مداحان دی جی به استقبال محرم می روند!

با رشد مداحان و شیوه های جدید برخی از عزاداری ها  به  سبک های پاپ و دی جی های افراطی روی آورده اند.

محرم بار عامی است که هر کس به طریقی از سفره احسان و کرم اباعبدالله الحسین علیه السلام فیض می برد. برخی به برپایی مجالس عزاداری همت می کنند، عده ای در این مجالس شرکت می کنند و در عزای سرور و سالار شهیدان گریه می کنند و بر سر و سینه می زنند ،عزادارانی به اطعام می پردازند، برخی شعر می گویند و افرادی هم که نقش پر رنگی در هدایت و برپایی این مجالس دارند مداحان و نوحه سرایان اهل بیت هستند. افرادی که در طول سال در شور حسینی نقش به سزایی دارند. قشری که  حساسیت های فراوانی پیرامون آنان وجود داشته است. به ویژه در دهه های اخیر که بر تعداد مداحان افزوده شده و هیئت ها نسبت به گذشته هر سال پر شور و پر رونق تر و شکل و شیوه برگزاری شان متفاوت تر شده است از جمله این تفاوت ها تنوع و روش های ابداعی در شیوه مداحی ها می باشد.
این پر رونق شدن و شیوه های جدید در جذب جوانان به مجالس ذکر اهل بیت علیه السلام که امری پر ارزش و با اهمیت است اما گاهی با انحرافات و اشکالاتی روبرو می باشد.

با رشد مداحان و شیوه های جدید مداحی، هیئت ها بر خلاف قبل از روحانی محوری به مداح محوری و پرداخت زیاد به سینه زنی رسیده است. در حالی که هرکدام از این موارد باید جای خود را در عزاداری ها داشته باشد تا یک فرد بتواند شعور و شور را در کنار هم در مسیر حسینی شدن داشته باشد. از مثال های پرتکرار در این زمینه مقایسه جمعیت برخی از هئیت ها قبل  و بعد از سخنرانی و مداحی است.
در این مسیر سینه زنی در کنار سخنرانی و روضه یک مراسم کامل معنوی و تاثیرگذار  را فراهم می کند که می تواند روح ها را جلا داده و آماده پذیرش و آراستگی به ارزش های حسینی و  عاشورا کند.
توجه و تکیه بیش از حد به سینه زنی و کم رنگ شدن سخنرانی و روضه خوانی نقطه ای است که می تواند در پی خود آسیب به همراه داشته باشد و هر چه پیش می رویم این نوگرایی ها در سبک های مداحی که قطعا لازم هستند بیشتر با تفریط ها روبرو می شود.
سینه زنی هایی که متکی به سیستم صوتی می شوند، به صورت افراطی از سبک های پاپ پیروی می کنند، شعرهایی که از مضامین غنی و فاخر تهی می شوند و بیشترین وقت از یک مراسم را به خود اختصاص می دهند.
رویکرد انتقاد به سبک های مداحی ونحوه شور هئیت ها اخیراً بیشتر شده است. ابداعات  و تقلیدهایی که  عدم شانیت آن با مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام نیاز به تامل زیادی ندارد اما توسط برخی از ذاکرین به کار گرفته می شوند. از مواردی که در چند وقت اخیر نسبت به آنها واکنش های زیادی در شبکه های اجتماعی شکل گرفت موردی بود که کلیپ آن تحت عنوان "رقاصم و رقاصم رقاصه عباسم" پخش شد که قسمتی از شعری بود که مداحی آن را می خواند یا مداحی دیگر که از اصطلاح" مگه میشه مگه داریم" به این نحو در شعر خود استفاده کرده بود که" آقا مگه میشه مگه داریم کسی به خوبی شما" حتی اخیرا کلیپی دیگر پخش شد که مداح آن در تقلید از یک آهنگ پاپ کاملا مطابق ریتم آن آهنگ ،تن صدای خود را بالا و پایین می برد!

یقینا نوگرایی در شیوه های مداحی همزمان با تغییر ذائقه ها و فضای امروزی امری  لازم و ضروری است که می تواند به جذب و تاثیر بیشتر بیانجامد اما افراط در این زمینه موردی است که محل اشکال است و باعث می شود شور در مسیر رسیدن به شعور قابلیت خود  را از دست داده یا تقلیل یابد.
سبک های مداحی  و شعرهای اینگونه یکی از آسیب هایی است که در این زمینه باید بدان توجه داشت و سعی به اصلاح آن نمود، سال گذشته طی سوالی از رهبری پیرامون برهنه شدن در عزاداری ها و توصیه ایشان به عدم انجام این کار موجی در هیئت ها به راه افتاد که در این زمینه سعی کردند به سوی بهتر شدن فضای سینه زنی پیش بروند. موجی که می توان آن را برای آسیب ها و انحرافات دیگر در اینگونه مجالس به کار گرفت.
امسال مداحان می توانند این موج را برای جامعه صنفی خود به کار گیرند و با استفاده از سبک های صحیح و موثر و شعرهای غنی و فاخر به زیبا و بهتر شدن مجالس  و همراه کردن بیشتر شور با شعور حسینی گام بردارند. چرا که شعر و مداحی اصلی اساسی در هدایت و برگزاری مجالس عزاداری است.
اصلاح سبک های مداحی و شعرها به معنای حذف شیوه های نوین در عزاداری نیست بلکه مخالفت با سبک هایی است که با شانیت مجالس ماتم سیدالشهدا علیه السلام تناسبی ندارند و گاها بر خلاف آن نیز حرکت می کنند و پتانسیل های آن را منحرف می کند، انحرافات و شیوه هایی که بعضا در مجالس و شبکه های ماهواره ای تشیع انگلیسی نیز برای آن تبلیغ می شود.
این مورد بارها در دیدارهای مقام معظم رهبری بامداحان  تکرار شده است و ایشان بر عدم آمیختن سبک های نوین با شعرها و آهنگ های نامطلوب تاکید داشته اند در این راستا کلیپ زیر را مشاهده کنید.