با این حجم از اطلاعات تلگرامی چه کنیم؟

هر کدام از شبکه های اجتماعی قابلیت هایی دارد که کاربران را متناسب با همان ویژگی ها درگیر می کند. زمانی وایبر به عنوان پر کاربردترین اپلیکیشن مورد استفاده بسیاری از دارندگان گوشی های هوشمند در کشورمان بود. بعد از آن اینستاگرام به عنوان یک نرم افزار تصویری مقبولیت زیادی پیدا کرد و به جهت تفاوتی که در ساختار با سایر برنامه ها داشت همچنان جایگاه خود را حفظ کرده.
زمانی که وایبر در صدر توجه بود اکثر پیام ها جوک یا پیام های آموزنده کوتاه بود و علت اصلی که کاربران را وادار به همراهی می کرد استیکرهایی بود که جذابیت وایبر را بیشتر می کرد. هم زمان با وایبر شبکه های دیگری هم مانند واتس اپ، لاین و... بودند که در رتبه های بعدی استفاده قرار داشتند و تقریبا فعالیت در شبکه های اجتماعی در این چند اپلیکیشن پخش شده بود و هرکدام متناسب با موضوعی فعالیت می کردند تا زمانی که تلگرام روسی به جمع این شبکه ها اضافه شد.
تلگرام در ابتدای آمدنش مدتی طول کشید تا بین کاربران مورد توجه قرار بگیرد. اما به مرور امکانات این برنامه  مانند امکان ارسال پیام های طولانی، سرعت بالا در ارسال فیلم و عکس باعث شد کاربران زیادی پیدا کند و با محدودیت هایی که برای وایبر ایجاد شد در عرض چند روز خیلی سریع مورد توجه قرار گرفت.
امکان ارسال پیام های طولانی در تلگرام محتوای پیام ها را وارد تجربه ای جدید کرد و آن هم پیام های جدی تری بود که با راه اندازی گروه های تخصصی تر به وجود آمد. گروه هایی که با عنوان های مختلف به شکل موضوعی جریانی را دنبال می کنند ( البته به استثنا گروه هایی که به عناوین مختلف محتوایشان هیچ ارزشی ندارد و صرفا در جهت گذران وقت است).
در فاصله ای کوتاه در بعضی از گروه ها تعداد کاربران از ظرفیت موجود در تلگرام بیشتر شد و گروه های مشابه راه افتاد که محتوای همان گروه ها را جداگانه share می کرد؛ به شکلی که در حال حاضر بعضی موضوعات در چند گروه پیگیری می شود.

با وجود گروه های جدی تر در فضای تلگرام حجم مطالب ارسالی بسیار زیاد شد و در حال حاضر علاقه مند به هر موضوعی که باشی در تلگرام گروهی پیدا می شود که بخواهی در آن عضو شوی. اینکه پیام های شبکه های اجتماعی به سمتی برود که جهت دار شود اتفاق خوبی است اما سوالی مطرح می شود که این حجم از محتوا چه کاربردی دارد یا اینکه چه اندازه از این پیام ها قابل استفاده و یادگیری است؟
از اتفاقات خوبی که با راه افتادن این گروه ها افتاد قوانینی است که مدیر گروه به عنوان ادمین موظف است در ابتدای راه اندازی گروه به اعضا اعلام کند تا فعالیت ها در جهت همراهی با موضوع تعیین شده شکل بگیرد.
امکانات تلگرام درست است که به ایجاد گروه های جدی تر و خارج شدن محتوا از قالب صرف سرگرمی و جوک کمک کرد اما این امکان هنوز هم چندان به درستی استفاده نمی شود و حجم بالایی از مطالب بی هدفی که در این گروه ها share می شود نشان از نبود سواد رسانه ای است که نه تنها کاربران عادی که بسیاری از اهل رسانه هم هنوز خود را ملزم به رعایت آن نمی دانند.
تقریبا تمام زمان کاربران تلگرام در گروه ها می گذرد، در کنا مزایا و کاربردهای گروه ها معایبی هم وجود دارد که چندان مورد توجه قرار نمی گیرد؛ این گروه ها را به طور کلی می شود در چند عنوان خلاصه کرد:
گروه های خبری رسانه ای: امکانات تلگرام راه اندازی گروه های خبری را که قبلا در فضای شبکه های دیگر هم وجود داشتند جدی تر کرد. ارسال مطالب بلند امکانی برای تحلیل و تبادل نظر در مورد اخبار روز را برای خبرنگاران و فعالین رسانه ای با سلایق مختلف فراهم کرد، همچنین نمایش داده نشدن شماره تماس از دلایل مقبولیت این گروه ها بود و در حال حاضر اکثر خبرگزاری ها در فضای تلگرام گروه خبری دارند.
معایب: سبقت در ارسال اخبار و در مواردی توجه بیش از حد به اخبار منتشر شده در این گروه ها قبل از اطمینان از صحت خبر.

