تغذیه پستانداران

پستانداران سم دار و اغلب جوندگان جزو مصرف کنندگان اولیه ی زنجیره ی غذایی محسوب می شوند. که معمولا از مواد گیاهی تغذیه می کنند و به نوبه ی خود طعمه ی جانوران گوشت خوار Carnivorous می شوند...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تغذیه پستانداران

پستانداران سم دار و اغلب جوندگان جزء مصرف کنندگان اولیه ی زنجیره ی غذایی محسوب می شوند. که معمولا از مواد گیاهی تغذیه می کنند و به نوبه ی خود طعمه ی جانوران گوشت خوار Carnivorous می شوند.

پستانداران علف خوار Herbivouous شامل اسب ها، گاو ها، گاو های کوهان دار وحشی، گوسفند و سایر پستانداران را شامل می شود که از سبزه و علف چرا می کنند.

گوزن ها Deers، بز ها Goats، فیل ها Elephants، زرافه ها Giraffes از برگ ها و سر شاخه های درخت چه ها و نهال ها تغذیه کرده و به عنوان سر شاخه خوار شناخته می شوند. 

خرگوش ها سبزه، علف و پوست درخت را می خورند. 

سنجاب های زمینی و موش خرما های زمینی Chipmunts از دانه ها و میوه های خشک (نظیر فندق و گردو) تغذیه می کنند. به این جهت این گونه ها را دانه دوست Spermophiles گویند. 

سنجاب های درختی میوه های هسته دار را می خورند.  

بیدستر ها منحصرا از پوسته ی داخلی یا طبقه ی بافت های زنده ی درخت بید یا سپیدار تغذیه می کنند. جوجه تیغی Porcupine از پوست داخلی مخروطیان (کاج و سرو) به عنوان غذا استفاده می کند.  

 

پستانداران همه چیز خوار Omnivorous آنهایی هستند که مواد گیاهی و جانوری هر دو را می خورند، مثلا موش های خانگی، خرس ها، راکون ها، خوک ها و انسان آمیخته خوار یا همه چیز خوارند.  

گوشتخواران عبارتند از گربه ها، راسو ها، مینک ها، سگ، گرگ، ویزل Wesel، فوک Seal و وال ها Whales و ...

بسیاری از خفاش ها، موش کور ها ، موش های پوزه دراز جزء جانورانی هستند که از حشرات به عنوان غذا استفاده می کنند.

به همین جهت به نام حشره خواران Insectivorous نامیده می شوند. برخی از پستانداران و خفاش ها جزء جانوران میوه خوار Frugivorous هستند.

پستانداران کوچک به صورت غیر متناسبی دارای نیاز های غذایی بسیار زیاد می باشند. به عنوان مثال بعضی موش ها روزانه تقریبا به اندازه ی وزنشان غذا می خورند. 

 

چنانچه تعداد پستانداران گیاه خوار خیلی زیاد شود ممکن است نواحی سرسبز و گیاه دار را آن چنان برهنه و خشک کنند که بسیاری از انواعشان سرانجام از گرسنگی بمیرند. این کیفیت در اثر هجوم موش ها مشاهده می شود. 

در پنسیلوانیا و آریزونای امریکا این کیفیت در نتیجه ی حمله ی گوزن ها اتفاق افتاده است.

 

پستانداران قادرند که بر نایابی و کمبود فصلی غذا به طرق مختلفی قائق آیند. 

از جمله مهاجرت. به عنوان مثال گاو میش های موجود در منطقه ای در امریکا موسوم به دشت بزرگ Great plains هر ساله در فصل تابستان دست به مهاجرت منظمی به علف زار های شمالی امریکا می زنند. آنگاه در فصل زمستان به علف زار های موجود در قسمت جنوب ایالات متحده مهاجرت می کنند. 

 

موش خرمایی زمینی و بز موش ها تخم و دانه ها را در کیسه های گونه شان جمع کرده و یا در زمین دفن و انبار می کنند.

موش های کیسه دار همین کار را با ریشه ی گیاهان انجام می دهند. 

 

خرگوش های کوچک Ochotona در مدت تابستان گیاهان گوناگون را بریده و از گندیدگی حفظ می کنند و سپس این گیاهان جمع آوری شده را به صورت علف خشک در فضاها یا انبار های هوا دار واقع در میان صخره های مرتفع مسکن تابستانی خود نگهداری کرده، در زمستان علف های خشک را می خورند.

 

بعضی از پستانداران به منظور غلبه بر کمیابی غذا در زمستان دوره زمستان گذرانی Hibernation دارند. و در فصل سرد زمستان به حالت رخوت و خواب به سر می برند. متابولیسم بدنی آن ها تا سطح پایین تقلیل پیدا نموده و تنفس و ضربان قلب آنان آهسته می شود. و درجه حرارت بدن نیز کاهش می یابد.

 

برخی خفاش ها، موش خرمای کوهی Marmots و ... قبل از شروع فصل زمستان چربی زیادی در بدن دخیره می کنند که به عنوان سوخت جهت حفظ و بقای جانور، در طی فصل زمستان گذرانی مورد استفاده قرار می گیرد.


مرکز یادگیری سایت تبیان

تنظیم: یگانه داودی

مطالب مرتبط مجموعه :
آخرین مطالب سایت