بازیگر احساسی

پنجاهمین سال درگذشت گری كوپر

این بازیگر سرشناس آمریكایی، در ماه می ( اردیبهشت) به دنیا آمد و در همین ماه، یعنی 6 روز پس از شصتمین سالروز تولدش هم رفت. گری كوپر برای آرامشش شهرت داشت و سبك بازیگری‌اش به دلیل همین كم‌گویی در بیان و عمل، الگوی نسل بعد او شد. او كاملا فردی احساسی و پر از شكیبایی است و با همین سبك است كه یكی از ماندنی‌ترین لحظه‌های سینمایی را در فیلمی‌ چون «ماجرای نیمروز» خلق می‌كند.

در این فیلم كه به عنوان شاهكار فرد زینه‌مان شناخته می‌شود و محصول 1952 است، كوپر كلانتری است كه در آخرین روز كاری‌اش، در حالی كه گریس كلی كه نقش نوعروس او را بازی می‌كند منتظرش است، آگاهانه به سوی مرگ می‌رود تا شهر را از وجود تبهكارها پاك كند. او با آن قدم‌های بلندش چنان در خیابان‌های خلوت گام بر می‌دارد كه موجب می‌شود این صحنه به یكی از صحنه‌های همیشگی فیلم‌های وسترن بدل شود. كوپر با این فیلم دومین اسكارش را گرفت. گری كوپر از سال 1925 كه در اولین نقشش ظاهر شد، تا زمان مرگ در بیش از 100 فیلم بازی كرد و 2 بار جایزه اسكار را به خانه برد. او 5 بار نامزد دریافت این جایزه شد و یك اسكار افتخاری هم گرفت كه به دلیل بیماری در آخرین روزهای زندگی‌اش نتوانست برای دریافت آن روی صحنه برود.

گری كوپر در فیلم‌های مهمی ‌بازی كرده كه از كلاسیك‌های همواره زنده سینمای‌ هالیوود محسوب می‌شوند. یكی از این فیلم‌ها «وداع با اسلحه» است كه با اقتباس از رمان ارنست همینگوی، نویسنده سرشناس آمریكایی ساخته شد. كوپر در این فیلم نقش شخصیتی را بازی می‌كند كه در ماجراهای جنگ جهانی اول حضور دارد، اما این تنها شخصیت آثار همینگوی نیست كه كوپر به آن جان داده و او یك بار دیگر در فیلم «زنگ‌ها برای كه به صدا در می‌آید» نقش‌آفرینی كرد.

گری كوپر در فیلمی‌ كه با اقتباس از یكی از داستان‌های ویلیام فاكنر ساخته شد هم بازی كرد كه فیلم «امروز زندگی می‌كنیم» ساخته‌ هاوارد ‌هاكس بود. كوپر در این فیلم خلبانی است كه به جنگ می‌رود و خبر كشته شدنش به نامزدش می‌رسد.

«آقای دیدز به شهر می‌رود» یكی از ساخته‌های فرانك كاپراست كه در سال 1936 ساخته شد و كوپر در آن نقش جوانی ساده‌دل و دهاتی را بازی كرد كه ارث بزرگی به او می‌رسد و او سعی دارد تا این پول را به نیازمندان بدهد. او با این فیلم اولین اسكار بازیگری‌اش را به دست آورد. با وجود همه نقش‌های متفاوتی كه گری كوپر در آنها خیلی خوب درخشید، از مرد ساده‌دل روستایی تا خلبان جنگ، حضور او در فیلم‌های وسترن یكی از كشف‌های بزرگ سینمای‌ هالیوود بود. او با قد بلند 191 سانتی‌متری‌اش، با اندامی ‌باریك و چشم‌های تیزش خیلی سریع به قهرمان فیلم‌های وسترن بدل شد، مخصوصا كه او ترسی از بیرون آمدن از استودیو و تاختن در بیابان‌های وسیع نداشت. او قهرمان وسترنی بود كه سیسیل ب دومیل خلقش كرد و تا وقتی جان وین توسط جان فورد كشف شود قهرمان اول این فیلم‌ها بود. در واقع این گری كوپر بود كه جان وین را به جان فورد معرفی كرد.

كوپر با ویلیام وایلرهم همكاری كرد و در فیلم «اهل غرب آمریكا»ی او بازی كرد. او در این فیلم وسترن، به ناحق به اسب دزدی متهم و به اعدام محكوم می‌شود و باید راهی برای فرار از این وضعیت پیدا كند. او در یك فیلم كمدی این بار نوشته وایلر هم بازی كرده كه «گلوله آتش» نام دارد. در این فیلم او یك استاد اتو كشیده است كه درگیر یك ماجرای عاطفی می‌شود. او یك بار دیگر هم با ویلی وایلر همكاری كرد و آن فیلم «ترغیب دوستانه» بود كه در سال 1956 ساخته شد و برای كارگردانش نخل طلای جشنواره كن را به همراه آورد. «عشق در بعدازظهر» هم آخرین همكاری این دو را رقم زد كه یك كمدی دیگر بود كه 2 نسل متفاوت‌ هالیوود یعنی گری كوپر و آدری هیپبورن را در برابر هم قرار داد.

«غرور یانكی‌ها» هم از فیلم‌های فراموش نشدنی گری كوپر است. او برای بازی در این فیلم سال 1942 برای سومین بار نامزد اسكار شد. این فیلم كه توسط سام وود ساخته شد درباره زندگی بسكتبالیست‌هاست. گری كوپر با آنتونی مان هم كه استاد ساخت وسترن‌های فلسفی بود، همكاری كرد و سال 1958 در فیلم «مردی از غرب» بازی كرد. آخرین فیلم این بازیگر بزرگ، «تیغ برهنه» ساخته مایكل آندرسن بود. كوپر در میان فهرست چهره‌های كلاسیك‌ هالیوود رتبه یازدهم را دارد و برای خلق شخصیت‌های ویل كین در ماجرای نیمروز، لو گریگ در غرور یانكی‌ها و آلوین یورك در گروهبان یورك نام او 3 بار در فهرست 100 قهرمان برتر هالیوود ثبت شده است.

منبع:آرزو پناهی/جام‌جم