خوش نویسی
خوش نویسی
هنر خوش نویسی از هنرهای مهم ایران است. زیبا نوشتن و خط خوش داشتن،از قدیم در ایران مورد توجّه بوده است. در روزگار ما هم داشتن خط خوب نشانه ی ذوق و سلیقه است. از هنر خوش نویسی در هنر معماری (ساختن مسجد و ...) هم استفاده می شود. پس بیایید با هم با مهم ترین خط های زیبای ایرانی آشنا شویم.
خط تعلیق
پیدایش: قرن هفتم هجری (حدود هشتصد سال قبل)
کاربرد: خط تعلیق برای نوشتن کتابهای خطی و نامه ها به کار می رفته است.
نکته: خط تعلیق، نخستین خط ایرانی است. بعدها در کشورهای عربی هم از این خط استفاده شد.
خط نسخ
پیدایش: از ابتدای پیدایش دین اسلام، از این خط استفاده شده است.
کاربرد: در کتاب قرآن از « استفاده می شده است. به همین دلیل، به آن خط قرآنی هم می گویند.
استاد مشهور: احمد خان نیریزی
نکته: خواندن این خط بسیار آسان است.
خط شکسته
پیدایش: قرن یازدهم هجری قمری
کاربرد: برای تند نویسی و راحت نویسی به کار می رفت اما به زودی به شکل هنری پر ارزش درآمد.
استاد مشهور: درویش عبدالحمید طالقانی
خط نستعلیق
پیدایش: قرن هشتم هجری قمر
کاربرد: نوشتن کتاب های شعر، قطعات هنری و نامه نگاری
استادان مشهور: استاد میرعماد حسنی سیفی، استاد محمد شفیع وصال شیرازی و ...
نکته: خط نستعلیق از ترکیب دو خط «نسخ» و «تعلیق» به وجود آمده است.
خط ثلث
پیدایش: در دوره ی حکومت بنی عبّاس شکل گرفت.
کاربرد: برای نوشتن عنوان مطالب و در کاشی کاری و معماری به کار می رود.
نکته: نوشتن این خط مشکل تر از خط های دیگر است.
خط کوفی
پیدایش: از زمان صدر اسلام وجود داشته است اما در شهر کوفه به اوج خود می رسد. به این دلیل، به آن خط کوفی می گویند.
کاربرد: در کتابت و به شکل تزئینی همچنین در بنّایی و کاشی کاری به کار می رفته است.
نکته: نسخه هایی از قرآن به خط کوفی وجود دارد که تحریر را به حضرت علی (ع) نسبت داده اند.
خط محقّق
پیدایش: در قرن دوم هجری در عراق پیدا شده است.
کاربرد: قرآن ها و کتاب های نفیس با این خط تحریر می شده اند.
خط ریحان
پیدایش: این خط با تغییر خط محقّق به وجود آمده است.
کاربرد: کتابت قرآن و ...
نکته: نام این خط از گیاهع ریحان گرفته شده است. زیرا لطیف و ظریف و زیباست.