دلبستگی به دنیا مانع شیرینی مناجات !
دلبستگی به دنیا مانع شیرینی مناجات !
خداوند می فرماید «کمترین مجازاتم این است که محبت خود را از دل آنها برمی دارم و شیرینی مناجات را از کامِشان می گیرم» . کسی که می خواهد شیرینی مناجات با خدا را بچشد باید دلبستگی اش به دنیا کم شود زیرا که در یک دل دو محبت متضاد جمع نمی شود.
آثار تبعیت از عالم شیفته دنیا
خداوند می فرماید : «کمترین مجازاتم این است که محبت خود را از دل آنها برمی دارم و شیرینی مناجات را از کامشان می گیرم.»
توصیه های امام باقر علیه السلام گفت: حضرت می فرماید گناهان گذشته خود را مرور کن و سعی کن بسیار استغفار کنی و برای اینکه بخشیده شوی، برنامه زندگی ات را تغییر ده و گناه نکن و برای عملی کردن این تصمیم از مناجات در تاریکی ها استفاده کن.
پس از یادآوری گناهان خود، آنها را یادداشت کنید تا زشتی های آن برایتان مجسم شود .
اگر انسان درست فکر کند که چه سرمایه عظیمی را از دست داده است و به جای گناهانش چه کارهای مفیدی میتوانست انجام دهد، حالت انقطاع به او دست می دهد و آمادگی پیدا می کند که توبه صادق انجام دهد.
ترک گناهان و تغییر مسیر زندگی
همانطور که در مناجات شعبانیه هم می خوانیم، تنها چیزی که می تواند به ما در پیمودن این راه کمک کند، درک شیرینی محبت الهی و لذت انس با خداست.
حب دنیا منشاء همه خطاهاست
حب دنیا تا حدی مباح است ولی دلبستگی به دنیا کم کم انسان را به جایی می رساند که از انجام گناه ابایی ندارد و آگاهانه دنبال کار حرام می رود به این دلیل خداوند درحدیث معراج فرمود: «کسی که حب دنیا در دلش باشد محبت خودم را به او نمی چشانم.»
وقتی لذت گناه را نچشیدیم می توانیم شیرینی مناجات را درک کنیم و انسان دوست دارد با محبوبش در خلوت و تنهایی راز و نیاز کند. اینکه در مناجات چُرت می زنیم و منتظریم که دعا تمام شود، معلوم می شود که شیرینی مناجات را درک نکردیم و گرنه آرزو می کردیم سالها این حالت انس با خدا طول می کشید
راه رهایی از حب دنیا
باید انسان سعی کند در همان ابتدا که احساس کرد تمایلش به دنیا در حال افزایش است جلوی آن را بگیرد. اگر به مال دنیا دلبسته، از چیزهایی که به سختی بدست آورده و دوستشان دارد انفاق کند و اگر شهوات دنیایی او را مشغول ساخته، سعی کند از برخی حلال ها چشم پوشی کند تا در دام محرمات گرفتار نشود.
بزرگی و کوچکی گناهان به جایگاه فرد نیز بستگی دارد
علما و طلاب باید بیش از دیگران مراقب باشند چون آنها معارف دین را به دیگران گوشزد می کنند اگر خدایی نکرده اندکی آلوده شوند حرفهایشان دیگر تاثیرگذار نیست.
خداوند در قرآن می فرماید : « یَا نِسَاءَ النَّبِیِّ مَنْ یَأْتِ مِنْکُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ یُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَیْنِ » اى همسران پیامبر، هر کس از شما کار زشتِ آشکارى کند، عذابش دو چندان خواهد بود. پس کسانی که جایگاهی نزد مردم دارند و الگو هستند گناهشان قابل قیاس با افراد عادی نیست.
خدا به حضرت داود فرمود « به بندگان من بگو دقت کنید که دینتان را از چه کسی فرا می گیرید و از که تبعیت می کنید مبادا بین من و خودتان، عالمی را واسطه کنید که شیفته دنیاست؛ اینها راهزن اند و ارتباط با آنها باعث دوری و غفلت از یاد خدا می شود ».اینها راه مردم را به سمت خدا می بندند.
باید انسان سعی کند در همان ابتدا که احساس کرد تمایلش به دنیا در حال افزایش است جلوی آن را بگیرد. اگر به مال دنیا دلبسته، از چیزهایی که به سختی بدست آورده و دوستشان دارد انفاق کند و اگر شهوات دنیایی او را مشغول ساخته، سعی کند از برخی حلال ها چشم پوشی کند تا در دام محرمات گرفتار نشود
بیان آثار تبعیت از عالم شیفته دنیا
خداوند می فرماید «کمترین مجازاتم این است که محبت خود را از دل آنها برمی دارم و شیرینی مناجات را از کامِشان می گیرم» . کسی که می خواهد شیرینی مناجات با خدا را بچشد باید دلبستگی اش به دنیا کم شود زیرا که در یک دل دو محبت متضاد جمع نمی شود.
ترک گناه را برطرف کننده دلبستگی به گناه
وقتی لذت گناه را نچشیدیم می توانیم شیرینی مناجات را درک کنیم و انسان دوست دارد با محبوبش در خلوت و تنهایی راز و نیاز کند. اینکه در مناجات چُرت می زنیم و منتظریم که دعا تمام شود، معلوم می شود که شیرینی مناجات را درک نکردیم و گرنه آرزو می کردیم سالها این حالت انس با خدا طول می کشید.
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منبع: سایت آیت الله مصباح یزدی