گروه های تحلیلی: در کنار گروه های خبری که کار تبادل اخبار و تحلیل اتفاقات روز را انجام می دهند کاربران عادی هم گروه هایی را راه اندازی کردند که با انتشار اخبار به بحث در مورد موضوعات مختلف می پردازند؛ گروه های مذهبی و گروه هایی که با راه افتادن کمپین ها در جهت همراهی با آن فعالیت می کنند از این دست گروه ها هستند.
معایب: بحث های احساسی و غیر تخصصی که در مواردی به بیراهه می رود.
گروه های آشپزی، مد و لباس و... : از گروه هایی که طرفداران زیادی در تلگرام دارد تزیین غذا، مدل لباس، تربیت فرزند، همسر داری و... است که از هر طیفی و سلیقه ای عضو دارند و از فعال ترین گروه ها محسوب می شوند.
معایب: ارسال روزانه حجم بالایی از پیام ها که معمولا هم تکراری هستند و بیشتر جنبه شعاری دارند.
گروه های فامیلی و دوستانه: از مزیت های این گروه ها ارتباطی است که بین اعضا به وجود می آید؛ با وجود شناخت و نزدیکی افراد با هم ممکن است در حالت واقعی خیلی از حال هم باخبر نباشند که در این فضا این امکان وجود دارد که هر لحظه از حال دوست یا اقوام خود با خبر شوند. اما ایراد این گروه ها در همین جا نمایان می شود؛ آن هم زمانی که اعضا گروه به سبب راحتی که در این ارتباط مجازی وجود دارد ارتباطات واقعی خود را کم می کنند و مهمتر اینکه احساس می کنند هر اتفاقی را ولو بی اهمیت باید در گروه share کنند. اتفاقاتی که حجم بالایی از پیام های بی محتوا و بی ارزش را به وجود می آورد.
معایب: اتلاف وقت.
اگر عضویت در هرکدام از این گروه های نام برده شده را تجربه کرده باشید مطمئنا تا به الان پیام های زیادی بوده که یا فرصت خواندنش را پیدا نکردید و یا اگر هم خواندید فراموش کردید. این اتفاق معمولا زمانی بیشتر احساس می شود که یکی از اعضا بدون توجه به سایرین تعداد زیادی پیام را share می کند غافل از اینکه هر پیامی که بلافلاصله در ادامه پیام قبلی ارسال می کند پیام قبلی را کنار زده و از اثرش کم می کند؛ نمونه های زیادی در بی دقتی در ارسال پیام وجود دارد که تنها ارسال می شود و هر کدام سهمی در خوانده نشدن دارند چه زمانی که جوک و پیام دینی و... با هم ارسال می شود و چه زمانی که چند پیام طولانی و کسل کننده پشت هم ارسال شود.
وجود گروه های جدی تر در فضای مجازی و کمرنگ شدن سرگرمی صرف در این فضا نکته مثبتی است؛ اما در حال حاضر کاربران در فضای گروه های مجازی به اندازی ای با اطلاعات مختلف مواجه هستند که اگر نحوه درست حضور در جامعه اطلاعاتی را در نظر نگیرند این اطلاعات بیشتر بر حافظه گوشی های موبایل شان اضافه می شود و در واقعیت استفاده چندان مفیدی نخواهد داشت.

مطالب مرتبط:

بحران محتوا در شبکه‌های اجتماعی
شبکه های اجتماعی دست به نقد می شوند!