حروف و انواع (3)
حروف و انواع آن (3)
آن چه در این مبحث دنبال می شود بخش سوم حروف – حروف مشترک میان اسم و فعل - می باشد .
این حروف ، حروفی هستند که هم می توانند پیش از اسم قرار گیرند و هم قبل از فعل می آیند . این حروف به 6 گروه تقسیم می شوند :
این حروف برای عطف میان دو کلمه به کار می روند .
این دو حرف برای پرسش نمودن به کار می رود .
اکنون کار برد هر یک از این حروف را در آیات شریفه ی زیر می بینیم :
آیا ( آن ها حداقل همانند خود شما ) پاهایی دارند که با آن راه بروند ؟ یا دستهایی دارند که با آن چیزی را بگیرند ( و کاری انجام دهند ) ؟ یا چشمانی دارند که با آن ببینند ؟ یا گوشهایی دارند که با آن بشوند ؟
أ : حرف استفهام
أم : حرف عطف
بگو : شریکانتان را بخوانید و برای من توطئه کنید و لحظه ای مهلتم ندهید.
ثمّ : حرف عطف
ف : حرف عطف
هنگامیکه عذاب ما را دیدند گفتند : " هم اکنون به خداوند یگانه ایمان آوردیم و به معبود هایی که همتای او می شمردیم کافر شدیم " .
واو : حرف عطف
بگو : من هیچگونه اجر و پاداشی از شما بر این دعوت درخواست نمی کنم جز دوست داشتن نزدیکانم .
لا : حرف نفی
إلّا : حرف استثنا ( مخصوص اسم است )
فی : حرف جر ( مخصوص اسم )
و کسی که ( فقط ) کشت دنیا را بطلبد بهره ای از آن به او می دهیم اما در آخرت هیچ بهره ای ندارد .
مِن : حرف جر ( مخصوص اسم )
ما : حرف نفی
فی : حرف جر ( مخصوص اسم )
اگر خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد در زمین طغیان می کنند ولی به مقداری که می خواهد نازل می کند چرا که او نسبت به بندگانش آگاه است .
لَو : حرف مصدری ( مخصوص فعل )
لِ : حرف جر ( مخصوص اسم )
فی : حرف جر ( مخصوص اسم )
لکن : حرف عطف ( مشترک )
إنَّ : حرف مشبهه بالفعل ( مخصوص اسم )
( شوری – 31 )
و شما هرگز نمی توانید در زمین از قدرت خداوند فرار کنید و غیر از خدا هیچ سرپرست و یاوری برای شما نیست .
ما : حرف نفی ( مشترک )
فی : حرف جر ( مخصوص اسم )
ل : حرف جر ( مخصوص اسم )
مِن : حرف جر ( مخصوص اسم )
لا : حرف نفی (مشترک )
این گفتگوها امروز به حال شما سودی ندارد چرا که ظلم کردید و همه در عذاب مشترکید .
لَن : حرف ناصبه ( مخصوص فعل )
إذ : حرف مفجأة ( مخصوص اسم )
أَنّ : حرف مشبهه بالفعل ( مخصوص اسم )
فی : حرف جر ( مخصوص اسم )
آن ها بر تو منت می نهند که اسلام آورده اند بگو : " اسلام آوردن خود را بر من منت نگذارید ، بلکه خداوند بر شما منت می نهد که شما را به سوی ایمان هدایت کرده است، اگر راستگو هستید .
عَلی : حرف جر ( مخصوص اسم )
أَن : حرف مصدری ( مخصوص فعل )
لا : حرف نهی ( مخصوص فعل )
بل : حرف عطف ( مشترک )
أَنّ : حرف مصدری ( مخصوص فعل )
ل : حرف جر ( مخصوص اسم )
إِن : حرف شرط ( مخصوص فعل )
بگو : " آیا خدا را از ایمان خود با خبر می سازید ؟ "
أَ : حرف استفهام ( مشترک )
بِ : حرف جر ( مخصوص اسم )
( آل عمران – 11)
آن ها هرگز نمی توانند به شما زیان برسانند جز آزارهای اندک و اگر با شما پیکار کنند به شما پشت خواهند کرد ، پس یاری نخواهند شد .
لَن : حرف ناصبه ( مخصوص فعل )
إلّا : حرف استثنا ( مخصوص اسم )
واو : حرف عطف ( مشترک )
إن : حرف شرط ( مخصوص فعل )
ثم : حرف عطف ( مشترک )
لا : حرف نفی ( مشترک )