عفونت ادراری در چه کسانی شایع‌تر است؟

هنگامی که یک میکروب، دستگاه ادراری را آلوده کند، عفونت ادراری رخ می دهد. دستگاه ادراری شامل کلیه ها، مثانه و لوله هایی به نام میزنای (حالب) است که رابط بین کلیه و مثانه هستند.

زمان تقریبی مطالعه :

تاریخ : شنبه 1391/03/06

عفونت ادراری در افراد و شرایط زیر بیشتر دیده می شود.

دیابت

به چند دلیل بیماران دیابتی می توانند دچار این عفونت شوند:

- افراد مبتلا به دیابت دارای سیستم ایمنی ضعیفی می باشند.

- افزایش قند خون در دیابتی ها، موجب افزایش قند ادرار می شود و در این محیط، باکتری به راحتی رشد می کند.

- تخریب اعصاب در دیابت می تواند از تخلیه کامل مثانه جلوگیری کند و در نتیجه باکتری، در مثانه باقی می ماند.

به همین دلیل، افراد مبتلا به دیابت باید راجع به اولین علامت عفونت ادراری با پزشک خود صحبت کنند.

بارداری

در طی بارداری، چندین عامل باعث افزایش عفونت دستگاه ادراری و مخصوصا عفونت کلیه می شود.

تغییر میزان هورمون ها باعث تغییراتی در دستگاه ادراری می شود. بزرگ شدن رحم نیز بر مثانه و میزنای و یا هر دوی آنها فشار وارد می کند و باعث مشکل دفع شدن ادرار می گردند.

عفونت ادراری می تواند منجر به زایمان زودرس شود. بنابراین اگر فکر می کنید دچار عفونت دستگاه ادراری شده اید، به پزشک خود بگویید.

یائسگی

هورمون استروژن از دستگاه ادراری محافظت می کند. اما مقدار این هورمون در زمان یائسگی به شدت کم می شود.

مقدار کم هورمون استروژن می تواند باعث رشد آسان باکتری ها در واژن و یا پیشابراه شود. به همین دلیل، زنان بعد از یائسگی بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ادراری می باشند.

بیماری های جنسی

احساس سوزش در حین ادرار کردن یکی از علائم عفونت ادراری و یک از علامت های بیماری های جنسی می باشد. این بیماری ها عبارتند از: کلامیدیا، سوزاک و تریکومونیاز.

با یک آزمایش ساده می توان این بیماری ها را از هم تشخیص داد.

عفونت ادراری در کودکانی که دیر به دیر حمام می روند، شایع تر است

بیماران بستری در بیمارستان

بیماران بستری در بیمارستان به خصوص آنهایی که از سوند استفاده می کنند، در معرض بالای ابتلا به عفونت ادراری قرار دارند.

سوند، لوله ای باریک است که از طریق پیشابراه وارد بدن می شود و ادرار را از بدن خارج می کند. باکتری می تواند از طریق سوند به مثانه وارد شود.

در افراد مسنی که برای مدت طولانی در بیمارستان بستری می شوند و یا افرادی که در دراز مدت در مراکز مراقبت نگه داری می شوند، این عفونت شایع است.

افراد مسن

در بین افراد مسن، عفونت دستگاه ادراری شایع است. علائم عفونت ادراری در افراد مسن ممکن است شباهتی به علائم کلاسیک این عفونت نداشته باشد.

بی قراری، هذیان و دیگر تغییرات رفتاری ممکن است تنها علائم عفونت دستگاه ادراری در افراد مسن باشند.

این گروه سنی بیشتر در معرض ابتلا به عوارض جدی تر عفونت ادراری هستند.

نوزادان

نوزادان نیز می توانند مبتلا به این عفونت شوند، اما آنها قادر به گفتن بیماری خود نیستند.

در اینجا برخی از علائم عفونت ادراری در نوزادان را بیان می کنیم:

تب بدون علت

بوی بد ادرار

اشتهای ضعیف و استفراغ

نق زدن بی مورد

باید هر چه زودتر عفونت ادراری نوزادان را درمان کرد تا از تخریب کلیه جلوگیری شود.

تعویض زود به زود پوشک کثیف نیز می تواند از عفونت مثانه جلوگیری کند.

در زمان تعویض پوشک، باید از جلو تا پشت نوزاد را شست، یا با دستمال مرطوب ضدعفونی کننده پاک کرد.

کودکان

در سن 11 سالگی، حدود یک درصد پسران و سه درصد دختران به عفونت ادراری مبتلا می شوند.

این عفونت در کودکانی که دیر به دیر حمام می روند، شایع تر است.

عضلات کودکان ممکن است به اندازه کافی شل نشود. در نتیجه باعث تخلیه کامل ادرار از مثانه نمی شود و باکتری از مثانه خارج نمی گردد.

تمیز نگه داشتن کودک و بیشتر مایعات نوشیدن می تواند به جلوگیری از این عفونت کمک کند.

کودکانی هم که از لگن استفاده می کنند، ممکن است مبتلا به عفونت ادراری شوند. اما این را باید بدانید که هر گریه کردنی مبنی بر اینکه نمی خواهد روی لگن بنشیند، نمی تواند از علائم عفونت ادراری باشد.

تعداد کمی از کودکان دارای یک مشکل ساختاری در بدن خود هستند که مانع از جریان طبیعی و کامل خروج ادرار می شود و یا ادرار را از مثانه به کلیه ها برمی گرداند و باعث عفونت مزمن کلیه می شود و در نهایت منجر به نارسایی کلیه می گردد.