پروانه‌هاي زرين سرگردانند
پروانه‌هاي زرين سرگردانند
فيلم کودک قرباني سياسي بازي مسئولان سينمايي
برگزاري بيست و پنجمين جشنواره فيلم کودک و نوجوان زير سايه تحولات مديريتي و سياسي قرار گرفته و هنوز برنامه‌اي براي آن وجود ندارد.
سينماي کودک در دهه 60 شمسي در ايران تحولي ويژه داشت، برنامه‌ريزي‌هاي کلان فرهنگي و حمايت بنياد سينمايي فارابي از اين جشنواره و فيلمسازاني که مي‌خواستند اولين گامهايشان را در سينماي حرفه‌اي بردارند به تولد نسلي انجاميد که در سال‌هاي بعد نگيني بر پيشاني تاريخ سينماي ايران شدند.
سينماي کودک و نوجوان در اين سال‌ها، هم در جذب مخاطب موفق بود و هم در حضورهاي بين‌المللي، دو شاخه در سينماي کودک رشد و شکوفايي داشت، فيلم‌هايي که براي مخاطب کودک و نوجوان ساخته مي‌شد و فيلم‌هايي که براي بزرگسالان و به بهانه کودکان و نوجوانان توليد مي‌شد.
جشنواره فيلم کودک که سينماي انقلاب و گرايش‌هاي فرهنگي اين نظام بود، يکي از معتبرترين جشنواره‌‌هاي بين‌المللي داخلي بود که اعتباري ويژه در سطح بين‌المللي داشت، در دوره‌اي که جشنواره در شهر تاريخي اصفهان برگزار مي‌شد، رونق جشنواره بسيار بود و هنوز هم سينماگران، جشنواره کودک را با نام اصفهان مي‌شناسند.
با وجود استقبال از برگزاري جشنواره در اصفهان و تمايل مسئولان اين شهر به برگزاري هر ساله و منظم اين رويداد سينمايي، مسئولان تصميم گرفتند جايگزين ديگري براي جشنواره پيدا کنند، ابتدا کرمان انتخاب شد و در نهايت ميزباني اين جشنواره به شهر همدان رسيد. اخبار و گزارش‌هاي رسمي و غيررسمي درباره برگزاري جشنواره در همدان ضد و نقيض بود، مشکل تنها مکان جشنواره نبود، از اواسط دهه 70 سياست‌ها براي توليد و نمايش فيلم کودک دچار ضعف شد و اين نوع فيلم‌ها با بي‌مهري کنار گذاشته شدند، فيلمسازان شاخص سينماي کودک يا به تلويزيون رفتند يا جذب گونه‌هاي ديگر فيلمسازي شدند.
کودکان قرباني اين سياست‌بازي‌ها شده‌اند، کودکاني که زماني بهترين فيلم‌هاي سينماي ايران براي آنها ساخته مي‌شد، کودکاني که سرمايه اصلي سينماي ايران هستند و مخاطبان آينده اين سينما را تشکيل مي دهند،
رونق از اين جشنواره معتبر رخت بربسته بود، برنامه‌ريزي‌هاي شتاب زده بنياد سينمايي فارابي و معاونت سينمايي براي توليد فيلم هم نتيجه مثبتي نداشت، آثار سفارشي که با سرعت به جشنواره مي‌رسيدند نمي‌توانستند نظر مثبت کودکان و مخاطبان جدي سينما را جلب کنند. جشنواره کودک برگزار مي شد تا از آن دوره طلايي نامي باقي بماند، امسال و در آستانه برگزاري بيست و پنجمين جشنواره فيلم کودک، اوضاع نامطلوب‌تر از هميشه است، معاونت سينمايي هنوز برنامه‌اي براي اين جشنواره ندارد، دبير جشنواره مشخص نيست، فيلم‌هايي که بايد در اين دوره روي پرده بروند هنوز کليد نخورده‌اند!
سه ماه از سال 90 گذشته و وضعيت اين جشنواره زير سايه اخبار سياسي کمرنگ شده است، سازمان امور جشنواره‌ها که قرار بود به رياست مهدي مسعودشاهي برگزاري اين جشنواره را متعهد شود، در وضع مطلوب نيست، رفتن مسعودشاهي حتمي است و هاشم ميرزاخاني که از طيف مديران وابسته به جواد شمقدري معاون سينمايي است قرار است روي صندلي مسعودشاهي بنشيند. از سويي ديگر هر روز اخباري درباره رفتن شمقدري از معاونت سينمايي شنيده مي‌شود و اين اخبار و شايعه‌ها، تمرکز تيم مديران را کم کرده تا جايي که به نظر مي‌رسد، برگزاري چنين رويدادي فراموش شده است! از سويي ديگر گويا مسئولان شهر همدان که نتواسته‌اند تعهدات مالي سال قبل خود به هتل‌ها و سازمان‌هايي که در برگزاري جشنواره آنها را کمک کرده‌اند تقبل کنند، امسال تمايل چنداني به برگزاري جشنواره ندارند و دوستان بايد به دنبال يک شهر تازه باشند!
گفته مي‌شد سال 90 سازمان سينمايي تشکيل مي‌شود و در دل اين سازمان، برنامه‌هاي سينمايي سامان مي‌گيرد، هنوز وضعيت تشکيل اين سازمان هم روشن نيست، و وضعيت برگزاري جشنواره‌ها مبهم‌تر و غريب‌تر. طبيعي و قابل پيش‌بيني است که در چند ماه آينده نشستي مطبوعاتي گذاشته شود و مقدمات برگزاري اين جشنواره انجام شود اما کيفيت آن مهم است که حاصل اين سياسي بازي‌ها و شتاب‌زدگي ها است.
کودکان قرباني اين سياست‌بازي‌ها شده‌اند، کودکاني که زماني بهترين فيلم‌هاي سينماي ايران براي آنها ساخته مي‌شد، کودکاني که سرمايه اصلي سينماي ايران هستند و مخاطبان آينده اين سينما را تشکيل مي دهند، کودکاني که مي توانند همين الان که سينما با کاهش جدي مخاطب روبروست با افزايش رغبت خانواده هايشان براي رفتن به سينما، اين صنعت را از ورشکستگي نجات دهند اکنون قرباني مي شوند. اکنون پروانه‌هاي زرين جشنواره کودک سرگردان هستند، اين بار پروانه‌ها بر شانه کدام شهر مي‌نشينند؟!
سينما و تلويزيون تبيان
منبع:خبرگزاري مهر