خود بزرگ بینی آفتی برای دینداری
خود بزرگ بینی آفتی برای دینداری
انسان خرد مند کسی است که زمان ناتوانی و زمان نیرومندی را فراموش نکند؛ و در مسیر خود بزرگ بینی قرار نگیرد که بخواهد هر فضیلتی را به خودش نسبت دهد و یا اینکه هر کسی را از خود کمتر وبی ارزش تر وحقیر قلمداد کند.
محمد بن مسلم
«محمد بن مسلم» مردی ثروتمند از اشراف کوفه، و از اصحاب امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام) بود. روزی امام باقر (علیه السلام) به او فرمود: ای محمد باید متواضع و فروتن باشی.
وقتی محمد بن مسلم از مدینه به کوفه برگشت، ظرف خرما و ترازویی برداشت و درب مسجد جامع کوفه نشست و صدا می زد: هر کس خرما می خواهد بیاید از من بخرد (تا هیچ تکبری به او سرایت نکند).
بستگانش آمدند و گفتند: ما را با این کار رسوا کردی. فرمود: امامم مرا امر به چیزی کرد که مخالفتش نخواهم کرد؛ از این محل حرکت نمی کنم تا تمام خرمایی را که در این ظرف است بفروشم.
بستگانش گفتند: حال که چنین است پس کار آسیابانی را پیشه خود کن. وی قبول کرد و شتر و سنگ آسیابی خرید و مشغول آرد کردن گندم شد، و با این عمل خواست از بزرگ بینی نجات یابد.
امام صادق علیه السلام فرمودند:
آفَةُ الدِّینِ الحَسَدُ وَ العُجبُ وَ الفَخرُ؛
آفت دینداری حسد و خودبینی و فخر فروشی است.
کافی - ج2،ص307
فرآوری: زهرا فرآورده
بخش کودک و نوجوان تبیان
منابع: گفتگوی دینی, شهرقرآن, پانصد داستان یکصد موضوع
مطالب مرتبط:
داستانی از سفارش پیامبر (ص) برامانت داری