نحوه‌ی قرار گرفتن‌ آنها دارند. هدف آنها جا دادن حداکثر تعداد ممکن مسافر در هواپیماست نه فراهم کردن چشم‌انداز زیبا برای شما، به همین خاطر هم قرار نیست هر صندلی درست جلو یک پنجره قرار بگیرد!

منابع: فارنت، کن نیوز